پرش به محتوا

فاطمه بنت حسن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ام عبدالله بنت حسن)
فاطمه
همسر(ها)علی بن الحسین
(امام چهارم شیعه)
فرزندان
والدینحسن بن علی (پدر)
ام اسحاق(مادر)
خویشاوندانحسین بن علی (عمو و پدرشوهر)
شهربانو (زن عمو و مادرشوهر)

فاطمه یا ام عبدالله (به عربی: ام‌عبدالله فاطمه بنت الحسن بن علی بن أبی طالب)، دختر حسن مجتبی امام دوم شیعه، همسر علی بن الحسین (سجاد) امام چهارم شیعه و مادر محمد باقر امام پنجم شیعه است.[۱]

نام وی فاطمه و زینب، کنیه اش ام‌عبدالله و امّ عبده و مهمترین لقبش صدیقه است. مادر وی کنیز بوده است. فرزند بزرگ فاطمه بنت حسن، عبدالله و فرزند دومش محمد باقر امام پنجم شیعه بوده است. به وی محدثه هم گفته شده و دارای مراتب علمی و معنوی بوده است. در تاریخ مطلبی از درگذشت وی به ثبت نرسیده است.[۲]

ازدواج و فرزندان

[ویرایش]

فاطمه با پسرعمویش علی بن الحسین (زین العابدین) ازدواج کرد و ثمره ازدواج ایشان با زین العابدین چهار فرزند بوده است؛ که نام های آنها عبارتنداز محمدباقر، حسن، حسین و عبدالله باهر بوده است. البته بعضی از منابع تاریخی مادر حسن و حسین و عبدالله باهر ام ولد ذکر شده است.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. Kohlberg, Ethan, "Zayn al-ʿĀbidīn" in Encyclopaedia of Islam, Second Edition, vol 11, pp 481-482, 2002
  2. فاطمه بنت الحسن(ع) مادر باقرالعلوم(ع) بایگانی‌شده در ۲۵ مه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine حوزه نت
  3. دانشنامه امام سجاد علیه السلام، جلد: 1 ، صفحه : 309.