Junkers Ju 88

Junkers Ju 88
Ju 88 en terra
Tipo	bombardeiro
Fabricante	Junkers
Dese�ado por	W. H. Evers e Alfred Gassner
Primeiro voo	21 de decembro de 1936
Introducido	1939
Retirado	1951 (Francia)
Principais usuarios	Luftwaffe
Unidades constru�das	15 183
Variantes	Junkers Ju 188

O Junkers Ju 88 foi un bombardeiro medio alem�n usado durante a segunda guerra mundial. Empregado en diversidade de funci�ns, o Ju 88 entrou en servizo na Luftwaffe no ano 1939 e estivo en activo ata o final da guerra. Utilizado tanto como bombardeiro en picado como en horizontal, como caza nocturno, para ataque a terra ou reco�ecemento, estivo moi presente nas batallas de Inglaterra, dos Balc�ns, do Mediterr�neo e da fronte do leste. A pesar de ter diferentes problemas t�cnicos nas �ltimas fases do seu desenvolvemento e nas primeiras da guerra, foi o avi�n m�is vers�til do conflito.

Historia

Dese�o

O Ju 88 foi dese�ado en 1936 para cumprir unha especificaci�n da Luftwaffe para un Schnellbomber (bombardeiro r�pido). O novo modelo deber�a ser capaz de manter unha velocidade de 500 km/h durante 30 minutos, poder levar unha carga de bombas de 800 kg e ter a capacidade de operar dende pistas pequenas. Junkers ga�ou o contrato vencendo aos modelos presentados por Henschel e Messerchmitt.

Li�a de montaxe de Ju 88

Os traballos do Ju 88 comezaron en xaneiro de 1936. Dous anos antes Junkers abandonara a s�a tradicional forma de construci�n con revestimento corrugado (usado no famoso Junkers Ju 52), e, debido � s�a falta de experiencia coas novas t�cnicas de revestimento reforzado, contratou dous enxe�eiros estruturais alem�ns formados nos Estados Unidos. O resultado foi un bombardeiro cunha das mellores estruturas da segunda guerra mundial, despois de corrixidas as deficiencias iniciais.

O dese�o b�sico consist�a nunha estilizada fuselaxe, cunha tripulaci�n de tres homes na proa, dous motores DB600A en g�ndolas baixo as �s de implantaci�n media e d�as pequenas bodegas de bombas na secci�n central da fuselaxe. Inici�ronse dous dese�os paralelos, o Ju 88 convencional e o Ju 85 con d�as derivas, pero este foi rexeitado e continuouse cos traballos do Ju 88. O prototipo V1, con matr�cula civil D-AQEN, voou por vez primeira o 21 de decembro de 1936. Constru�ronse varios prototipos ata chegar ao V6, que ser�a o prototipo da Serie A. A proa alongouse cunha g�ndola ventral para o cuarto tripulante que manexaba metralladoras MG15 de tiro frontal e a tren de aterraxe principal foi substitu�da por patas sinxelas amortecidas que se retar�an cara a atr�s hidraulicamente (as orixinais ti�an un sistema el�ctrico). Engad�ronsella tam�n catro soportes externos para bombas que aumentaban a s�a carga b�lica. Iniciouse as� a s�a produci�n en serie.

Entrada en servizo

A mediados de 1941 comezou a chegar �s unidades de combate o definitivo Ju 88 A-4. Este foi un avi�n moi popular, moi agradable de pilotar e moi polivalente. Por�n as unidades de Ju 88 sufriron unha gran cantidade de baixas debido a que o seu armamento defensivo non era o axeitado. Foron instalados diversos esquemas de armamento que xiraban en torno a sete metralladoras MG 81 ou tres MG 81 e dous can�ns MG 131 de 13 mm.

A pesar de ter a mesma c�lula do A-4, as versi�ns A-13, A-14, A-15 e A-17 tiveron distintos tipos de armamento. O A-13 era unha versi�n especializada en ataques a baixa cota e levaba normalmente 16 metralladoras MG 17 de tiro frontal, 500 Kg de bombas de fragmentaci�n e blindaxe extra. O A-14 era un avi�n antibuque, con cortadores de cables de globos cativos, un can�n de 20 mm en lugar do visor de punter�a e blindaxe extra. O A-15 ti�a unha ampla bodega, capaz de levar 3.000 Kg de bombas, non levaba g�ndola ventral e s� levaba tres tripulantes. O A-17 levaba dous torpedos LT F5b.

As series B e E foron a base do Ju 188 cun novo compartimento para a tripulaci�n, e as C, R e G foron todos inicialmente cazas nocturnos.

Ju 88 de reco�ecemento

A pesar das novas series, a produci�n seguiu centr�ndose nas subvariantes do Ju 88A-4, como a seguinte en aparecer, o Ju 88D de reco�ecemento. A versi�n principal da serie foi a D-1 que ti�a a bodega reformada para poder levar c�maras. A partir da c�lula do A-5 desenvolveuse a seguinte variante da serie en febreiro de 1940, o D-2 con motores 211G.

A seguinte variante de reco�ecemento ser�a a serie H, e m�is tarde aparecer�a a serie P. A Luftwaffe non posu�a un avi�n espec�fico para este tipo de misi�ns a longas distancias, ag�s os pouco axeitados Fw 200, He 177 e Ju 290, polo que se decidiu reformar o Ju 88D d�ndolle unha fuselaxe m�is alongada que lle permit�a levar m�is cantidade de combustible e aumentar as� o seu alcance.

Construir�anse 10 Ju 88H-1 e 10 Ju 88H-2 na factor�a de Mesenburg en 1943. As versi�ns H usaban as �s reforzadas do caza nocturno Ju 88G con motores radiais BMW 801D-2. A fuselaxe foi alongada 3,7 metros para aumentar a capacidade de combustible, pasando dos 2.600 aos 6.470 litros, levando outros 1.660 litros en dous tanques auxiliares. Este aumento de combustible d�balle un alcance de 3.200 millas.

O H-1 equipaba tres c�maras na parte de atr�s da fuselaxe e un r�dar FuG200 Hohentwiel na proa, usado para rastrexar os barcos aliados no Atl�ntico. O H-2 era un caza de longa distancia dese�ado para destrur os cazas de escolta das formaci�ns de bombardeiros aliadas e como escolta dos H-1. Levaba dous can�ns MG 151 de 20 mm na proa e outros catro instalados nun contedor debaixo da fuselaxe.

Eses 20 exemplares da serie H non entrar�an en combate e foron adaptados como bombas voantes Mistel.

Contracarro

En 1942, debido ao aumento do poder acoirazado sovi�tico, o Alto Estado Maior alem�n precisaba un avi�n que o contrarrestase. Considerouse que o Ju 88 poder�a realizar labores contracarro e no mes de agosto instalouse un can�n KwK 39 de 70 mm nun Ju 88A-4. O can�n, con s� dous disparos, apuntaba lixeiramente cara a abaixo e foi instalado nunha enorme g�ndola que ti�a unha metralladora na parte traseira.

A este A-4 experimental seguir�alle a Serie P. O Ju 88P-1 ti�a un can�n mellorado Pak 40 de 75 mm; o P-2 e o P-3 (con blindaxe extra) levaban instalados dous can�ns Flak 38 de 37 mm; e o P-4 equipaba un BK 5 de 50 mm. A Serie P non foi todo o satisfactoria que se agardaba e foron moi vulnerables aos cazas. Moitos dos avi�ns desta serie usar�anse contra as formaci�ns de bombardeiros estadounidenses e como cazas nocturnos.

Bombardeiro di�rno de grande velocidade

En 1943 a produci�n est�base cambiando cara aos cazas nocturnos, pero o Ju 88 comezou a evidenciar a s�a falta de velocidade con respecto aos novos modelos aliados. Junkers taballaba ent�n nos seus Ju 188, Ju 288 e Ju 388, pero a Luftwaffe precisaba urxentemente un avi�n m�is r�pido. A soluci�n foi instalar un motor m�is potente e reducir a resistencia eliminando a g�ndola e o cuarto tripulante. O prototipo Ju 88 V93 foi o resultado destes cambios, voando por primeira vez a principios de 1943 e dando paso � Serie S.

O principal cambio na nova serie fai a instalaci�n do motor BMW 801D, pero tam�n dispo��a dunha proa m�is aerodin�mica, elimin�ronse os freos de picado das g�ndolas, os soportes subalares e parte da blindaxe. Con eses cambios o Ju 88S pod�a alcanzar os 536 km/h.

A primeira variante desta serie, o S-1, comezou a fabricarse a finais de 1943 con motores BMW 801G-2 e o sistema GM1 de inxecci�n de �xido nitroso para aumentar a potencia a grande altitude, chegando a alcanzar os 610 km/h. O seu armamento defensivo era dun s� can�n MG 131.

En 1944 constru�ronse s� uns poucos S-2, que estaban equipados con motores radiais BMW 801TJ turboalimentados e o cntenedor externo para bombas que levaba o A-15, e que pod�a cargar ata 3.000 kg. Defensivamente estaba provisto de d�as metralladoras MG 81 fixas na proa. No ver�n construir�anse a�nda menos S-3, sen o contedor de bombas, con motores Jumo 213A refrixerados por l�quido e co sistema GM1 de inxecci�n de �xido nitroso.

Baseado na c�lula do Ju 88S-1 construir�ase en 1944 o T-1, un modelo de reco�ecemento r�pido con m�is combustible e equipado con c�maras na parte traseira da fuselaxe. Constru�ronse tam�n prototipos do que se deber�a converter no T-3 a partir da c�lula e os motores do S-3.

A produci�n de Junkers Ju 88 rematar�a en setembro de 1944 coa fabricaci�n de 9.125 avi�ns de bombardeo e 1.911 de reco�ecemento en total.

Versi�ns

Prototipos

Junkers Ju 88 A-4

• Ju 88 V1: o primeiro prototipo. Voou o 21 de decembro de 1936 e estaba equipado con motores DB600A.
• Ju 88 V2: semellante ao V1.
• Ju 88 V3: ti�a un motor Jumo 211A, m�is potente que o DB600A. Elevouse o teito da cabina e instalouse unha mira de bombardeo nunha burbulla de cristal baixo a proa.
• Ju 88 V4: ti�a unha nova proa acristalada e unha c�pula ventral cunha metralladora que disparaba cara popa.
• Ju 88 V5: semellante ao V4 pero con motores Jumo 211B-1 e modificado para bater r�cords de velocidade.
• Ju 88 V6: foi o prototipo para a produci�n da Serie A, con motores de serie e tren de aterraxe modificado.
• Ju 88 V7: era un bombardeiro de preserie da Serie A usado como prototipo de caza.

Ju 88 A-4 fin�s

Serie A

• Ju 88 A-0: semellante ao V6, con freos de picado e soportes subalares.
• Ju 88 A-1: ti�a h�lices tripalas.
• Ju 88 A-2: foi o modelo de serie b�sico. Ti�a motores Jumo 211 G1-1 e botellas RATOG subalares.
• Ju 88 A-3: versi�n de dous mandos do A-1.
• Ju 88 A-4: foi a primeira reforma importante. Contaba con motores m�is potentes, tren reformado, aler�ns met�licos e m�is envergadura.
• Ju 88 A-5: introduc�use debido aos problemas de desenvolvemento do motor Jumo 211J. Era basicamente un A-2 coa envergadura do A-4.
• Ju 88 A-6: creouse para interceptar as barreiras de globos brit�nicas. Posu�a cortadores de cables de globos cativos (usados como barreira para ataques a baixa cota) pero demostrou ser lento e pouco efectivo. A alg�ns exemplares quit�ronselle os cortadores e foron usados como avi�ns antibuque equipados co r�dar Fu G200 na proa, sendo denominados Ju 88 A-6/U.
• Ju 88 A-7: versi�n de dous mandos do A-5.
• Ju 88 A-8: un A-4 con cortadores de cables de globos cativos.
• Ju 88 A-9/10/11: versi�ns tropicalizadas dos A-1/A-2, A-5 e A-4 respectivamente.
• Ju 88 A-12: adestrador de dobre mando con c�pula ventral, freos de picado e novo armamento.
• Ju 88 A-13: ti�a blindaxe extra e 16 metralladoras de tiro cara a adiante para asalto a baixa cota.
• Ju 88 A-14: semellante ao A-8 pero cun can�n de 20 mm na proa para misi�ns antibuque.
• Ju 88 A-15: ti�a unha bodega agrandada onde pod�a levar ata 3.000 Kg de bombas.
• Ju 88 A-16: un A-14 adestrador (ao estilo do A-12).
• Ju 88 A-17: versi�n torpedeiro.

Serie B e E

Junkers Ju 188

Foron a base do Junkers Ju 188, cun novo compartimento para a tripulación.

• Ju 88 B-0: tiña unha enorme proa acristalada de baixa resistencia ao aire.

Series C e G

Foron versións de caza.

• Ju 88 C-1: primeira versión de caza destrutor. Tiña motores BMW 801MA e dous canón e dúas metralladoras de tiro frontal.
• Ju 88 C-2: primeiro Zerstörer (caza destrutor) de serie convertido a partir do A-1.
• Ju 88 C-4: baseado na célula do A-4 con maior envergadura e armamento instalado nunha proa sólida, dous canóns máis na góndola ventral e soportes subalares.
• Ju 88 C-5: estaba equipado con motores BMW 801D-2 e unha burbulla baixo a bodega de bombas con dúas metralladoras e un canón de 20 mm e 3 metralladoras máis na proa.
• Ju 88 C-6b: tiña blindaxe extra e un radar FuG202 ou 212.

Serie D

Versión de recoñecemento.

• Ju 88 D-1: baseada no A-4. Foi a versión principal da serie. Tiña unha bodega reformada para levar unha cámara Rb 20/30 e/ou unha 50/30. Elimináronselle os freos de picado e a capacidade de levar tanques lanzables de 300 litros baixo as ás.
• Ju 88 D-2: baseada no A-5 e construída en febreiro de 1940 con motores Jumo 211G.

Serie H

A Serie H foi deseñada como avión de recoñecemento para distancias extremadamente longas e tiña unha fuselaxe alongada con maior capacidade de combustible.

• Ju 88 H-1: equipado con cámaras e co radar FuG 200 para o recoñecemento marítimo.

Serie P

Desenvolveuse para contrarrestar a crecente ameaza dos carros de combate soviéticos. As catro versións da Serie P operaron en primeira liña na fronte oriental.

• Ju 88 P-1: era un A-4 dotado dun canón de 75 mm.
• Ju 88 P-2: tiña unha parella de canóns de 37 mm. Tamén foi usado como interceptador diúrno.
• Ju 88 P-3: un P-2 con blindaxe extra.
• Ju 88 P-4: tiña un único canón de 50 mm nunha pequena burbulla ventral.

Serie R

Versión de caza.

• Ju 88 R-1: semellante ao C-6b pero con motores radiais BMW 801.

Serie S

A Serie S desenvolveuse como bombardeiro diúrno de grande velocidade e eincorporaba proa aerodinámica e motores BMW 801.

• Ju 88 S-1: con motores BMW 801G-2 e sistema GM1 de inxección de óxido nitroso para aumentar a súa potencia.
• Ju 88 S-2: con turbocompresores e unha bodega de bombas carenada.
• Ju 88 S-3: impulsado por motores Jumo 213A e incorporaba o sistema de inxección de óxido nitroso.

Serie T

Versión de rocoñecemento con tres asentos da Serie S.

• Ju 88 T-1: baseado no Ju 88 S-1 pero con tanques de combustible extra no lugar das bombas.
• Ju 88 T-3: baseado no Ju 88 S-3