Saltar ao contido

Fita americana

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Rolo de fita americana gris.
Fita distribu�da por Skilcraft.

A fita americana ou cinta americana, co�ecida tam�n como fita de tea ou fita prateada (en ingl�s orixinariamente duck tape[1]e despois duct tape[2]) � un tipo de fita adhesiva que se caracteriza por ter unha rede ou fiado de fibras naturais ou sint�ticas parecida a unha venda como reforzo con recubrimento de polietileno. O resultado � unha fita doada de cortar coas mans, m�is forte e resistente � tracci�n e presi�n que outras fitas e que ten m�ltiples usos. Adoita presentarse en rolos moito m�is anchos que outras fitas adhesivas. O lado non adhesivo normalmente � de cor gris met�lica, pero hainas negras e doutras cores. Desenvolv�ronse varios tipos.

Non se debe confundir coa fita gaffer, que � parecida pero de distinta composici�n, sen capa pl�stica, e ten un adhesivo m�is resistente � calor e m�is f�cil de despegar.[3] � m�is cara. Util�zase moito nas produci�ns de teatro, cine e televisi�n.

Empr�gase frecuentemente en obradoiros, barcos, construci�n, industria automotriz, etc.

Pode utilizarse para unir ou reparar tubos flexibles, tapar rach�ns en roupas, tendas de campa�a e velas n�uticas, fixar tubaxes provisoriamente, etc.

A�nda que non se usa como fita illante, os electricistas profesionais �s veces util�zana para fixar cables temporalmente.

Existen versi�ns especiais para uso aeroespacial e militar.

Invenci�n

[editar | editar a fonte]

Inventouse nos Estados Unidos (de a� o seu nome) no s�culo XX. O primeiro material que en EUA se chamou "duck tape" eran longas bandas non adhesivas de simple tea dun algod�n chamado cotton duck usadas na primeira d�cada do s�culo XX para reforzar zapatos, decoraci�n de roupa, envolver cables de aceiro ou condutores el�ctricos para protexelos da corrosi�n ou desgaste.[4] En 1910 xa hab�a variantes que ti�an adhesivo incorporado. En 1925 Revolite unha divisi�n de Johnson & Johnson fixera cintas adhesivas deste tipo de uso m�dico e despois desenvolveron un novo adhesivo,[5] creando unha fita dese�ada para romperse coa man, sen tesoiras. Despois a compa��a Vesta Stoudt desenvolveu en 1943 unha fita que pod�a usarse para selar as caixas de munici�ns na segunda guerra mundial.[6] Como esta fita era fácil de colocar e de retirar, foi moi utilizada polos soldados e axiña foi adaptada para reparar rapidamente equipos militares, incluíndo vehículos e armas.[7] Despois da guerra, esta fita empezou a venderse en ferretarías para reparacións domésticas. Pouco a pouco o seu uso foise xeneralizando en EUA e todo o mundo.

  1. "duck tape". Oxford English Dictionary. Consultado o 24 de agosto de 2023. 
  2. "duct tape". Oxford English Dictionary. Consultado o 24 de agosto de 2023. 
  3. Lehman, J. (2005). "Sticking With What Works". EventDV 18 (12): 23. ISSN 1554-2009. 
  4. Freeman, Jan (14 de marzo de 2010). "Tale of the tape". Boston Globe. Arquivado dende o orixinal o 18 de outubro de 2012. Consultado o 27 de setembro de 2012. 
  5. Petroski, Henry (2004). Small Things Considered: Why There Is No Perfect Design. Random House Digital. pp. 131–132. ISBN 1400032938. Arquivado dende o orixinal o 2013-12-10. 
  6. Gurowitz, Margaret (21 de xuño de 2012). "The Woman Who Invented Duct Tape". KilmerHouse.com. Johnson & Johnson. Arquivado dende o orixinal o 11 de xaneiro de 2014. Consultado o 10 de xaneiro de 2014. 
  7. Berg, Jim; Nyberg, Tim (2000). The Jumbo Duct Tape Book. Workman Publishing. p. 10. ISBN 0761121102.