Przejdź do zawartości

Fassuta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fassuta
‏פסוטה‎
Ilustracja
Wjazd do Fassuty
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Poddystrykt

Akka

Powierzchnia

11,275 km²

Wysokość

626 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności
• gęstość


2916
259 os./km²

Nr kierunkowy

+972 4

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Fassuta”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Fassuta”
Ziemia33°03′01″N 35°18′32″E/33,050278 35,308889
Strona internetowa

Fassuta (hebr. פסוטה; arab. فسّوطه; ang. Fassuta) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość Fassuta jest położona na wysokości 626 metrów n.p.m. na górzystym płaskowyżu w północnej części Górnej Galilei. Na północnym wschodzie znajduje się wadi strumienia Biranit, za którym wznosi się góra Har Biranit (780 m n.p.m.). Wadi Biranit przechodzi w kierunku północnym i następnie zachodnim w wadi strumienia Szarach. Za nim wznoszą się szczyty Har Conam (673 m n.p.m.), Har Avi'ad (586 m n.p.m.) i Har Sar Szalom (616 m n.p.m.). Po stronie południowej przebiega głębokie wadi strumienia Keziw, do którego spływa strumień Zavit. Okoliczne wzgórza są w większości zalesione. Teren opada w kierunku północno-zachodnim. W otoczeniu znajdują się miasto Ma’alot-Tarszicha, moszawy Goren, Ewen Menachem, Szetula, Netu’a, Elkosz i Curi’el, oraz wioski komunalne Abbirim, Gornot ha-Galil i Mattat. W odległości około 2,5 km na północny wschód przebiega granica z Libanem. Na górze Har Biranit znajduje się baza wojskowa Biranit, będąca siedzibą 91 Dywizji Terytorialnej Galil.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Fassuta jest położona w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Fassuta żyło ponad 2,9 tys. mieszkańców, z czego 99,8% Arabowie chrześcijanie i 0,2% Arabowie muzułmanie. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 0,0%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Fassuta w 2009 roku wynosiło 5061 ILS (średnia krajowa 7070 ILS)[1][2].

Populacja pod względem wieku (2010)
Wiek (w latach) Procent populacji w %
0 – 4 7,7
5 – 9 8,1
10 – 14 8,6
15 – 19 9,8
20 – 29 14,0
30 – 44 21,5
45 – 59 17,0
60 – 64 3,6
65 – 9,7


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Kościół Mar Elias w Fassuta

W I wieku istniała w tym miejscu żydowska wioska Mifszata (hebr. מפשטה). Była ona wspominana przez Talmud i Misznę[3]. Później krzyżowcy wybudowali tutaj zamek, który nazwali Fassove[4]. Po jego zniszczeniu, na ruinach zamku powstała współczesna arabska wioska Fassuta. W 1596 roku była to niewielka wioska liczącą 12 muzułmańskich gospodarstw domowych. Jej mieszkańcy utrzymywali się z upraw pszenicy, jęczmienia, owoców oraz hodowli kóz i uli[5]. W połowie XVIII wieku osiedliła się tutaj ludność chrześcijańska (maronici) pochodząca z Libanu i Syrii. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała ten rejon państwu arabskiemu[6]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku w okolicy tej stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy przeprowadzili Operację Hiram, w trakcie której w dniu 30 października 1948 roku zajęli wioskę Fassuta. W odróżnieniu od wielu innych arabskich wiosek w Galilei, nie wysiedlono jej mieszkańców, dzięki czemu Fassuta zachowała swój pierwotny charakter[7]. W 1965 roku Fassuta otrzymała status samorządu lokalnego[8]. Podczas II wojny libańskiej na miejscowość spadło 61 rakiet wystrzelonych przez organizację terrorystyczną Hezbollah z terytorium południowego Libanu. Po wojnie mieszkańcy skarżyli się, że rząd nie udzielił im wystarczającej pomocy i rekompensat za poniesione szkody.

Polityka

[edytuj | edytuj kod]

Siedziba władz samorządowych znajduje się przy ulicy al-Hajar w samym centrum miejscowości.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego. Górskie położenie powoduje rozproszenie zabudowy i utrudnia stworzenie jednolitej infrastruktury. Zabudowa jest typowo wiejska.

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości jest ośrodek kultury oraz biblioteka publiczna.

Edukacja i nauka

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości jest jedna szkoła podstawowa, do której w 2010 roku uczęszczało około 450 uczniów. Średnia uczniów w klasie wynosiła 27. Starsze dzieci są dowożone do szkół średnich w okolicy.

Sport i rekreacja

[edytuj | edytuj kod]

W południowej części miasteczka jest boisko do piłki nożnej, a w południowo-wschodniej sala sportowa z kompleksem boisk.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Podstawą lokalnej gospodarki pozostaje rolnictwo, chociaż coraz większą rolę odgrywają usługi i handel.

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Wzdłuż południowej granicy miasteczka przebiega droga nr 8925, którą jadąc na zachód dojeżdża się do wioski Abbirim, lub jadąc na wschód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 8944. Jadąc tą drogą na południe dojeżdża się do moszawu Elkosz, lub jadąc na północ dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 899 przy bazie wojskowej Biranit.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dane statystyczne Fassuta. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-03-18]. (hebr.).
  2. Welcome To Fassuta. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-03-18]. (ang.).
  3. Fassuta. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-03-18]. (hebr.).
  4. Gerald Marzorati: An Arab Voice in Israel. [w:] The New York Times [on-line]. 1988-09-18. [dostęp 2011-11-14]. (ang.).
  5. Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Erlangen: Erlanger Geographische Arbeiten, 1977, s. 194.
  6. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-03-18]. (ang.).
  7. Chaim Herzog: Arab-Israeli Wars. New York: Vintage Books/Random House, 1984, s. 89-91. ISBN 0-394-71746-5.
  8. Dov Gutterman: Mo'atza Mekomit Fassuta. [w:] Flags Of The World [on-line]. 2007-07-14. [dostęp 2013-03-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]