Przejdź do zawartości

Circuit de Spa-Francorchamps

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Spa-Francorchamps)
Circuit de Spa-Francorchamps
Szkic toru
Państwo

 Belgia

Lokalizacja

Stavelot

Otwarcie

1922

Używany

od 1922

Długość

7,004 km

Kierunek

zgodnie ze wskazówkami zegara

Rekord okrążenia

1:46,286 (Valtteri Bottas, Mercedes, 2018)[1]

Ostatnie modyfikacje

1958, 1983, 1985, 1992, 1994, 1996, 2004, 2005, 2007

Główne imprezy

Formuła 1
Blancpain Endurance Series
Auto GP
Seria GP2
Seria GP3
Porsche Supercup
World Touring Car Championship
Europejska Formuła 3
World Series by Renault

Położenie na mapie prowincji Liège
Mapa konturowa prowincji Liège, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Circuit de Spa-Francorchamps”
Położenie na mapie Belgii
Mapa konturowa Belgii, po prawej znajduje się punkt z opisem „Circuit de Spa-Francorchamps”
Ziemia50°26′14″N 5°58′17″E/50,437222 5,971389
Strona internetowa
Widok na tor z lotu ptaka

Circuit de Spa-Francorchamps – tor wyścigowy znajdujący się w Stavelot.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotna, 15-kilometrowa wersja, składająca się z połączonych odcinków dróg publicznych, została zaprojektowana przez Jules’a de Thier. Tor został zainaugurowany przez motocyklistów w 1922 roku, a dwa lata później po raz pierwszy zorganizowano tu 24-godzinny wyścig w Spa. Jest to drugi po Le Mans rozgrywany do dziś wyścig wytrzymałościowy. Pierwszy międzynarodowy wyścig dla bolidów jednomiejscowych po raz pierwszy rozegrano na torze Spa-Francorchamps w 1925 roku. W imprezie tej wzięło udział siedem samochodów, a zwycięstwo odniósł słynny kierowca Alfy Romeo, Antonio Ascari, ojciec późniejszego dwukrotnego mistrza świata, Alberto. Od połowy lat dwudziestych do rozpoczęcia II wojny światowej królowały tu wyścigi motocyklowe, 24-godzinny wyścig wytrzymałościowy, a także Grand Prix Belgii. Tuż przed wybuchem wojny obiekt ten wzbogacił się o nowy zakręt, Raidillon, który zastąpił wolny fragment toru w okolicy Eau Rouge. W ten sposób powstała słynna kombinacja dwóch bardzo szybkich zakrętów Eau Rouge i Raidillon, wyróżniająca się gwałtowną zmianą elewacji. Do dziś stanowi ona największą atrakcję toru. Po tej zmianie Spa stał się jeszcze szybszy, choć i tak był już najszybszym, obok Monzy torem wyścigowym w Europie.

Po II wojnie światowej

[edytuj | edytuj kod]

Po siedmioletniej przerwie, spowodowanej zmaganiami wojennymi, wyścigi powróciły na tor Spa-Francorchamps w 1947 roku. Sukcesy zaczęła wówczas odnosić następna generacja wspaniałych kierowców, takich jak Alberto Ascari, Juan Manuel Fangio, czy Jim Clark, który w latach 60. triumfował tu aż cztery razy z rzędu. Wkrótce jednak postęp techniczny i związany z nim wzrost prędkości bolidów spowodował, iż tor ten stał się wręcz zbyt szybki i co za tym idzie bardzo niebezpieczny.

W 1960 roku podczas weekendu Grand Prix zginęło dwóch brytyjskich kierowców: Chris Bristow i Alan Stacey, a dwaj inni: Stirling Moss i Michael Taylor zostali poważnie ranni. W międzyczasie do listy prestiżowych imprez na torze Spa dołączył wyścig na 1000 km, w którym aż pięciokrotnie triumfował lokalny kierowca, Jacky Ickx. Ze względu na wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa, Grand Prix Belgii została usunięta z kalendarza wyścigów Formuły 1 w 1969 roku. W trakcie dwuletniej przerwy dokonano pewnych zmian, mających na celu poprawę bezpieczeństwa. Na niewiele się to jednak zdało, zresztą trudno było zapewnić bezpieczeństwo na tak długiej trasie, biegnącej niejednokrotnie blisko zabudowań. W tej sytuacji po 1970 roku zaprzestano rozgrywania wyścigów Formuły 1 na tym obiekcie. Po kolejnej rocznej przerwie Grand Prix Belgii przez krótki czas rozgrywana była na torach Nivelles i Zolder, a od 1975 już tylko na Zolder. Tymczasem w Spa nadal odbywały się inne wyścigi, w których dochodziło do groźnych wypadków, aż w końcu zapadła decyzja o gruntownej przebudowie tego obiektu.

Pomysłodawcy nowego projektu chcieli przynajmniej częściowo zachować dotychczasowy charakter toru w Spa – zdecydowali się na zastąpienie najbardziej niebezpiecznego odcinka pomiędzy Les Combes i Blanchimont nową, znacznie krótszą sekcją – reszta toru pozostała natomiast w zasadzie bez zmian. Inauguracja nowej wersji Spa-Francorchamps nastąpiła w 1979 roku, ale na powrót Formuły 1 trzeba było czekać aż do 1983 roku.

Był to jednak trwały powrót, zakłócony jak dotąd tylko w 2003 roku, kiedy to ze względu na wprowadzenie zakazu reklamy wyrobów tytoniowych, Grand Prix Belgii została na jeden rok usunięta z kalendarza wyścigów Formuły 1. Na szczęście udało się jakoś zaradzić tej sytuacji i skończyło się tylko na dwuletniej przerwie. Najwięcej zwycięstw na Spa-Francorchamps odniósł Michael Schumacher, który debiutował tu w sezonie 1991. Charakterystyczną cechą toru jest bardzo zmienna pogoda, która niejednokrotnie ustalała wyniki wyścigów. Właśnie przez pogodę w sezonie F1 1998 doszło na tym torze do karambolu, w którym uczestniczyło 13 samochodów. W 1994 roku po wypadku Ayrtona Senny na torze Imola wprowadzono kilka zmian, przebudowano szykanę Eau Rouge, a w 2007 roku zmodyfikowano szykanę Bus Stop. Z tego powodu nie odbył się wyścig w 2006 roku.

W 2015 roku kontrakt na organizację Grand Prix został przedłożony do 2018 roku[2].

Zwycięzcy Grand Prix Belgii Formuły 1 na torze Spa-Francorchamps

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Kierowca Zespół
2024 Wielka Brytania Lewis Hamilton Mercedes
2023 Holandia Max Verstappen Red Bull-RBPT
2022 Holandia Max Verstappen Red Bull-RBPT Wyniki
2021 Holandia Max Verstappen Red Bull-Honda Wyniki
2020 Wielka Brytania Lewis Hamilton Mercedes Wyniki
2019 Monako Charles Leclerc Ferrari Wyniki
2018 Niemcy Sebastian Vettel Ferrari Wyniki
2017 Wielka Brytania Lewis Hamilton Mercedes Wyniki
2016 Niemcy Nico Rosberg Mercedes Wyniki
2015 Wielka Brytania Lewis Hamilton Mercedes Wyniki
2014 Australia Daniel Ricciardo Red Bull-Renault Wyniki
2013 Niemcy Sebastian Vettel Red Bull-Renault Wyniki
2012 Wielka Brytania Jenson Button McLaren-Mercedes Wyniki
2011 Niemcy Sebastian Vettel Red Bull-Renault Wyniki
2010 Wielka Brytania Lewis Hamilton McLaren-Mercedes Wyniki
2009 Finlandia Kimi Räikkönen Ferrari Wyniki
2008 Brazylia Felipe Massa Ferrari Wyniki
2007 Finlandia Kimi Räikkönen Ferrari Wyniki
2005 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Wyniki
2004 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Wyniki
2002 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Wyniki
2001 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Wyniki
2000 Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes Wyniki
1999 Wielka Brytania David Coulthard McLaren-Mercedes Wyniki
1998 Wielka Brytania Damon Hill Jordan-Mugen-Honda Wyniki
1997 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Wyniki
1996 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Wyniki
1995 Niemcy Michael Schumacher Benetton-Renault Wyniki
1994 Wielka Brytania Damon Hill Williams-Renault Wyniki
1993 Wielka Brytania Damon Hill Williams-Renault Wyniki
1992 Niemcy Michael Schumacher Benetton-Ford Wyniki
1991 Brazylia Ayrton Senna McLaren-Honda Wyniki
1990 Brazylia Ayrton Senna McLaren-Honda Wyniki
1989 Brazylia Ayrton Senna McLaren-Honda Wyniki
1988 Brazylia Ayrton Senna McLaren-Honda Wyniki
1987 Francja Alain Prost McLaren-TAG Wyniki
1986 Wielka Brytania Nigel Mansell Williams-Honda Wyniki
1985 Brazylia Ayrton Senna Lotus-Renault Wyniki
1983 Francja Alain Prost Renault Wyniki
1970 Meksyk Pedro Rodriguez BRM Wyniki
1968 Nowa Zelandia Bruce McLaren McLaren-Ford Wyniki
1967 Stany Zjednoczone Dan Gurney Eagle-Weslake Wyniki
1966 Wielka Brytania John Surtees Ferrari Wyniki
1965 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax Wyniki
1964 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax Wyniki
1963 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax Wyniki
1962 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax Wyniki
1961 Stany Zjednoczone Phil Hill Ferrari Wyniki
1960 Australia Jack Brabham Cooper-Climax Wyniki
1958 Wielka Brytania Tony Brooks Vanwall Wyniki
1956 Wielka Brytania Peter Collins Ferrari Wyniki
1955 Argentyna Juan Manuel Fangio Mercedes-Benz Wyniki
1954 Argentyna Juan Manuel Fangio Mercedes-Benz Wyniki
1953 Włochy Alberto Ascari Ferrari Wyniki
1952 Włochy Alberto Ascari Ferrari Wyniki
1951 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo Wyniki
1950 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo Wyniki

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. FORMULA 1 2018 BELGIAN GRAND PRIX. formula1.com. [dostęp 2018-04-06]. (ang.).
  2. Mateusz Szymkiewicz: Grand Prix Belgii pozostanie w kalendarzu do 2018 roku. f1wm.pl, 2015-01-07. [dostęp 2017-03-12]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Oficjalna strona toru. spa-francorchamps.be. [dostęp 2012-10-19]. (fr. • niderl. • ang. • niem.).