Przejdź do zawartości

Petrus Gonsalvus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petrus Gonsalvus
Ilustracja
Petrus Gonsalvus (1580)
Data i miejsce urodzenia

1537
Teneryfa

Data i miejsce śmierci

1618
Capodimonte

Petrus Gonsalvus, Petrus Consalvus lub Pedro Gonzalez (ur. w 1537 na Teneryfie, zm. w 1618, w Capodimonte) – cierpiał na niezwykle rzadką chorobę genetyczną – hipertrichozę[1], potocznie zwaną syndromem wilkołaka. Jego życie na dworach we Włoszech i Francji zostało dobrze opisane w kronikach.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Petrus Gonsalvus w wieku dziesięciu lat został sprowadzony na dwór francuskiego króla, Henryka II Walezjusza[2] i tam spędził kilka lat swojego życia. Umieszczono go w lochu i poddawano różnym badaniom. Król uznał po jakimś czasie, że stworzenie nie stanowi żadnego zagrożenia i postanowił go wychować, jak normalnego chłopca. Nauczono go mówić w trzech językach, pisać i czytać.

Po śmierci Henryka II Walezjusza opiekę nad Gonsalvusem przejęła jego żona, Katarzyna Medycejska, która ożeniła go z córką sługi, Kathariną Raffelin[3], z którą miał siedmioro dzieci. Czworo z nich urodziło się z hipertrichozą[1]. Raffelin zmarła w 1623.

W 1580 Gonsalvus został wysłany do Włoch, na dwór Małgorzaty Parmeńskiej, regentki Niderlandów i tam spędził ze swoją rodziną dziesięć lat. Później Gonsalvus został podarowany księciu Parmy, Aleksandrowi Farnese[2].

Ostatnia wzmianka o Petrusie Gonsalvusie pochodzi z 1617 i zawiera informacje na temat chrztu jego wnuka.

Podobno na podstawie historii Petrusa Gonsalvusa i jego żony, Kathariny powstała bajka „Piękna i Bestia[4][5].

Zmarł w 1618 w Capodimonte niedaleko Rzymu.

  • Katharina Raffelin (zm. 1623) – żona;
    • Paolo Gonsalvus – syn;
    • Ercole Gonsalvus – syn;
    • Francesca Gonsalvus – córka;

Dzieci z hipertrichozą (zespołem wilkołaka)


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Petrus Gonsalvus. kleio.org/de. [dostęp 2020-11-07]. (niem.).
  2. a b Haarmensch, Petrus Gonsalvus (geboren 1556), Pedro Gonsales. khm.at. [dostęp 2020-11-07]. (niem.).
  3. Katharina Raffelin. kleio.org/de. [dostęp 2020-11-07]. (niem.).
  4. Andreas Hamburger: Women and Images of Men in Cinema: Gender Construction in La Belle et La Bete by Jean Cocteau. books.google.de. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
  5. “La Bella y la Bestia”: Una historia REAL inspirada por un hombre de carne y hueso. difundir.org. [dostęp 2016-02-01]. (hiszp.).