Juliusz Katz-Suchy
Juda Katz (1931) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Ambasador PRL przy ONZ w Nowym Jorku | |
Okres | |
Poprzednik |
utworzenie placówki |
Następca | |
Dyrektor Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador PRL w Indiach | |
Okres |
od 2 sierpnia 1957 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Juliusz Katz-Suchy, pierwotnie Juda Katz, jidysz יוליוס קאץ־סוכי (ur. 28 stycznia 1912 w Sanoku, zm. 27 października 1971 w Århus) – polski dyplomata i działacz komunistyczny żydowskiego pochodzenia.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Sanoku w rodzinie żydowskiej jako syn Szulima Katza (1869–1938, magazynier w monopolu tytoniowym, a następnie drobny kupiec) i Rochmy z domu Erlich (1873–1922)[1]. Jego rodzeństwem był Tonka (ur. 1891[2], żona adwokata i działacza socjalistycznego dr. Abrahama Penzika)[1], Ben Zion Katz (1906–1968, tłumacz, krytyk literacki, nauczyciel). Ukończył Szkołę Powszechną w Sanoku. W 1931 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku[3][4]. Już w młodości związał się z ruchem komunistycznym. W latach 1927–1929 był członkiem organizacji Ha-Szomer Ha-Cair. W 1928 wstąpił do Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Ukrainy (KZMZU). Od 1929 pełnił funkcję sekretarza Komitetu Miejskiego oraz członka Komitetu Powiatowego KZMZU w Sanoku. Był organizatorem buntu w sanockim więzieniu[5]. W latach 30. wstąpił do Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy. W tym czasie używał pseudonimów: Czerwiec, Kobieła, Juliusz Kowalski, Ksawer, Marek i Suchy. Ten ostatni stał się później elementem jego nazwiska. Będąc studentem prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, po zajściach w tym mieście został zatrzymany, a następnie był w grupie członków organizacji komunistycznych, karanych ciężkim więzieniem za agitację komunistyczną i podburzanie do ekscesów, którzy w kwietniu 1936 decyzją sądu we Lwowie zostali osadzeni w Miejscu Odosobnienia w Berezie Kartuskiej[6][7][8].
Okres II wojny światowej spędził w Wielkiej Brytanii, gdzie pracował w fabryce, a następnie jako korespondent prasowy. Następnie podjął pracę w reprezentującej rząd lubelsko-warszawski Ambasadzie RP w Londynie.
W 1946 wrócił do Polski. Wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. Był stałym delegatem Polski przy ONZ w Nowym Jorku (1947–1951), ambasadorem w Indiach (1957–1962). Był także dyrektorem Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (1951–1957) oraz wykładowcą historii dyplomacji i stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Warszawskim. Obronił doktorat w Szkole Głównej Służby Zagranicznej mimo nieukończenia studiów wyższych. Następnie został w niej profesorem. Był także profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Dziennikarstwa, a następnie na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1969 po antysemickiej nagonce, będącej następstwem wydarzeń marcowych, wyemigrował do Danii i osiadł w Århus, gdzie zmarł. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Kopenhadze.
Jego żoną była Elisabeth z domu Nenkes (1912–1989), z którą miał dwie córki: Erykę i Barbarę[1][9].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- 1966: Zarys historii dyplomacji
- 1967: Międzynarodowe stosunki gospodarcze. Organizacja i aspekty prawno-polityczne
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1951)[10]
- Złoty Krzyż Zasługi – dwukrotnie (1946[11], 1954[12])
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (10 stycznia 1955, na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych)[13]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Juda Katz. geni.com. [dostęp 2017-03-16]. (ang.).
- ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 388 (poz. 163).
- ↑ XLIV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1930/31. Sanok: 1931, s. 21.
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-04-23].
- ↑ J. Nowakowski. Sanockie wiosny. „Nowiny”, s. 3, Nr 89 z 16 i 17 kwietnia 1966.
- ↑ Akcja władz sądowych we Lwowie. Lista osób wysłanych ze Lwowa do Berezy Kartuskiej. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 1158 z 24 kwietnia 1936.
- ↑ W szpitalach lwowskich przebywa jeszcze około 50 rannych. Urzędowa lista wywiezionych do Berezy. „Echo”, s. 1, Nr 117 z 27 kwietnia 1936.
- ↑ Kogo wywieziono do Berezy Kartuskiej?. „Lech. Gazeta Gnieźnieńska”, s. 3, Nr 100 z 29 kwietnia 1936.
- ↑ Poland honors 53 who risked lives to save Jews in World War II [online], eilatgordinlevitan.com [dostęp 2021-11-11] (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1951 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1952 r. nr 9, poz. 77).
- ↑ Uchwała Prezydium Krajowej Rady Narodowej z dnia 19 lipca 1946 r. o odznaczeniach pracowników Ministerstwa Spraw Zagranicznych za gorliwą i wydajną pracę (M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 115).
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 20 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1484).
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 10 stycznia 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 415).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karol Karski. Juliusz Katz-Suchy – dyplomata i profesor. „Polski Przegląd Dyplomatyczny”, 2007. Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych. ISSN 1642-4069.
- Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992.
- Absolwenci Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku
- Ambasadorowie PRL
- Ambasadorowie Polski przy ONZ
- Ambasadorowie Polski w Indiach
- Członkowie Ha-Szomer Ha-Cair
- Członkowie Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy
- Emigranci marcowi
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy II klasy
- Odznaczeni dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Osadzeni w Miejscu Odosobnienia w Berezie Kartuskiej
- Politycy PPR
- Polscy Żydzi
- Pracownicy Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych
- Urodzeni w 1912
- Zmarli w 1971
- Żydzi związani z Sanokiem
- Więźniowie polityczni w II Rzeczypospolitej
- Wykładowcy Szkoły Głównej Służby Zagranicznej
- Wykładowcy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Wykładowcy Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego
- Ludzie związani z Nowym Delhi
- Ludzie związani z Nowym Jorkiem
- Ludzie związani z Kopenhagą
- Ludzie urodzeni w Sanoku