Przejdź do zawartości

Ignacy Franciszek Ossoliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Franciszek Ossoliński
Ilustracja
Herb duchownego
Data urodzenia

1730

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1784
Lublin

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

13 października 1765

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

13 października 1765

Miejscowość

Lwów[1]

Konsekrator

Wacław Hieronim Sierakowski

Współkonsekratorzy

Jakub Stefan Augustynowicz
Samuel Głowiński

Ignacy Franciszek (Franciszek Salezy Kandyd) Ossoliński herbu Topór (ur. 1730 – zm. 7 sierpnia 1784 w Lublinie) – biskup kijowski od 1774, biskup koadiutor bakowski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem był Józef Ossoliński (chorąży), (zm. 1757) - chorąży podlaski, liwski, podczaszy mielnicki, a matką Teresa Sienicka (1717 - 1786).

W 1749 wstąpił do kapucynów. W 1765 przyjął sakrę biskupa koadiutora bakowskiego, jednak już wkrótce został koadiutorem z prawem następstwa po biskupie kijowskim Józefie Andrzeju Załuskim.

W 1775 roku otrzymał od Stanisława Augusta Poniatowskiego Order Świętego Stanisława, był też kawalerem Orderu Orła Białego. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[2]

Rządy w diecezji kijowskiej w 1774 roku rozpoczął od odbudowy spalonej w 1768 roku katedry w Żytomierzu, stolicy biskupstwa kijowskiego. Jej rekonstrukcję zakończył dopiero biskup Kacper Kazimierz Cieciszowski w 1801. Przeprowadził wizytację swojej diecezji, osobiście wizytując jednak tylko katedrę i kapitułę, powiększył liczbę parafii z 27 do 33, w latach 17741776 ogłaszał listy pasterskie i inne rozporządzenia.

Pochowany w Kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Lublinie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 313.
  2. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.