Saltar ao contido

Kareem Abdul-Jabbar

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaKareem Abdul-Jabbar

(2014) Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(ar) كريم عبد الجبار Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(en) Ferdinand Lewis Alcindor, Jr. Editar o valor en Wikidata
16 de abril de 1947 Editar o valor en Wikidata (77 anos)
Nova York (Estados Unidos de Am�rica) Editar o valor en Wikidata
ResidenciaNova York
Os �nxeles Editar o valor en Wikidata
Relixi�nIslam e catolicismo Editar o valor en Wikidata
Educaci�nUniversidade de California, Os �nxeles
Power Memorial Academy (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Altura218 cm Editar o valor en Wikidata
Peso102 kg Editar o valor en Wikidata
Lateralidadedestro Editar o valor en Wikidata
Cor dos ollosCastanho escuro (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaci�nbaloncestista, autor, guionista, produtor de cinema, adestrador de baloncesto, actor, actor de televisi�n Editar o valor en Wikidata
Per�odo de actividade1969 Editar o valor en Wikidata - 1989 Editar o valor en Wikidata
Membro de
Nacionalidade deportivaEstados Unidos de Am�rica Editar o valor en Wikidata
Deportebaloncesto Editar o valor en Wikidata
LigaBaloncesto masculino da Divisi�n I da NCAA e National Basketball Association Editar o valor en Wikidata
Posici�n de xogoPivote Editar o valor en Wikidata
Convocado porMilwaukee Bucks Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1965–1969 UCLA Bruins (Pivote)
1966–1969 UCLA Bruins
1969–1975 Milwaukee Bucks (Pivote)
1975–1989 Los Angeles Lakers (Pivote)
Familia
FillosKareem Abdul-Jabbar, Jr. Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteObálky knih, Editar o valor en Wikidata
Páxina webkareemabduljabbar.com Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm0000717 Allocine: 35067 Allmovie: p89 TV.com: people/kareem-abdul-jabbar
Facebook: kaj Twitter: kaj33 Instagram: kareemabduljabbar_33 Youtube: UCxoI7PD1_nQu0AQzP6bBCsA BNE: XX819712 Musicbrainz: 1426134c-73a9-41ae-9ee6-cc569e27ac02 Discogs: 1200111 WikiTree: Alcindor-8 Editar o valor en Wikidata

Kareem Abdul-Jabbar (en árabe: كريم عبد الجبار Karīm ‘Abd al-Jabbār), nado co nome de Ferdinand Lewis Alcindor, Jr. en Harlem (Nova York) o 16 de abril de 1947, é un antigo xogador de baloncesto estadounidense que militou en Milwaukee Bucks e Los Angeles Lakers da NBA dende 1969 até 1989. Era coñecido como Lew Alcindor antes de que trocase o seu nome a finais de 1971, varios anos despois de converterse ao islam, ao que chegou despois de ler unha autobiografía de Malcolm X.[1]

Abdul-Jabbar deixou o baloncesto á idade de 42 anos como o máximo anotador e taponador da historia da NBA, ademais de posuír a marca de máis MVP da Tempada con seis e ser o xogador que máis All-Star Game disputou. A súa lista de logros persoais e colectivos é talvez a máis impresionante na historia da liga: Rookie do ano da NBA, campión da NBA en sete ocasións, seis como xogador cos Bucks e Lakers e unha como adestrador asistente dos Lakers, dúas veces MVP das Finais da NBA, 19 veces All-Star e dúas veces máximo anotador da liga, entre outros moitos. Tamén posúe 8 marcas de playoffs e 7 de All-Star.

A pesar do seu incrible éxito na pista, non foi até o ocaso da súa carreira que Abdul-Jabbar gañou por fin o afecto dos afeccionados ao baloncesto. Foi un home reservado que evitaba á prensa e que ás veces parecía distante. "Son o peor entre os mozos malos", dixo unha vez á revista The Sporting News. Durante a tempada 1988-89, a súa última en activo, Abdul-Jabbar foi honrado en cada cancha da liga.

Traxectoria deportiva

[editar | editar a fonte]

High School

[editar | editar a fonte]

Abdul-Jabbar naceu como Ferdinand Lewis Alcindor Jr. en Nova York, dous anos despois de terminar a segunda guerra mundial. Era o único fillo dunha protectora nai, Cora, e un estrito pai, Ferdinand. Ao nacer pesou case 6 quilos e medía 57 centímetros.[2] A estatura dos seus pais non facía prever o crecemento do mozo Lew (medían 1,91 e 1,78 metros respectivamente). Con 9 anos xa medía 1,75 e aos 14 creceu até os 2,03 metros, polo que xa podía machucar a canastra.[2] Creceu cunha educación católica e conseguiu os seus primeiros éxitos co seu instituto. Era de longo o mozo máis alto da súa clase en Harlem, polo que era visto como un tipo raro entre os seus compañeiros de colexio. Tras dominar o baloncesto escolar de Nova York no agora defunto Power Memorial, co que conseguiu tres campionatos consecutivos, 71 vitorias seguidas e unha marca global de 96-6, anotando 2.067 puntos e capturando 2.002 rebotes (ambos os récords do estado de Nova York),[2] enrolouse en UCLA onde xogou para os Bruins de John Wooden.[1]

Universidade

[editar | editar a fonte]

Alcindor sinxelamente dominou todas as clasificacións universitarias. Tras pasar en branco a súa primeira tempada debido a que as regras da NCAA impedían a un xogador de primeiro ano participar no equipo universitario, foi seleccionado como Xogador do Ano en 1967 e 1969 polas revistas The Sporting News, United Press International, Associated Press e a Asociación de Escritores de Baloncesto dos Estados Unidos. Tamén foi nomeado All-American e MVP do Torneo da NCAA nos anos 1967, 1968 e 1969. Foi o primeiro gañador do prestixioso Naismith College Player of the Year en 1969, que a partir dese ano distinguiu ao mellor xogador universitario do ano. Con Alcindor tomando o mando da zona, Wooden e UCLA conseguiron este tres títulos nacionais. Tal foi a súa influencia no baloncesto universitario que mesmo os mates foron prohibidos no baloncesto universitario a partir de 1967.[3] Durante o seu paso por UCLA graduouse en Historia e desta etapa universitaria provén un dos seus trazos máis característicos. Durante un partido con UCLA sufriu unha lesión na córnea esquerda que lle levou a usar as súas características lentes ao longo da súa carreira. Nas súas tres tempadas terminou cunha media de 26,4 puntos e 15,5 rebotes, cunha porcentaxe de tiro do 64%.[4]

O Partido do Século

[editar | editar a fonte]

O 20 de xaneiro de 1968, Alcindor e os seus Bruins enfrontáronse aos Houston Cougars, nun partido da fase regular do campionato da NCAA. O Houston Astrodome albergou a cifra récord de 52.693 espectadores, sendo ademais o primeiro partido de fase regular universitario televisado para toda a nación en horario de máxima audiencia. Elvin Hayes, dos Cougars, anotou 39 puntos e capturou 15 rebotes, mentres que Alcindor quedou en tan só 15 puntos. Houston gañou 71-69, rompendo unha serie de 47 partidos invictos do equipo californiano. Foi denominado na época O Partido do Século. Hayes e Alcindor volverían verse as caras na Final Four de 1968, onde esta vez foron os Bruins os que gañaron 101-69.[5]

Marcas universitarias

[editar | editar a fonte]

A día de hoxe, Abdul-Jabbar aínda mantén un gran número de marcas en UCLA:

  • Maior media de anotación nunha carreira: 26,4
  • Máis tiros de campo nunha carreira: 943
  • Máis puntos nunha tempada: 870 (1967)
  • Mellor media de puntos nunha tempada: 29,0 (1967)
  • Máis tiros de campo nunha tempada: 346 (1967)
  • Máis tiros libres tentados nunha tempada: 274 (1967)
  • Máis puntos nun partido: 61 (vs. Washington State, 25/2/67)
  • Máis tiros de campo nun partido: 26 (vs. Washington State, 25/2/67)

Profesional

[editar | editar a fonte]

Milwaukee Bucks

[editar | editar a fonte]
Lew Alcindor (Abdul-Jabbar) con UCLA.

Milwaukee Bucks estaba s� na s�a segunda tempada na liga cando elixiron a Alcindor como primeira elecci�n do Draft da NBA en 1969 (a primeira tempada dos Bucks fora para esquecer, cunha marca de 27-55 e logrando a primeira selecci�n do draft nun sorteo a cara ou cruz con Phoenix Suns). Era o momento de que un novo pivote dominase a liga. Bill Russell acababa de abandonar Boston Celtics, e Wilt Chamberlain, a�nda que en activo, ti�a case 35 anos. Os Harlem Globetrotters ofrec�ronlle un contrato dun mill�n de d�lares para que se unise a eles, pero declinou a oferta e enrolouse cos Bucks.[6] Con Alcindor a bordo, na tempada 1969-70, os Bucks acadaron a segunda praza da Conferencia Leste cunha marca de 56-26.[7] Alcindor tivo un impacto estelar inmediato na liga, terminando segundo entre os anotadores con 28,8 puntos por partido e terceiro en rebotes con 14,5. Ese ano ga�ou con comodidade o premio de Rookie do Ano.[8] Durante a postemporada os Bucks conseguiron o seu billete cara ao t�tulo; a base-escolta de 31 anos Oscar Robertson chegou procedente de Cincinnati Royals. Co apoio de Bobby Dandridge, Jon McGlocklin, Greg Smith, e o mozo Lucius Allen, Milwaukee logrou unha marca de 66 vitorias en 1970-71, marca da franqu�a, inclu�ndo unha marca de vinte vitorias consecutivas. Alcindor ga�ou o seu primeiro premio de MVP da Tempada e o seu primeiro t�tulo de m�ximo anotador con 31,7 puntos por partido mentres terminaba cuarto en rebotes con 16. Milwaukee conseguiu un 12-2 en playoff e varreu aos Baltimore Bullets nas segundas finais da NBA na historia que terminaban cun 4-0. Alcindor foi nomeado tam�n MVP das Finais.[9]

Antes da tempada 1971-72, Alcindor converteuse do catolicismo ao islam e adoptou o nome de Kareem Abdul-Jabbar, que significa "nobre e poderoso servente".[6] Foi convertido por Khalifah Hamaas Abdul Khaalis, antigo l�der da Naci�n do Islam. Detalla o proceso da s�a conversi�n na s�a autobiograf�a "Giant Steps" (Pasos de Xigante). En 1971-72 repetiu como m�ximo anotador (34,8 puntos) e MVP da NBA, e os Bucks repetiron como l�deres de divisi�n por segunda vez no que ser�an catro anos consecutivos. En 1973-74 Abdul-Jabbar ga�ou o seu terceiro premio MVP no seu quinto ano na liga e colocouse entre os cinco mellores en catro categor�as: anotaci�n (27,0 puntos, terceiro), rebote (14,5 rebotes, cuarto), tap�ns (283, segundo) e porcentaxe de tiro de campo (.539, segundo). Milwaukee volveu �s Finais da NBA en 1974 pero caeu contra Boston Celtics (hai que lembrar que en 1974 Milwaukee pertenc�a � Conferencia Oeste), que estaban liderados polo pivote Dave Cowens e un grupo de xogadores na li�a exterior que demostraron ser demasiado r�pidos para o veterano Robertson, xa con 35 anos. "Big O" (alcume de Oscar Robertson) retirouse tras os playoffs, conclu�ndo a racha de vitorias de divisi�n dos Bucks. O equipo caeu ao �ltimo lugar en 1974-75 cunha marca de 38-44.[10]

A pesar do seu fenomenal �xito en Milwaukee, Abdul-Jabbar era infeliz en parte debido � carencia de xente que compartise as s�as crenzas culturais e relixiosas e por isto pediu o seu traspaso. Requiriu que se lle traspasase a New York Knicks ou Los Angeles Lakers, e o Director de Operaci�ns dos Bucks, Wayne Embry, cumpriu enviando a Abdul-Jabbar e Walt Wesley aos Lakers en 1975 por Junior Bridgeman, Dave Meyers, Elmore Smith, e Brian Winters. A segunda dinast�a Abdul-Jabbar estaba a empezar a tomar forma.[11]

Los Angeles Lakers

[editar | editar a fonte]
1975-1979: Esquecendo a Chamberlain
[editar | editar a fonte]

Wilt Chamberlain retirouse dous anos antes, feito que axuda a explicar a marca de 30-52 dos Lakers e o seu �ltimo lugar na tempada 1974-75.[10] Abdul-Jabbar axudou traendo dez vitorias m�is na s�a primeira tempada nos �nxeles. A s�a contribuci�n foi de 27,7 puntos e 16,9 rebotes por partido ga�ando de novo o t�tulo de MVP da Tempada, o cuarto en sete anos na liga.[12] A seguinte tempada Jerry West foi elixido como adestrador dos Lakers, e guiou ao equipo ao primeiro posto da liga cunha marca de 53-29. Abdul-Jabbar (26,2 puntos, 13,3 rebotes, 57,9% de porcentaxe de tiro de campo, 261 tap�ns) foi nomeado MVP da Tempada por quinta vez en oito anos, igualando a marca da lenda dos Celtics Bill Russell. Pero os Lakers foron varridos nas Finais de Conferencia polos que ser�an campi�ns, Portland Trail Blazers, quen ti�an a outro temible home alto en Bill Walton. A pesar dos esforzos de Abdul-Jabbar, os Lakers terminaron a campa�a en metade da divisi�n nos dous seguintes anos. Continuou contribu�ndo con grandes n�meros, a�nda que se perdeu 20 partidos en 1977-78 tras romper unha man nunha pelexa co novato dos Bucks Kent Benson no primeiro partido da tempada. Os mozos Jamaal Wilkes e Norm Nixon parec�an prometedores, pero Los Angeles, no entanto, segu�an sumidos na mediocridade.

1979-1985: Magic e o Showtime
[editar | editar a fonte]
Abdul-Jabbar en 2006.

En 1979, usando a primeira elecci�n do draft obtida de Utah Jazz, os Lakers seleccionaron un base de 2,06 metros chamado Earvin "Magic" Johnson da Universidade de Michigan State. A chegada de Johnson marcou o inicio dunha d�cada que traer�a a Abdul-Jabbar cinco campionatos m�is. Cun espectacular contraataque que foi co�ecido como "Showtime" (tempo de espect�culo), os Lakers ga�aron nove t�tulos de divisi�n nos �ltimos dez anos da carreira de Abdul-Jabbar.[13]

Na primeira tempada de Johnson cos Lakers ga�aron 60 partidos, e s� perderon 4 dos 16 enfrontamentos da postemporada no seu cami�o cara ao t�tulo de campi�ns da NBA en 1980. Nun momento que unir�a �s d�as superestrellas para sempre, Johnson xogou como pivote debido � lesi�n de Abdul-Jabbar no sexto partido das Finais da NBA contra Philadelphia 76ers. Abdul-Jabbar torceuse gravemente o seu nocello no quinto partido tras anotar 40 puntos e axudar aos Lakers a tomar a dianteira na serie. O pivote de 33 anos non puido xogar no sexto partido, polo que o novato de 20 anos tomou o posto de Jabbar e completou un fabuloso partido con 42 puntos, 15 rebotes e 7 asistencias, levando aos Lakers � vitoria por 123-107 e ao campionato. Na tempada, Abdul-Jabbar (24,8 puntos, 10,8 rebotes) cimentou a�nda m�is o seu lugar na historia conseguindo o seu sexto premio de MVP.[14]

Abdul-Jabbar continuou promediando polo menos 20 puntos durante o seguintes seis tempadas. A s�a media de rebotes caeu a entre 6 e 8 cando os anos de loitar pola posici�n de rebote empezaron a pasar factura. A pesar disto mant�vose nunha notable forma, mesmo a finais da trintena, e era capaz de xogar 32-35 minutos por partido a unha idade na que a maior�a de xogadores est�n retirados. "� o atleta m�is fant�stico do deporte", dixo Magic Johnson ao escritor Gary Smith. Nos anos finais da s�a carreira o programa de traballo de Abdul-Jabbar f�xose m�is importante se cabe. Practicou ioga e artes marciais para manter os seus brazos e pernas fortes e �xiles, e meditaba antes de cada partido para reducir a tensi�n. Como curiosidade apuntar que o seu mestre en artes marciais foi nada menos que Bruce Lee e participou xunto a el na pel�cula Game of Death ("Xogo Mortal") no que ser�a o seu papel m�is importante no cinema.

O 5 de abril de 1984, nun partido contra Utah Jazz xogado en Las Vegas, Abdul-Jabbar tivo talvez o seu momento m�is glorioso. Recollendo un pase de Magic Johnson, Abdul-Jabbar virouse e lanzou o seu "sky-hook" cara ao aro. O tiro atopou a rede, dando a Abdul-Jabbar o seu punto n�mero 31.420 na s�a carreira, o que lle permit�a superar a Wilt Chamberlain como o m�ximo anotador de t�dolos tempos na NBA.[15] Os Lakers alcanzaron as Finais da NBA oito veces no dez tempadas entre 1979-80 e 1988-89. Ga�aron cinco t�tulos, derrotando a Boston e Philadelphia d�as veces a cada un e unha vez a Detroit Pistons. As series de 1985 contra Boston foron talvez as m�is satisfactorias para Abdul-Jabbar. � idade de 38 anos moitos observadores pensaban que o pivote m�is veterano da liga estaba acabado. No primeiro partido parec�a que isto fose as�, dado que Abdul-Jabbar s� conseguiu 12 puntos e 3 rebotes no seu enfrontamento con Robert Parish. Os Celtics esnaquizaron aos Lakers vencendo por 148-114 no que se co�ecer�a como "o Masacre do Memorial Day". Durante os dous d�as seguintes Abdul-Jabbar pasou horas mirando o v�deo do partido e tomando parte en sesi�ns de adestramento maratonianas que inclu�an unha hora de series de sprint. Os reiterados intentos do adestrador Pat Riley para persuadir a Abdul-Jabbar de que tomase un descanso foron en balde.

No segundo partido, Abdul-Jabbar conseguiu 30 puntos, 17 rebotes, 8 asistencias e 3 tap�ns na vitoria por 109-102 dos Lakers. Los Angeles ga�aron aquela serie en seis partidos. Nas catro vitorias dos Lakers Abdul-Jabbar promedi� 30,2 puntos, 11,3 rebotes, 6,5 asistencias e 2 tap�ns. Nunha memorable secuencia Abdul-Jabbar capturou un rebote, botou o bal�n ao longo de todo o campo e anotou un "sky-hook". Inclus� lanzouse en ferro a por un bal�n perdido. "O que viches", dixo Riley a Sports Illustrated, "era paix�n". Abdul-Jabbar foi nomeado MVP das Finais.[16] Jabbar dixo que o campionato de 1985 posiblemente sexa o m�is doce do seis que ga�ou. Ga�ouse na pista do Boston Garden e acabou con t�dalas pantasmas do campo dos Celtics, o equipou que derrotou aos Lakers xusto o ano anterior e moitas outras veces durante o reinado de Russell.

1985-1989: Os seus �ltimos anos
[editar | editar a fonte]

Na tempada 1986-87 os Lakers ga�aron de novo a Boston nas Finais da NBA. A�nda que Abdul-Jabbar xogou de forma aceptable, o MVP e estrela das series foi Magic Johnson. Durante a tempada regular Abdul-Jabbar caeu por baixo dos 20 puntos por partido (17,5) por primeira vez na s�a carreira. � idade de 40 anos asinou un contrato para xogar dous anos m�is. O seguinte ano coa vitoria dos Lakers sobre os Pistons f�xoos o primeiro equipo dende os Celtics de 1968-69 en repetir como campi�ns da NBA. En 1988-89, a �ltima tempada de Abdul-Jabbar, os Lakers volveron �s finais repetindo contra os Pistons. Abdul-Jabbar logrou as s�as mellores marcas do ano no terceiro partido da serie con 24 puntos e 13 rebotes, pero con Johnson e Byron Scott con lesi�ns de tend�n, Los Angeles foron varridos. No seu �ltimo partido Abdul-Jabbar conseguiu 7 puntos e 3 rebotes. Durante a tempada regular a s�a porcentaxe de tiro baixou do 50% por primeira vez na s�a carreira (47,5%) e tivo a media anotaci�n m�is baixa da s�a carreira con 10,1 puntos.

A retirada de Abdul-Jabbar marca o final dunha era na NBA. Deixou as pistas como o m�ximo anotador de todos os tempos, o cal posiblemente nunca sexa excedido, con 38.387 puntos (24,6 por partido), 17.440 rebotes (11,2 por partido), 3.189 tap�ns, e unha porcentaxe de tiro de campo de 55,9 para unha carreira que se prolongou durante 20 anos e 1.560 partidos. Conseguiu dobres figuras en 787 partidos consecutivos. Anos m�is tarde da s�a retirada, Abdul-Jabbar dixo ao Orange County Register: "os 80 compens�ronme de t�dolos abusos que sufr�n nos 70. Sobreviv�n a t�dolos meus cr�ticos. No momento da mi�a retirada, todo o mundo v�ame como unha venerable instituci�n. As cousas cambian".[17]

Abdul-Jabbar foi moi co�ecido por un lanzamento a canastra �nico, denominado "Sky Hook" ("gancho dende o ceo") no cal aproveitaba toda a s�a estatura e envergadura para sacar o bal�n co brazo completamente estirado perpendicular � canastra, lanzamento que se produc�a practicamente de arriba a abaixo, sendo por este motivo case imposible de taponar.[18] En toda a s�a carreira foron moi poucos os xogadores en logralo, entre os que se atopan d�as grandes lendas como Wilt Chamberlain ou Hakeem Olajuwon. Este lanzamento contribu�u de maneira decisiva a que a s�a porcentaxe de lanzamentos anotados f�ra do 55,9%, o noveno m�is alto da historia da NBA.[19]

Aprendeu o movemento xa no colexio, no quinto grao, e segundo el mesmo dic�a, era o �nico lanzamento que pod�a realizar sen ser golpeado na cara.[20] Anos m�is tarde o seu compa�eiro de equipo Magic Johnson comezou a imitarlle, cun lanzamento que se popularizou co nome de Baby Hook ou Junior Sky Hook.

Dende a s�a retirada, Abdul-Jabbar traballou en temas de entretemento, servindo como "embaixador do baloncesto", traballando en distintas facetas como adestrador e comentarista as� como axudando na loita contra a fame e o analfabetismo. En 1995 Abdul-Jabbar foi elixido para formar parte do Naismith Memorial Basketball Hall of Fame (Sal�n da Fama do Baloncesto).[21]

A pesar do interese por adestrar de Abdul-Jabbar dende a s�a retirada e dada a fama e influencia que conseguira ao longo da s�a carreira, parec�a que lle chover�an as ofertas. Con todo, tam�n se ga�ou a reputaci�n de introvertido e hosco, rexeitando en ocasi�ns facer declaraci�ns � prensa. Esta actitude, como reco�ece o mesmo Abdul-Jabbar, pode ser a causa da falta de oportunidades que se lle presentaron at� o momento, actuando s� como observador, pequenas tarefas como asistente e adestrador en ligas menores. Traballou con Los Angeles Clippers e Seattle SuperSonics como asistente para axudar no desenvolvemento dos pivotes Michael Olowokandi e Jerome James. En 2002 levou ao campionato da USBL a Oklahoma Storm, pero ao seguinte ano non conseguiu o posto de adestrador da Universidade de Columbia ao que optaba. Tras este errado intento traballou como observador para os Knicks e o 2 de setembro de 2005 volveu aos Lakers para traballar xunto a Phil Jackson no desenvolvemento do pivote Andrew Bynum. O 10 de novembro de 2009, Abdul-Jabbar anunciou padecer unha forma rara de leucemia, atop�ndose baixo tratamento para superar a enfermidade.[22]

Estad�sticas e Palmar�s

[editar | editar a fonte]

Estad�sticas

[editar | editar a fonte]
  • N�mero de camiseta - 33
  • Partidos Xogados - 1.560 (2� na historia da NBA)
  • Porcentaxe de tiro de campo % - 55,9 (8� na historia da NBA)
  • Tiros Libres % - 72,1
  • Tres puntos % - 5,6 (s� anotou unha tripla en toda a s�a carreira)
  • Rebotes - 17.440 (3� na historia da NBA)
  • Rebotes por partido - 11,2 (empatado no 24� posto da historia da NBA)
  • Asistencias - 5.660 (31� na historia da NBA)
  • Asistencias por partido - 3,6
  • Roubos - 1.160
  • Roubos por partido - 0,74
  • Tap�ns - 3.189 (3� na historia da NBA) (os tap�ns non aparecen na estat�stica oficial da NBA at� a 1973-74)
  • Tap�ns por partido - 2,57
  • Puntos por partido - 24,6 (12� m�is alto)
  • Ostenta as marcas da NBA en:
    • M�is puntos na historia da NBA - 38.387
    • Máis minutos xogados - 57.446
    • Máis tiros de campo convertidos - 15.837
    • Máis tiros de campo tentados (28.307)
    • É, tras Robert Horry (239), o 2º que máis partidos de playoff xogou (237)

Carreira de actor

[editar | editar a fonte]

O xogar nos Ánxeles facilitoulle o probar como actor. Abdul-Jabbar fixo o seu debut na gran pantalla na película Game of Death xunto con Bruce Lee, participando na rodaxe orixinal de Bruce Lee en 1973 antes da súa morte; e estreada en cinemas en 1978; nesta película, Kereem e Bruce enfróntanse no combate máis famoso da película.[23] En 1980 apareceu como Roger Murdock en Airplane!, onde Jabbar ten unha escena memorable falando cun neno que realmente o recoñeceu como o xogador dos Lakers. Jabbar coméntalle que el é Roger Murdock, o piloto do avión, pero o raparigo segue insistindo que é "o mellor" pero que segundo o seu pai "non traballa moito en defensa e nunca o tenta, excepto en playoffs". Isto fai que o personaxe interpretado por Abdul-Jabbar se enfurezca e agarre ao mozo gritándolle "ouvín esa merda desde que estou en UCLA!" e referíndose ao pai do raparigo "dille que tente levar a Walton e Lanier durante 48 minutos arriba e abaixo da pista".[24]

Jabbar apareceu en numerosas series de televisión e películas, como son as películas Fletch!, BASEketball e Slam Dunk Ernest, as series Diff'rent Strokes, Full House, O Príncipe de Bel-Air e Scrubs. Fixo un cameo en 1994 no filme de Mick Garris Apocalipsis baseada nunha novela de Stephen King. Tamén foi o coprodutor executivo da película The Vernon Johns Story de 1994.

Libros escritos

[editar | editar a fonte]
Abdul-Jabbar asinando libros.

Abdul-Jabbar é tamén un autor de best-séllers, o último dos seus libros foi Brothers In Arms: The Epic Story of the 761st Tank Battalion, WWII's Forgotten Heroes, co-escrito con Anthony Walton. É a historia do Batallón 761 dos Estados Unidos, unha unidade composta completamente por negros que serviron en Europa na segunda guerra mundial.

Outros libros:

  • Giant Steps con Peter Knobler (1987)
  • Kareem (1990)
  • Selected from Giant Steps (Writers' Voices) (1999)
  • Black Profiles in Courage: A Legacy of African-American Achievement con Alan Steinberg (1996)
  • A Season on the Reservation: My Soujourn with the White Mountain Apaches con Stephen Singular (2000)
  1. 1,0 1,1 "Kareem Abdul Jabbar Biography". Arquivado dende o orixinal o 21 de xaneiro de 2010. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  2. 2,0 2,1 2,2 "Mr. Basketball and much more, Kareem Abdul-Jabbar!". Arquivado dende o orixinal o 27 de outubro de 2006. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  3. "Lew's Still Loose". Arquivado dende o orixinal o 12 de marzo de 2007. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  4. "Estatísticas de Kareem Abdul Jabbar". Arquivado dende o orixinal o 09 de maio de 2012. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  5. "University Of Houston Athletics - Basketball Tradition". Arquivado dende o orixinal o 08 de decembro de 2008. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  6. 6,0 6,1 "Kareem Abdul-Jabbar Biography". Arquivado dende o orixinal o 11 de febreiro de 2009. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  7. "1969-70 NBA Season Summary". Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2012. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  8. "Postseason Awards - 1969-70". Arquivado dende o orixinal o 15 de xaneiro de 2009. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  9. "Postseason Awards - 1970-71". Arquivado dende o orixinal o 15 de xaneiro de 2009. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  10. 10,0 10,1 "1974-75 NBA Season Summary". Arquivado dende o orixinal o 04 de outubro de 2012. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  11. "Say It Ain't So Milwaukee Bucks". Arquivado dende o orixinal o 04 de novembro de 2012. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  12. "Postseason Awards - 1975-76". Arquivado dende o orixinal o 15 de xaneiro de 2009. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  13. Vídeo resumen do Showtime dos Lakers
  14. "Magic Johnson Bio". Arquivado dende o orixinal o 23 de xuño de 2008. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  15. NBA 1983-84 Season Montage - Pride and Passion 1/2
  16. "Kareem, Lakers Conquer the Celtic Mystique". Arquivado dende o orixinal o 02 de marzo de 2008. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  17. All Time Greatest NBA Players. Kareem Abdul-Jabbar
  18. "Foto de Kareem lanzando un Sky Hook". Arquivado dende o orixinal o 16 de agosto de 2016. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  19. "Career Leaders and Records for Field Goal %". Arquivado dende o orixinal o 21 de decembro de 2007. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  20. "Talking with Kareem Abdul-Jabbar". Arquivado dende o orixinal o 15 de setembro de 2018. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  21. "Kareem's page @ the Basketball Hall of Fame Páxina de Kareem na web do Basketball Hall of Fame". Arquivado dende o orixinal o 20 de xullo de 2006. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  22. "Abdul-Jabbar being treated for leukemia, remains optimistic". Arquivado dende o orixinal o 13 de novembro de 2009. Consultado o 20 de marzo de 2010. 
  23. Game of Death
  24. Frases memorables da película Airplane!

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]