Przejdź do zawartości

Nelson Tapia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nelson Tapia
Pełne imię i nazwisko

Nelson Antonio Tapia Rios

Data i miejsce urodzenia

22 września 1966
Molina

Wzrost

183 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1987–1992 CD O’Higgins
1993 Deportivo Temuco 17 (0)
1994–2000 Universidad Católica 183 (0)
2000–2001 Vélez Sársfield 3 (0)
2001 Deportes Puerto Montt 7 (0)
2002 Unión Española 21 (0)
2003 Cobreloa 35 (0)
2004 Santos FC 18 (0)
2005 Cobreloa 7 (0)
2005 Atlético Junior 12 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994–2005 Chile Chile 73 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Sydney 2000 piłka nożna

Nelson Antonio Tapia Rios (ur. 22 września 1966 w Molinie) – piłkarz chilijski grający na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Tapia rozpoczął w klubie O’Higgins z miasta Rancagua. W jego barwach zadebiutował w 1987 roku w lidze chilijskiej i przez kolejne lata był jego podstawowym bramkarzem i grał tam do 1992 roku. W 1993 roku przeszedł do Deportes Temuco i spędził tam tylko jeden sezon, a już w 1994 roku został golkiperem jednego z czołowych klubów w kraju, CD Universidad Católica i w swoim pierwszym sezonie wygrał Copa Interamericana. W 1995 roku wywalczył z nim Puchar Chile, a w 1997 roku po raz pierwszy w karierze tytuł mistrza Chile. W Universidad grał do 2000 roku.

W połowie 2000 roku Tapia trafił do argentyńskiego Club Atlético Vélez Sársfield z Buenos Aires. Spędził tam tylko jeden sezon i już w 2001 roku wrócił do Chile. Występował w Deportes Puerto Montt, a w 2002 został sprzedany do Uniónu Española ze stolicy kraju, Santiago. W 2003 roku po raz kolejny zmienił barwy klubowe i został bramkarzem Cobreloa. Swoją postawą przyczynił się do wywalczenia mistrzostwa fazy Apertura, a następnie Clausura, w efekcie czego Cobreloa została mistrzem kraju pierwszy raz od 1992 roku. W 2004 roku Nelson bronił w brazylijskim Santosie FC i został z nim mistrzem Brazylii. W 2005 roku wrócił do Cobreloa, ale w trakcie sezonu odszedł do kolumbijskiego Atlético Junior, w barwach którego zakończył piłkarską karierę pół roku później.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Chile Tapia zadebiutował 22 marca 1994 roku w przegranym 1:3 towarzyskim spotkaniu z Francją. W 1998 roku został powołany przez Nelsona Acostę do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Na tym turnieju był podstawowym bramkarzem Chile i zagrał w trzech meczach grupowych z Włochami (2:2), z Austrią (1:1) i z Kamerunem (1:1) oraz w 1/8 finału z Brazylią (1:4). W 1999 roku wystąpił na Copa América 1999, a grał też na Copa América 2001 oraz na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney, na których wywalczył brązowy medal. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał we wrześniu 2005 roku przeciwko Brazylii (0:5). W kadrze narodowej zagrał 73 razy.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nelson Tapia w bazie National Football Teams (ang.) ostatni dostęp 8 mar 2008