Tratado de Meerssen
O Tratado de Meerssen foi asinado na localidade do mesmo nome o 8 de agosto do 870 entre Carlos o Calvo (rei da Francia Occidentalis, xermolo da actual Francia) e Lois o Xerm�nico (rei da Francia Orientalis; hoxe Holanda, Alema�a, Su�za e Austria) e consagrou a divisi�n de Lotarinxia o reino do sobri�o de �mbolos dous, Lotario II.
Meerssen, hoxe, � unha cidade holandesa Meerssen preto de Maastricht, e por mor da inexistencia de documentos orixinais, non se pode afirmar taxativamente que fose o lugar onde se asinou o tratado, nin tampouco a data exacta, pois tan s� hai noticias do feito por fontes de tipo secundario que sinalan esa cidade e esa data.[1]
Contexto
[editar | editar a fonte]O tratado de Verd�n , en 843, decidiu a repartici�n do Imperio Carolinxio entre os tres fillos de Lois o Piadoso. O m�is vello, Lotario I, recibiu a Francia Oriental, que � s�a vez dividiuse pouco antes da s�a morte, en 855 (no Tratado de Pr�m), entre os seus tres fillos Lois II (Reino de Italia e o t�tulo imperial), Lotario II (Lorena ou Lotarinxia) e Carlos da Provenza (Reino da Provenza ou reino da Baixa Borgo�a). Carlos da Provenza morreu en 863 e, ao non ter fillos, a s�a parte foi repartida entre os seus dous irm�ns Lotario II e Lois II.[2]
Na entrevista de Metz, en maio de 868, os seus t�os Carlos o Calvo e Lois o Xerm�nico, decidiron un plan para dividir a terra do ex emperador Lotario I, daquela en posesi�n dos seus fillos Lois II e Lotario II.[3]
A repartici�n
[editar | editar a fonte]� s�a vez, Lotario II morreu no 869. Seu irm�n Lois II, que deber�a herdar o seu reino, estaba ocupado loitando contra os musulm�ns en Benevento e non puido acceder � s�a herdanza. A situaci�n, foi aproveitada polos seus dous t�os para apropiarse de Lotarinxia: por unha banda, Carlos o Calvo f�xose coroar rei da Lotarinxia en Metz, a capital de Lotario II, que provocou a ameaza de Lois o Xerm�nico dunha declaraci�n de guerra. Para evitala, Carlos mais Lois chegaron ao acordo da repartici�n mediante o Tratado de Meerseen, no que se reparten a Lotarinxia e pasaron a ter fronteira com�n.
Fixouse o curso do Mosa e o seu afluente o r�o Ourthe como fronteira:
- Carlos o Calvo adquire a rexi�n at� o Mosa e as terras de Frisia, ag�s Utrecht (que posteriormente se convertir�n no ducado de Brabante e o condado de Hainaut); as� como as rexi�ns ao longo do R�dano e o Saona; no sur, f�xose con gran parte de Borgo�a, inclu�ndo Besan�on (o resto do Varais pasou Lois), do Lyonnais, do Viennois, do Sermorens, do Vivarais, e do Uz�ge. � dicir, gran parte da propiedade de Carlos da Provenza, que recaera en Lotario II en 863. A�nda que cedeu Aix - la - Chapelle e Metz no norte, a posesi�n de Besan�on e Grenoble abriulle o cami�o cara a Italia.
- Lois o Xerm�nico, obtivo dous terzos de Frisia con Utrecht e Maastricht, as terras da beira dereita do Mosa o leste de Ourthe, e do Mosela con Metz, e ao longo do Rin (Aquisgr�n, Sarre, Alsacia) e ao norte do Xura, restos da Alta Borgo�a ou Borgo�a Tranxurana.
A pesar das s�as protestas e apoio do papa Hadri�n II, Lois II non puido impedir que cos dous se repartisen a Lotarinxia[4] e non conseguiu recuperar a s�a herdanza cando morreu en 875.
Consecuencias
[editar | editar a fonte]O acordo non houbo durar m�is de dez anos, pois ao morrer Lois o Xerm�nico no 876, o seu irmanastro Carlos o Calvo, invadiu tam�n a Lotarinxia oriental m�is al� do r�o Ourthe, pero foi derrotado preto de Andernach por un ex�rcito moito menor baixo o mando de Lois III o Mozo, herdeiro de Lois II o Xerm�nico.
De igual xeito, coa morte de Carlos o Calvo ao ano seguinte, o seu fillo e herdeiro Lois II de Francia, o Tatexo, foi atacado por Lois III de Alema�a que invaidiu a Lotarinxia occidental no 879. Como morrera tam�n nese ano Lois II de Francia, seus fillos Lois III e Carlom�n II v�ronse obrigados a asinar o Tratado de Ribemont no 880 polo que cederon a Lotarinxia occidental a Lois II o Xerm�nico que, deste xeito, consegue facerse con toda a Lotarinxia.
Durante a Idade Media, os l�mites occidentais de Lorarinxia marcaron a fronteira entre o Reino de Francia e o Sacro Imperio Romano Xerm�nico at� a Idade Moderna, cando os mariscais de Henrique II e Lois XIV de Francia conquistaron o territorio da Alta Lotarinxia e Alsacia mediante guerras e demandas xur�dicas producidas polas C�maras de Reuni�n creadas polo Rei Sol.
Divisi�ns sucesivas do Imperio Carolingio
[editar | editar a fonte]-
Extensión do Imperio Carolinxio baixo Carlomagno (768-814).
-
Tratado de Verdún (843): O Imperio Carolinxio está dividido entre os tres fillos de Lois o Piadoso: Carlos, o Calvo (Francia occidental), Lotario (Francia central) e Lois (Francia oriental).
-
Tratado de Prüm (855): a Francia central divídese entre os tres fillos de Lotario: Lotario II de Lotarinxia, Carlos da Provenza e Lois II de Italia.
-
Tratado de Meerssen (870): Carlos II o Calvo (Francia occidental) e Lois II o Xermánico (Francia oriental) divídense o reino do seu sobriño Lotario II: Lotarinxia (norte de Francia central).
-
Tratado de Ribemont (880): para loitar de forma máis eficaz contra o Bosón da Provenza, Lois III de Francia e Carlomán II conceden Lotarinxia a Lois III o Xove a cambio da súa neutralidade no conflicto.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Annales de Saint-Bertin-Annales de Metz (869-893)
- ↑ Donado & Echevarría (2014), p. 200
- ↑ Devisse (1975)
- ↑ Martos Rubio, Ana (2008). Papisas y teólogas: Mujeres que gobernaron el reino de Dios en la Tierra. Col. Historia incógnita. Madrid: Nowtilus. p. 165. ISBN 978-84-9763-454-0.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Devisse, Jean (1975). Hincmar. Archêveque de Reims 845-882 (en francés). Xenebra: Librairie Droz. ISBN 9782600039727.
- Donado Vara, Julián; Echevarría Arsuaga, Ana (2014). Historia Medieval I: Siglos V-XII (en castelán). Madrid: UNED / Editorial universitaria Ramón Areces. ISBN 978-84-9961-151-8.