Przejdź do zawartości

Seth Carlo Chandler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seth Carlo Chandler, Jr.
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września 1846
Boston

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1913
Wellesley Hills

Zawód, zajęcie

astronom

Narodowość

amerykańska

Seth Carlo Chandler, Jr. (ur. 16 września 1846 w Bostonie, zm. 31 grudnia 1913 w Wellesley Hills[1]) – amerykański astronom. Odkrył okresowe ruchy osi ziemskiej obecnie znane jako chybotanie Chandlera[1]. Wniósł także ważny wkład w dziedzinie badań nad gwiazdami zmiennymi, zajmował się obliczaniem orbit planetoid i komet, a także niezależnie odkrył gwiazdę nową T Coronae Borealis[1]. Był redaktorem naczelnym czasopisma „The Astronomical Journal” oraz autorem ponad 200 prac naukowych[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W młodości wykazywał uzdolnienia w dziedzinie matematyki i mechaniki[2]. W 1861 roku ukończył bostońską szkołę średnią English High School[1]. Na ostatnim roku tej szkoły pracował na pół etatu jako asystent Benjamina Peirce’a z Harvard College Observatory, zajmując się obliczeniami matematycznymi[1]. Nie miał wykształcenia astronomicznego ani fizycznego, jednak był utalentowanym obserwatorem i wyjątkowo znał się na wykonywaniu różnego rodzaju obliczeń[1].

Na początku 1862 roku został asystentem Benjamina Goulda i był z nim blisko związany w pracy naukowej przez wiele kolejnych lat[2]. Gould pracował dla U.S. Coast Survey zajmując się opracowywaniem ulepszonych astronomicznych metod określania długości geograficznej[1]. W 1864 roku Chandler również został zatrudniony przez tę instytucję i pracował dla niej przez następne sześć lat – jako pomocnik, prowadził obserwacje astronomiczne i obliczenia[1]. Brał udział w określaniu długości geograficznej Calais (Maine) i Nowego Orleanu, uczył się najnowszych metod obliczeniowych, doskonalił umiejętności obserwacyjne oraz poznawał najnowsze instrumenty pomiarowe[1]. Odmówił wyjazdu z Gouldem do Argentyny w 1869 roku, gdyż wkrótce miał się pobrać[2].

Po wyjeździe Goulda postanowił porzucić na jakiś czas działalność naukową i zatrudnił się na lukratywnym stanowisku aktuariusza w firmie ubezpieczeniowej, musiał się jednak przeprowadzić do Nowego Jorku. 20 października 1870 roku ożenił się z Caroline Margaret Herman[2]. Sześć lat później zmienił pracodawcę i wrócił wraz z rodziną do Bostonu[1].

Jego sytuacja finansowa polepszyła się na tyle, że postanowił znów poświęcić się pracy naukowej. W 1881 roku osiadł w Cambridge w pobliżu Harvard College Observatory, gdzie zatrudnił się i prowadził badania jako niezależny astronom[2]. Opublikował m.in. trzy katalogi gwiazd zmiennych – w 1888 (225 gwiazd), 1893 (260 gwiazd) i 1896 roku (393 gwiazdy)[1]. Pracował jako zastępca redaktora naczelnego czasopisma „The Astronomical Journal”, a po śmierci Goulda w 1896 roku sam został redaktorem naczelnym i pracował na tym stanowisku aż do 1909 roku[1]. Gdy czasopismo popadło w kłopoty finansowe, wspomógł je ze swoich własnych funduszy[1]. W 1904 roku przeprowadził się do Wellesley Hills, gdzie 31 grudnia 1913 roku zmarł po krótkiej chorobie płuc[2].

Miał siedem córek[1].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q W.E Carter, M.S. Carter: Biographical Memoir. National Academies Press, 1995. [dostęp 2017-03-06]. (ang.).
  2. a b c d e f Arthur Searle. Nekrolog. „Popular Astronomy”. 22, s. 271-274, 1914. Bibcode1914PA.....22..271S. (ang.). 
  3. a b Seth Chandler. [w:] Member Directory [on-line]. National Academy of Sciences. [dostęp 2017-03-06]. (ang.).
  4. The Gold Medal. Royal Astronomical Society, 2020. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  5. Chandler on Moon. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS Astrogeology Science Center, NASA. [dostęp 2017-03-06]. (ang.).