Przejdź do zawartości

zamieszkiwać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zamieszkiwać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌzãmʲjɛˈʃʲcivat͡ɕ], AS[zãmʹi ̯ešʹḱivać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zamieszkać)

(1.1) aspekt niedokonany od: zamieszkać
(1.2) st.pol. ociągać (się), opóźniać, spóźniać (się)[1]
(1.3) przest. zatrzymać, przetrzymać coś[1]
(1.4) st.pol. zaniedbać, zaniechać, opuścić się[1]
(1.5) st.pol. zabawić u kogoś; przetrzymać, zabałamucić kogoś; narazić kogoś na spóźnienie[1]

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) o człowieku: mieszkać gdzieś; o zwierzętach: mieć gdzieś siedlisko, zajmować jakiś teren
odmiana:
(1.1, 2.1) koniugacja VIIIb
przykłady:
(1.2) Bóg nigdy wiernym swym nie zamieszkiwał na wspomożenie ich.
(2.1) Lwy zamieszkiwały niegdyś Afrykę, Azję i Europę, a jeśli uznać lwy amerykańskie za podgatunek Panthera leoto również Amerykę Północną i Południową. (z Wikipedii)
składnia:
(1) zamieszkiwać +B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zamieszkać, mieszkać, przest. zamięszkiwać[1], st.pol. zamięszkawać[1], gw. zamieszkować[1], omieszkać
rzecz. zamieszkanie, mieszkanie, mieszkaniec, mieszkanka
przym. zamieszkały, mieszkaniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zamieszkać
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zamieszkać” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VIII: Z-Ż, Warszawa 1900–1927, s. 175.