Jeśniak czarny
Hylesinus crenatus | |
Fabricius, 1787 | |
Okaz z Estońskiego Muzeum Historii Naturalnej | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Rodzina |
Ryjkowcowate |
Podrodzina |
Kornikowate |
Plemię |
Hylesinini |
Rodzaj |
Hylesinus |
Gatunek |
Hylesinus crenatus |
Jeśniak czarny (Hylesinus crenatus) – gatunek owada z rodziny ryjkowcowatych z rzędu chrząszczy[1].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Podstawową rośliną żywicielską jest jesion, sporadycznie spotykany na dębie, lipie, klonie, orzechu i bzie lilaku. Opada głównie starsze drzewa, gdzie żeruje na pniach pod grubszą korą, rzadziej na gałęziach. Chodnik macierzysty poprzeczny, długości 5–8 cm, przebiega głównie w korze, chodniki larwalne o długości do 30 cm; nieraz silnie poplątane; komory poczwarkowe w korze. Po wylęgu młode chrząszcze prowadzą żer uzupełniający w szyi korzeniowej starszych jesionów, gdzie w grubej korze wygryzają krótkie chodniki, w których zimują[1].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek rozprzestrzeniony w południowej i środkowej części Europy, na północ docierający do Wysp Brytyjskich i południowych prowincji Fennoskandii, notowany ponadto z Algierii i Syberii. W Polsce jesionowiec czarny zamieszkuje tereny nizinne i górzyste po górną granicę występowania jesiona[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Hylesinus crenatus (Fabricius, 1787). [dostęp 2020-01-15].