Agnolo Bronzino
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (it) Agnolo di Cosimo di Mariano 17 de novembro de 1503 Florencia, Italia |
Morte | 23 de novembro de 1572 (69 anos) Florencia, Italia |
Pintor de cámara | |
1537 – | |
Datos persoais | |
Grupo �tnico | Pobo italiano |
Actividade | |
Campo de traballo | Pintura |
Lugar de traballo | Florencia |
Ocupaci�n | pintor, poeta, debuxante arquitect�nico |
Per�odo de actividade | 1525 (Gregoriano) - 1572 (Gregoriano) |
Empregador | Francisco Maria I, Duque de Urbino (pt) Cosmo I, Gr�o-Duque da Toscana (pt) |
Membro de | |
X�nero art�stico | Retrato pict�rico, nudez na arte, pintura mitol�xica, pintura relixiosa e Pintura de historia |
Movemento | Manierismo |
Cat�logo cr�tico | L'opera completa del Bronzino (en) |
Profesores | Pontormo e Girolamo Genga (pt) |
Alumnos | Alessandro Allori |
Mecenas | Cosmo I, Gr�o-Duque da Toscana (pt) |
Obra | |
Obras destacables
| |
Descrito pola fonte | Le vite de' pi� eccellenti pittori, scultori e architettori, (sec:V6.8, Degli Accademici del disegno, pittori, scultori e architetti e dell'opere loro, e prima Del Bronzino) Biblioteca dixital BEIC Dicionario Enciclop�dico Brockhaus e Efron |
Agnolo di Cosimo, m�is co�ecido polo nome art�stico de Agnolo Bronzino, nado en Monticelli o 17 de novembro de 1503 e finado en Florencia o 23 de novembro de 1572, foi un pintor italiano, un dos representantes m�is conspicuos do manierismo. Famoso por ser un grande retratista, traballou con frecuencia e durante longo tempo no �mbito da corte dos Medici. � citado con frecuencia como Il Bronzino ou s� como Bronzino.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu no seo dunha familia humilde, t��ense escasas noticias da s�a infancia. O seu alcume de Il Bronzino procede da cor escura da s�a pel.
O seu primeiro mestre foi Raffaellino del Garbo, un pintor florentino menor. Arredor do ano 1515 entrou no obradoiro de Jacopo Carrucci, m�is co�ecido como il Pontormo (1494-1556), quen xogar�a un papel fundamental na carreira art�stica de Bronzino. Ambos os dous pintores realizaron a decoraci�n dos lunetos da capela Capponi na igrexa de Santa Felicita en Florencia.
En 1530 era xa un pintor s�lido e moi co�ecido; foi convidado a ir a Pesaro para traballar para a familia Della Rovere, morando al� dous anos. En Pesaro con Gerolamo Genga, Francesco Menzocchi, Raffaellino del Colle, Dosso Dossi e Battista Dossi traballou na decoraci�n da vila Imperial de Pesaro para Francesco Maria I della Rovere.
Cando Cosimo I de Medici se converteu en se�or de Florencia, moi logo decidiu facerse arrodear dos mayores pintores da �poca, entre os cales sen d�bida se contaba il Bronzino, que traballar�a para el en 1539. Despois de realizar o seu primeiro encargo, il Bronzino foi o pintor favorito de Cosimo, traballando xa todo o resto da s�a vida con el.
Cara 1548 pasou a Roma para buscar un axudante que o auxiliase na confecci�n dun tea de raso, contactando con Raffaello dal Colle.
En 1556 morreu o seu mestre Pontorno e Bronzino dedicouse a acabar os frescos daquel no coro da igrexa de San Lourenzo en Florencia (destru�dos case un s�culo despois).
Foi membro fundador da Academia de dese�o no 1563, tendo a triste honra, no ano seguinte, de acompa�ar as honras f�nebres Miguel�nxelo en representaci�n da Academia.
Bronzino faleceu na casa do seu sobri�o e disc�pulo preferido, Alessandro Allori. Foi sepultado na igrexa de San Cristovo de Florencia.
Actividade art�stica
[editar | editar a fonte]A maior�a das pinturas realizadas polo Bronzino son retratos, especialmente de grandes literatos e de membros da familia de Cosimo de Medici.
Cando este seu grande mecenas, Cosimo, fundou unha manufactura de rasos en Florencia, il Bronzino dedicouse a realizar esplendidas teas, en especial con temas aleg�ricos, que constit�en unha serie composta de vinte rasos (dezaseis foron dese�adas polo Bronzino, tres por Pontorno e un m�is por Francesco Salviati), que se gardan hoxe no florentino Palazzo Vecchio.
Outro dos temas m�is tratados por Bronzino foi a pintura relixiosa, pintando alg�ns retablos de templos florentinos e tam�n alg�ns frescos.
Obras
[editar | editar a fonte]- Retrato aleg�rico de Dante (1530), National Gallery of Art, Washington.
- Retrato de Bartolomeo Panciatichi (ca. 1540)
- Retrato de Andrea Doria como Neptuno (ca. 1540), Pinacoteca de Brera, Mil�n.
- Alegor�a do triunfo de Venus (ca. 1540-1545), t�tulo antigo, sendo cada vez m�is co�ecido como Venus, Cupido, a Loucura e o Tempo.
- Deposici�n de Cristo (1540 - 1545), Museo de Besan�on
- O paso do Mar Vermello (1541-1542)
- Retrato de Stefano Colonna (1545).
- Retrato de Lucrezia Panciatichi (c. 1545), Museo dos Uffizi, Florencia.
- Enterro de Cristo (ca. 1545)
- Eleonora di Toledo con seu fillo Giovanni (ca. 1545)
- Resurrecci�n de Cristo (1548-1552)
- Retrato de Lodovico Capponi (ca. 1550-1555)
Wikimedia Commons ten m�is contidos multimedia na categor�a: Agnolo Bronzino |