Przejdź do zawartości

obowiązkowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obowiązkowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌɔbɔvʲjɔ̃w̃ˈskɔvɨ], AS[obovʹi ̯õũ̯skovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ą akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący czyimś obowiązkiem
(1.2) (o człowieku) dobrze wywiązujący się z obowiązków
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
(1.1) Właścicielka zwierzęcia zapomniała o obowiązkowych szczepieniach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) obowiązkowy strój / pobór wojskowylektura / obecność obowiązkowa • obowiązkowa służba wojskowa • obowiązkowe ubezpieczeniebadania / szczepienia / dostawy obowiązkowe
(1.2) obowiązkowy uczeń / pracownik
synonimy:
(1.1) obligatoryjny, przymusowy
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) konieczny
(1.2) porządny, rzetelny
hiponimy:
(1.2) służbisty
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obowiązek m, obowiązkowość ż
przysł. obowiązkowo
przym. obowiązany, obowiązujący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: