Saltar ao contido

Patriarcado latino de Xerusalén

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaPatriarcado latino de Xerusalén
Patriarchatus Latinus Hierosolymitanus (la) Editar o valor en Wikidata
Imaxe
Localización
Mapa
 31°46′40″N 35°13′38″L / 31.77778, 35.22709
EstadoEstado de Palestina
Territorio ocupadoCisxordania
GobernaciónsJerusalém (província) (pt) Traducir
CidadeXerusalén
Neighborhood of Jerusalem (en) TraducirBarrio cristi�n de Xerusal�n Editar o valor en Wikidata
Poboaci�n
Poboaci�n5.935.350 (1970) Editar o valor en Wikidata
Lingua usadalingua �rabe
lingua hebrea
lingua grega Editar o valor en Wikidata
Relixi�nIgrexa cat�lica latina Editar o valor en Wikidata
Xeograf�a
Comparte fronteira con
Vigair�a apost�lica cat�lica latina de Anatolia, norte
Arquidiocese cat�lica latina de Bagdad, leste
Vicariato Apost�lico de Beirute (pt) Traducir, norte
Vigair�a apost�lica de Arabia setentrional, sueste Editar o valor en Wikidata
Creaci�n1099 Editar o valor en Wikidata
CatedralSanto Sepulcro
Co-Cathedral of the Most Holy Name of Jesus (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Heritage site in Israel (en) Traducir
P�xina weblpj.org Editar o valor en Wikidata
Facebook: Latin.patriarchate.of.jerusalem Editar o valor en Wikidata

O patriarcado de Xerusal�n dos latinos (en lat�n: Patriarchatus Hierosolymitanus Latinorum) � unha s� cat�lica latina inmediatamente suxeita � Santa S�, con xurisdici�n sobre Israel, Chipre, Palestina e Xordania. O patriarca actual � o arcebispo Fuad Tual.

Historia

[editar | editar a fonte]

Cronolox�a

[editar | editar a fonte]
  • S�culo I: Fundaci�n da diocese de Xerusal�n.
  • 451: Elevaci�n da s� a patriarcado de Xerusal�n (rito bizantino).
  • 1099: Instituci�n do patriarcado de Xerusal�n (rito latino).
  • 1295: Reduci�n a patriarcado titular de Xerusal�n.
  • 1847: Restabelecemento do patriarcado latino de Xerusal�n.

O patriarcado cruzado

[editar | editar a fonte]

O 15 de xullo de 1099 Xerusal�n foi conquistada polos cruzados, que estabeleceron o Reino de Xerusal�n que durou preto de 200 anos. At� ese momento a maior�a dos cristi�ns en Terra Santa estaban baixo a xurisdici�n do patriarca ortodoxo de Xerusal�n, mais os cruzados non aceptaron someterse ao rito bizantino e a unha Igrexa independente de Roma dende o Gran Cisma de 1054 entre o Oriente e o Occidente cristi�ns.

As�, o 1 de agosto de 1099 os relixiosos cruzados crearon o patriarcado de Xerusal�n dos Latinos, e foi nomeado como primeiro titular Arnulf de Chocques. Sim�n II, o patriarca grego de Xerusal�n, acabou refuxi�ndose en Constantinopla, cara a 1107, e os seus sucesores non voltar�an a Xerusal�n at� 1187.

Foi estabelecida unha xerarqu�a latina, de rito romano, e durante a existencia do reino de Xerusal�n, o patriarcado latino foi dividido en catro arquidioceses: Tiro, Cesarea, Nazaret e Petra;[1] e ti�a como sufrag�neas directas �s dioceses de Lida-Ramla, Bel�n, Hebr�n e Gaza, e os abades do monte do Templo, monte Si�n e monte das Oliveiras.

O patriarca latino tam�n controlaba o barrio cristi�n da cidade de Xerusal�n (a igrexa do Santo Sepulcro e inmediaci�ns).

Logo da ca�da de Xerusal�n, en 1187, a s� do patriarcado foi movida a Tiro e Acre en 1191. Os patriarcas volveron a Xerusal�n en 1229, cando a cidade foi devolta aos cruzados, e novamente de volta a Acre en 1244. San Xo�n de Acre xa ti�a a s�a diocese, mais as d�as foron unidas en 1261.

Cando, tras a ca�da de Acre en 1291, os �ltimos vestixios do Reino foron conquistados polos mamelucos, a historia do patriarcado cruzado rematou, a�nda que permaneceu como s� titular.

A s� titular

[editar | editar a fonte]

Logo da ca�da de San Xo�n de Acre en 1291, a Igrexa Cat�lica continuou a nomear patriarcas titulares de Xerusal�n que, a partir de 1374, tiveron a s�a s� na Bas�lica de San Lourenzo f�ra dos Muros.

No s�culo XIV, ademais desta bas�lica, o patriarca mantivo xurisdici�n sobre moitos territorios orientais que segu�an en mans latinas (Chipre, Lesbos, Qu�os, Creta, Rodas, Naxos e outras), mais estas posesi�ns foron diminu�ndo coas conquistas turcas.

O patriarcado actual

[editar | editar a fonte]

O 23 de xullo de 1847 o papa P�o IX, co breve Nulla celebrior, decidiu restaurar o patriarcado de Xerusal�n dos Latinos. O 4 de outubro foi anunciado que o Imperio Otom�n autorizaba o restabelecemento da s�, con xurisdici�n sobre Palestina e Chipre.

Coa fin de evitar a implicaci�n en temas pol�ticos foron nomeados s� patriarcas italianos at� 1987, cando o cambio desta pol�tica veu co nomeamento de Michel Sabbah, o primeiro �rabe palestino en ostentar o t�tulo.

A bas�lica do Santo Sepulcro foi designada como catedral do patriarcado latino. Por�n, o patriarca latino s� pode celebrar nela nos momentos e nos espazos asignados � comunidade franciscana da Custodia de Terra Santa polo Statu Quo, e en acord� con esta. O Statu Quo � un firm�n otom�n de 1852, a�nda en vigor por efecto do Acordo Fundamental entre a Santa S� e o Estado de Israel de 1993,[2] que asigna dereitos sobre o Santo Sepulcro �s diferentes Igrexas cristi�s ent�n presentes: ademais dos cat�licos, estaban os apost�licos armenios, os ortodoxos coptos, os ortodoxos sir�acos e os ortodoxos gregos, cuxo patriarca ten no centro da mesma bas�lica a s�a propia c�tedra e o Katholikon.

A c�tedra do patriarca est� situada na concatedral do Sant�simo Nome de Xes�s, igrexa nai da diocese, onde celebra normalmente; e a s�a residencia est� xunto � concatedral. O patriarca latino � membro de dereito do Consello dos Patriarcas cat�licos de Oriente e da Conferencia dos Bispos Latinos nas Rexi�ns �rabes.

Territorio

[editar | editar a fonte]

O patriarcado ten xurisdici�n sobre todos os fieis latinos de Israel, Xordania, Chipre e dos territorios gobernados pola Autoridade Nacional Palestina. A arquidiocese est� organizada en cinco vigar�as:

O territorio est� dividido en 66 parroquias.

Episcopoloxio

[editar | editar a fonte]

Patriarcas de Xerusalén

[editar | editar a fonte]

Patriarcas en San Xoán de Acre

[editar | editar a fonte]

Logo da caída de Xerusalén en 1187 a sé patriarcal foi transferida a Tiro, e posteriormente, en 1191, a San Xoán de Acre. O patriarca volveu a Xerusalén en 1229, e novamente de volta a Acre en 1244. San Xoán de Acre xa tiña a súa propia diocese, mais as dúas sés foron unidas en 1261. Os patriarcas deste período foron os seguintes:

Patriarcas titulares

[editar | editar a fonte]

Os patriarcas titulares logo da perda de San Xoán de Acre foron os seguintes:

Entre 1379 e 1418, co Gran Cisma de Occidente, houbo ao mesmo tempo varios patriarcas de Xerusalén.

Logo do Cisma, a li�a sucesoria � a seguinte:

Patriarcas latinos de Xerusal�n

[editar | editar a fonte]
O vicario patriarcal para Israel, o bispo franciscano Pier Giorgio Chiappero, e o Presidente de Israel Yitzhak Ben-Zvi, en 1959.

Notas e referencias

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Adrian J. Boas (2001). Routledge, ed. Jerusalem in the Time of the Crusades: Society, Landscape and Art in the Holy City Under Frankish Rule. p. 24. ISBN 9781134582723. 
  2. ↑ Fundamental Agreement between the Holy See and the State of Israel, (en inglés)
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Patriarcado_latino_de_Xerusalén&oldid=6711673»