Allen Iverson

Allen Iverson

(2008)
Biografía
Nacemento	7 de xuño de 1975 (49 anos) Hampton, Estados Unidos de América
Outros nomes	Allen Ezail Iverson
Residencia	Filadelfia Atlanta Hampton
Educaci�n	Universidade de Georgetown Bethel High School (en)
Altura	183 cm
Peso	75 kg
Actividade
Ocupaci�n	baloncestista, rapeiro
Per�odo de actividade	1996 - 2012
Instrumento	Voz
Nacionalidade deportiva	Estados Unidos de Am�rica
Deporte	baloncesto
Liga	Baloncesto masculino da Divisi�n I da NCAA e National Basketball Association
Posici�n de xogo	Base e Escolta
Convocado por	Philadelphia 76ers, 1º (1996)
Traxectoria   Equipo 1994–1996 Georgetown Hoyas men's basketball 1996–2006 Philadelphia 76ers (Escolta, Base) 2006–2008 Denver Nuggets (Base, Escolta) 2008–2009 Detroit Pistons (Base) 2009–2009 Memphis Grizzlies (Base) 2009–2010 Philadelphia 76ers (Escolta) 2010–2011 Beşiktaş Milangaz
Participou en
2004	Xogos Olímpicos de 2004
2003	Copa América de Basquetebol Masculino de 2003 (pt)
1995	Universíada de Verão de 1995 (pt)
Premios
(2005)  Equipo All-NBA (2005)  Premio Kobe Bryant ao MVP do All-Star Game da NBA (2001)  BET Award para Atleta Masculino do Ano (pt) (2001)  Equipo All-NBA (2001)  Premio Kobe Bryant ao MVP do All-Star Game da NBA (2001)  MVP da Tempada da NBA (1999)  Equipo All-NBA (1997)  Rookie do Ano da NBA (1997)  Q107283826
Descrito pola fonte	Obálky knih,
Páxina web	alleniverson3.net

Allen Ezail Iverson, nado o 7 de xu�o de 1975 en Hampton, Virxinia, � un antigo xogador profesional de baloncesto estadounidense. Militou principalmente nos Philadelphia 76ers da National Basketball Association (NBA), xogando tam�n en Denver Nuggets, Detroit Pistons e Memphis Grizzlies.

Foi seleccionado na primeira posici�n do Draft da NBA de 1996 por Philadelphia 76ers, equipo no que xogou at� 2006, cando foi traspasado a Denver Nuggets. Na s�a etapa nos 76ers, Iverson ga�ou o MVP da Tempada e do All-Star Game en 2001, liderando ademais ao seu equipo �s Finais da NBA onde caeu ante Los Angeles Lakers. Na s�a primeira campa�a na liga alzouse co Rookie do Ano e integrou o mellor quinteto de rookies da tempada. Pese a s�a altura, 1,83 m, � un dos maiores anotadores da historia da NBA, sendo a s�a porcentaxe anotadora ao longo da s�a carreira a sexta mellor da historia (26,7 puntos por partido). A nivel internacional Iverson representou � selecci�n de Estados Unidos nos Xogos Ol�mpicos de Atenas 2004, ga�ando unha medalla de bronce.

Traxectoria deportiva

Universidade

No seu ano "junior" (terceiro ano) no Instituto Bethel da s�a nativa Hampton, Iverson foi campi�n estatal en f�tbol americano xogando como quarterback. M�is tarde, na primavera de 1994, o adestrador do equipo de baloncesto masculino de Georgetown Hoyas, John Thompson, visitou a Iverson no Instituto Bethel. Thompson d�xolle que lle ofrec�a unha bolsa, pero que non dubidar�a en enviarlle de volta a casa co "rabo entre as pernas" se lle fallaba a el ou ao estrito c�digo de honra de Georgetown.

Coa camiseta dos Hoyas, Iverson ga�ou o premio ao mellor defensor do ano na Big East Conference en d�as ocasi�ns, foi inclu�do no mellor quinteto de rookies do torneo e ga�ou a medalla de ouro nas Univers�adas de 1995 no Xap�n. Nelas, Iverson liderou ao combinado norteamericano en anotaci�n e en asistencias, facendo 16,7 puntos por partido e 6,1 asistencias. Como freshman (primeiro ano), ga�ou o Rookie do Ano da Big East tras facer 20,4 puntos e 4,5 asistencias por encontro. No seu ano sophomore (segundo ano), foi nomeado integrante do primeiro equipo do All-America por Associated Press. Aquel ano liderou aos Hoyas en anotaci�n con 25 puntos por partido, en asistencias con 4,7 e en roubos de bal�n con 3,35, ademais de xogar como titular 66 dos 67 partidos que disputou. Iverson abandonou os Hoyas como o m�ximo anotador da s�a historia. Debido a que a situaci�n da s�a familia empeoraba, Iverson tivo que dar o salto � NBA antes de graduarse, sendo ademais o primeiro xogador en deixar os Hoyas pola NBA con Thompson de adestrador (o outro xogador foi Victor Page un ano despois).

NBA

1996-97: Tempada Rookie

Tras d�as tempadas en Georgetown, Iverson foi seleccionado na primeira posici�n do Draft da NBA de 1996 polos Sixers. Pronto se converteu nun das mellores bases da liga, ga�ando os premios de rookie (novato) do mes de novembro e abril, e posteriormente o Rookie do Ano. Tam�n formou parte do mellor quinteto de rookies da tempada. Iverson liderou aos 76ers con 23,5 puntos por partido (sexto na NBA), 7,5 asistencias (und�cimo) e 2,07 roubos de bal�n (s�timo) en 40,1 minutos de xogo (oitavo), liderando ademais aos rookies nas devanditas categor�as estat�sticas. A pesar de lanzar cunha porcentaxe do 41,6 en tiros de campo, foi capaz de anotar 155 triplos e obter un 34,1%. Nos seus �ltimos oito partidos de tempada regular, Iverson tivo unha media de 39 puntos inclu�ndo cinco partidos con 40 ou m�is puntos e sendo o �nico rookie na historia en logralo. O 12 de abril endosou 50 puntos a Cleveland Cavaliers a pesar de caer derrotado por 125-118, convert�ndose no segundo xogador m�is novo (21 anos e 310 d�as) na historia en chegar aos 50 puntos. Trinta e dous anos antes, Rick Barry de San Francisco Warriors anotou 57 puntos con 21 anos e 261 d�as. No Schick Rookie Game do All-Star Weekend, Iverson asinou 19 puntos e 9 asistencias en 26 minutos, sendo nomeado MVP do partido. Tam�n foi convidado a participar no Concurso de Mates, pero rexeitou a invitaci�n debido a unha lesi�n.

No apartado colectivo, os 76ers completaron unha mala tempada ao ga�ar 22 partidos e perder 60, a�nda que melloraron o balance logrado na tempada anterior. O equipo levaba desde 1991 sen acceder a playoffs. A pesar do seu xogo, Iverson manexou con dificultade o seu novo status de celebridade tanto coa prensa como cos xogadores e adestradores, dos que recib�a cr�ticas e acusaci�ns de falta de respecto aos grandes xogadores da NBA, aos veteranos (un exemplo diso foi o crossover a Michael Jordan con posterior canastra). Iverson chegou mesmo a ser tachado de ego�sta coa pelota e de fracasado, a pesar dos seus �xitos individuais.

1998-00: Renacen os 76ers

Na tempada 1997-98, os Sixers mostraron unha leve mellor�a e abandonaron o pozo da liga logrando un balance de 31-51. Iverson asinou n�meros parecidos aos da tempada anterior, diminu�ndo en puntos (22 por partido), asistencias (6,2), rebotes (3,7) e porcentaxe de triplos (29,8), pero mellorando nos apartados de porcentaxe de tiros de campo (46,1), porcentaxe de tiros libres (72,9), roubos de bal�n (2,2) e perdas (3,05), xogando 80 partidos, todos eles como titular. O seu mellor partido da tempada chegou o 10 de abril de 1998 ante Minnesota Timberwolves, onde anotou 43 puntos e atrapou 4 rebotes. Dous d�as antes, logrou a mellor marca reboteadora na s�a carreira por ent�n, con 10 rexeitamentos, na vitoria por 109-101 ante Charlotte Hornets.

Na seguinte tempada produciuse o lockout, peche patronal da liga pola folga dos xogadores. A tempada regular comezou en febreiro e reduciuse a 50 partidos, ga�ando 28 deles os 76ers e entrando en playoffs por primeira vez dende que Iverson forma parte do equipo. Iverson logrou o seu primeiro t�tulo de m�ximo anotador da NBA con 26,8 puntos por noite, a parte de finalizar sexto no apartado de roubos de bal�n (2,29), e foi inclu�do no mellor quinteto da tempada por primeira vez na s�a carreira. En febreiro foi nomeado mellor xogador do mes ao facer 28,5 puntos, 6 asistencias, 5,8 rebotes, 2,31 roubos de bal�n por partido e liderar aos 76ers a un balance de 8-5 no mes. En playoffs xogou os 10 partidos como titular cunha media de 44,4 minutos por encontro a pesar das numerosas lesi�ns que padec�a. En primeira rolda os 76ers desfix�ronse de Orlando Magic en catro partidos, a�nda que na seguinte rolda os veteranos Indiana Pacers elimin�ronlles por 4-0.

A tempada 1999-00 foi semellante � anterior, cos 76ers caendo en Semifinais de Conferencia en mans dos Pacers. En playoffs, Iverson fixo 26,2 puntos, 4,8 asistencias e 4 rebotes por partido, inclu�ndo un encontro de 40 puntos en primeira rolda ante Charlotte Hornets. En tempada regular, os 76ers ga�aron 49 partidos e Iverson integrou o segundo quinteto da NBA con medias de 28,4 puntos, 4,7 asistencias e 2,1 roubos de bal�n en 40.8 minutos de xogo. Nesta tempada, Iverson foi o �nico xogador que conseguiu un voto na elecci�n do MVP da tempada ademais do ga�ador Shaquille O'Neal. O 6 de febreiro de 2000 igualou a s�a mellor marca anotadora (50 puntos) na vitoria dos 76ers ante Sacramento Kings. O All-Star Game de 2000 foi o primeiro na carreira de Iverson, finalizando o partido con 26 puntos e 9 asistencias como titular no Leste. Tam�n participou no Concurso de Triplas, terminando na s�tima posici�n.

2000-01: MVP e Finais da NBA

Iverson comezou a tempada 2000-01 liderando aos 76ers � vitoria nos dez primeiros partidos. Finalizou con 56 vitorias, o mellor balance da Conferencia Leste. As s�as medias ascenderon a 31,1 puntos, ga�ando o seu segundo t�tulo de m�ximo anotador, 4,6 asistencias, 3,8 rebotes, 2,5 roubos de bal�n (l�der na NBA) e 42 minutos de xogo nos 77 partidos que disputou. Ademais, converteuse no primeiro xogador desde Michael Jordan en 1996 en facer m�is de 30 puntos por partido nunha tempada. Tam�n finalizou segundo na liga en tiros libres totais (585), cuarto en tiros libres tentados (719) e primeiro en minutos. Con el por encima dos 40 puntos, os 76ers lograron unha marca de 12-5, sen el en pista de 6-5 (todos eles debido a lesi�ns) e en 65 dos 82 partidos foi o m�ximo anotador do equipo. Integrou o mellor quinteto da tempada e ga�ou o premio de mellor xogador do mes en xaneiro, ademais de incrementar a s�a marca persoal anotadora a 54 puntos ante Cleveland Cavaliers.

Na s�a segunda participaci�n consecutiva no All-Star Game, Iverson liderou a remontada do Leste ao Oeste xunto con Stephon Marbury, ga�ando o partido e sendo elixido MVP do partido por primeira vez. Ao finalizar a tempada regular, foi premiado co MVP da Tempada. En playoffs, os 76ers eliminaron os Pacers en primeira rolda antes de enfrontarse a Toronto Raptors en Semifinais de Conferencia. A serie foise at� o s�timo partido, e de non ser polo lanzamento errado no �ltimo segundo de Vince Carter nese partido, os 76ers caesen eliminados. Nas Finais de Conferencia med�ronse a Milwaukee Bucks, ga�ando tam�n en sete partidos, e avanzaron �s Finais da NBA. O seu rival era Los Angeles Lakers, os actuais campi�ns. No primeiro partido, Iverson anotou 48 puntos e os 76ers ga�aron o encontro, pero con todo, Shaquille O'Neal e Kobe Bryant lideraron aos Lakers � vitoria nos catro seguintes duelos e fix�ronse co campionato por segundo ano consecutivo.

2002-06: Problemas e �ltimos anos en Philadelphia

Iverson nunha rolda de prensa despois dun partido.

Tras as Finais de 2001, nin Iverson nin os 76ers volver�an ter un �xito como aquel. Na seguinte tempada revalidou o seu t�tulo de m�ximo anotador da liga con 31,4 puntos e foi seleccionado no segundo mellor quinteto da tempada. A s�a media de puntos foi a segunda mellor na historia da franqu�a por detr�s dos 33,5 de Wilt Chamberlain. En playoffs foron eliminados en primeira rolda por Boston Celtics en cinco partidos, a pesar dos 30 puntos por encontro de Iverson.

Na tempada 2002-03, Iverson xogou os 82 partidos da tempada regular por primeira vez na s�a carreira, finalizando terceiro na liga en puntos con 27,2 por noite e liderando a NBA en roubos por terceira vez consecutiva. En playoffs, fixo 31,7 puntos e 7,4 asistencias nos 12 partidos que disputou. En primeira rolda eliminou a New Orleans Hornets por 4-2, endos�ndolles 55 puntos no primeiro duelo da serie, marca de franqu�a e marca persoal do xogador en playoffs. Na seguinte rolda, Detroit Pistons apeoulles en seis encontros. No quinto partido da eliminatoria, Iverson anotou 14 puntos, rompendo unha serie de 22 partidos de playoffs consecutivos con 20 puntos ou m�is.

As lesi�ns axexaron a Iverson ao longo da seguinte campa�a, limit�ndolle a 48 partidos en pista. Os 76ers pag�rono e ga�aron soamente 33 partidos, quedando f�ra dos postos de playoffs. Nesta tempada, Iverson converteuse no d�cimo xogador que m�is r�pido chega aos 14.000 puntos (en 518 partidos) tras anotar 30 puntos a Orlando Magic. Na 2004-05, chegou at� os 60 puntos ante os Magic, marca persoal, sendo as� o segundo xogador na historia da franqu�a en anotar 60 puntos ou m�is (Chamberlain logrouno 3 veces). Tam�n se converteu no s�timo xogador na historia da NBA en conseguir 50 ou m�is puntos en partidos consecutivos, un�ndose ao club integrado por ent�n por Rick Barry, Elgin Baylor, Wilt Chamberlain, Antawn Jamison, Michael Jordan e Bernard King. Ademais, f�xose co seu cuarto t�tulo de m�ximo anotador da liga facendo 30,7 puntos por partido. No All-Star Game de 2005, foi votado MVP do partido por segunda vez na s�a carreira ao achegar 15 puntos, 9 asistencias, 4 roubos e axudar � vitoria do Leste. En playoffs, foron eliminados polos Pistons do ex-adestrador dos 76ers Larry Brown en cinco partidos a pesar da chegada ao equipo en febreiro da estrela Chris Webber, procedente de Sacramento Kings.

A campa�a 2005-06 foi a s�a �ltima completa nos 76ers. A pesar de asinar 33 puntos por encontro, foi superado por Kobe Bryant e non puido revalidar o seu premio de m�ximo anotador da liga. Cun pobre balance de 38-44, os 76ers quedaron f�ra de playoffs por segunda vez en tres anos. Durante o ver�n de 2006 rumoreouse o traspaso de Iverson, pero ning�n intercambio completouse e o xogador permaneceu en Filadelfia. Con todo, o 8 de decembro, coa tempada 2006-07 xa comezada, Iverson pediu o traspaso e once d�as m�is tarde foi enviado xunto con Ivan McFarlin a Denver Nuggets por Andre Miller, Joe Smith e d�as primeiras roldas do Draft de 2007.

Relaci�n con Larry Brown

Iverson nun partido ante Golden State Warriors.

Dende a tempada 1997-98 at� a 2002-03, o seu adestrador foi Larry Brown. A mi�do o xogador eloxiaba a Brown, dicindo que sen el non conseguir�a tantos �xitos no deporte, a�nda que ambos tiveron unha relaci�n de amor-odio. Con todo, chocaban con frecuencia, sendo famoso o enfrontamento verbal que tiveron tras a eliminaci�n dos 76ers nos playoffs de 2002 no que Brown critic�balle a s�a falta de asistencia aos adestramentos. Na entrevista realizada a Iverson, o xogador di a palabra "adestrar" en 24 ocasi�ns, respondendo ao d�a seguinte Brown cun "dixo a palabra adestrar m�is veces que o que actualmente adestra". Con todo, ambos terminaron ben tras a marcha de Brown dos 76ers en 2003, e posteriormente reun�ronse de novo nos Xogos Ol�mpicos de Atenas 2004, con Brown de adestrador e Iverson de co-capit�n.

En 2005, no programa televisivo Quite Frankly with Stephen A. Smith de ESPN, pediron a Iverson que resumise os seus problemas con Brown. Iverson confesou que foi un privilexiado e honrado por ter a Brown como adestrador, sen reparos nin cr�ticas; describiu a Brown como unha influencia positiva na s�a carreira profesional e na s�a vida persoal. Smith emitiu un v�deo no que Brown describ�a ao xogador como o modelo a imitar ideal para os nenos americanos, e Iverson non puido conter a emoci�n.

2006-2008: Denver Nuggets

Iverson nun partido con Detroit Pistons.

Tras a súa chegada a Denver Nuggets a finais de 2006, o equipo xuntouse cos dous máximos anotadores da liga, xa que polo momento Carmelo Anthony mantíñase como líder e Iverson como segundo. Aquela tempada nos Nuggets disputou 50 partidos, 49 deles como titular, achegando 24,8 puntos e 7,2 asistencias. Nos 15 encontros que xogou previamente cos 76ers, os seus números ascenderon a 31,2 puntos e 7,3 asistencias.

Tras finalizar con 45 vitorias, os Nuggets accederon a playoffs e caeron eliminados en primeira rolda por cuarto ano consecutivo, esta vez con San Antonio Spurs de rival e en cinco partidos. O ano seguinte foi similar, cos Nuggets fóra de competición ás primeiras de cambio e tendo gañado cinco partidos máis en tempada regular que o ano anterior. O 27 de marzo de 2008, a tenda oficial da NBA na Quinta Avenida de Nova York anunciou as 10 camisetas máis vendidas na tenda na última década, estando Iverson no terceiro lugar da lista e só superado por Michael Jordan e Kobe Bryant.

2008-09: Detroit Pistons

Iverson de volta cos Sixers.

O 3 de novembro de 2008 foi traspasado a Detroit Pistons a cambio de Chauncey Billups, Antonio McDyess e Cheikh Samb. O cambio supuxo tamén un cambio de dorsal para Allen, pasando de levar o número 3 (que mantivera durante os seus 12 anos na liga) a levar o número 1. Detroit xa tentara a fichaxe de Iverson durante a tempada 2000-2001.

Este cambio ofrecía en principio, tanto a Allen como a Detroit, moitas máis posibilidades de conseguir o anel, pero unha lesión impediulle xogar a maior parte da tempada. Cando o 28 de marzo de 2009 o base de Georgetown regresou ao equipo fíxoo co rol de home de banco e esa nova situación non foi de agrado do veterano base. Iverson alegou que non tiña nin a forma nin a preparación mental para estar sentado no banco e xogar os minutos de descanso dos titulares. O 3 de abril de 2009 o presidente dos Pistons, Joe Dumars, anunciou que Allen Iverson sería baixa para o que restase de tempada e a fase final. Os motivos desta decisión, segundo Dumars, eran exclusivamente de carácter médico, dado que Iverson non estaba recuperado completamente a súa lesión de costas e por tanto non podería xogar ao nivel que o equipo e el mesmo esixían.

2009-10: Memphis e regreso aos 76ers

O 10 de setembro de 2009 anúnciase a súa fichaxe por unha tempada por Memphis Grizzlies. Pero a súa estadía nos Grizzlies complícase en parte por unha lesión que non lle permite disputar a pretempada e os primeiros partidos da tempada regular, ademais do seu desgusto por comezar os partidos no banco. Iverson abandona o equipo o 7 de novembro por "razóns persoais", e 9 días despois, a franquía anuncia que o seu contrato foi rescindido por "acordo mutuo". Finalmente, Iverson disputou tres partidos oficiais cos Grizzlies.

Tras converterse en axente libre, inicialmente New York Knicks mostrou interese polo xogador, pero o presidente do equipo Donnie Walsh anunciou que non se efectuaría unha oferta por el. O 26 de novembro de 2009, Iverson anuncia a súa retirada cun frío comunicado publicado na web de Stephen A. Smith, columnista do Philadelphia Inquirer. Poucos días despois, Iverson ficha por Philadelphia 76ers por un ano.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Perfil de Allen Iverson en NBA.com
• Estatísticas en Basketball-Reference.com Arquivado 08 de maio de 2012 en Wayback Machine.