Búfalo
| B�falo | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 B�falo de auga en Tailandia | |||||||||||||||||||||||
| Estado de conservaci�n | |||||||||||||||||||||||
| Domesticado | |||||||||||||||||||||||
| Clasificaci�n cient�fica | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||||
| Bubalus bubalis (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||||||||
 Distribuci�n global de b�falos no 2004
| |||||||||||||||||||||||
| Especies | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
O b�falo, b�falo acu�tico ou b�falo da India (Bubalus bubalis) � un gran b�vido orixinario do sueste asi�tico, que na actualidade se encontra tanto en estado salvaxe como dom�stico, e que foi introducido en moitos lugares.
Caracter�sticas
[editar | editar a fonte]Tr�tase dun b�vido bastante grande, de 1,8 m de altura na cruz e que acada excepcionalmente os 1 200 kg de peso no caso dos machos. As femias son m�is pequenas e nunca superan os 1 000 kg. O tronco � robusto e alongado, co pescozo curto, e sen papada. Gran parte do corpo est� desprovisto de pelo, ou o presenta r�xido e de moi curta lonxitude. A coloraci�n � en xeral agrisada, pero pode variar desde a branca at� a negra. Os cornos est�n aplanados e curvados cara a atr�s, coas puntas moi separadas, chegando a alcanzar 1,2 m de envergadura m�xima entre punta e punta.
O apelativo de "b�falo acu�tico" (o "b�falo de agua", que din alg�ns[quen?]) prov�n da preferencia que ten o animal polas zonas encharcadas ou pantanosas, onde se somerxe parcialmente e cami�a sobre a lama do fondo sen dificultade grazas aos seus largos pezu�os que impiden que afunda en exceso.
Os b�falos poden ser perigosos en estado salvaxe, pero os dom�sticos son animais moi d�ciles.
Expansi�n do b�falo
[editar | editar a fonte]En estado salvaxe distrib�ese pola India, Ceil�n e Indonesia, sendo na actualidade moi escaso.
Domesticado ao redor de 4.500 anos a.C., contra o ano 600 foi introducido no Oriente medio e no norte de �frica.
Durante as Cruzadas ou, m�is probabelmente, na �poca do Imperio Otom�n, en Bulgaria e en Italia.
No s�culo XIX, no norte de Australia, onde alg�ns individuos asilvestr�ronse desenvolvendo algunhas diferenzas no seu aspecto respecto aos seus antepasados de Indonesia.[2]
En Suram�rica introduc�ronse os b�falos acu�ticos na conca do Amazonas en 1895, e en 2005 na Amazonia brasileira cri�banse aproximadamente 1,6 mill�ns de cabezas, destinadas � produci�n de leite e carne.[3]
En Venezuela o b�falo introduciuse en 1940, desaparecendo nos anos 1940; pero volveu introducirse en 1962, comenzado a s�a explotaci�n a grande escala nos anos 1990.[4]
En Norteam�rica hai pequenos raba�os comerciais de b�falos para a produci�n de iogur e queixo. Un profesor da Universidade de Florida criou b�falos aproveitando os excedentes de efectivos do zool�xico, que utilizou principalmente para a produci�n de carne para hamburguesas, e outros rancheiros do pa�s util�zanos para a produci�n de mozzarella.[5]
Por�n, Asia segue acollendo ao 95 % da poboaci�n mundial deste animal na actualidade.
O b�falo dom�stico
[editar | editar a fonte]
O b�falo usouse, no sueste asi�tico, desde a m�is remota Antig�idade preferentemente para tirar do arado, sobre todo nos arrozais, onde a s�a capacidade para moverse en zonas encharcadas resulta moi �til e por iso preferiuse a outros bovinos dom�sticos, como o ceb�, o gaur ou o banteng.
No sur de Europa (e especialmente en Italia) tam�n cumpre esta funci�n, ademais de utilizarse o leite para a fabricaci�n do queixo mozzarella usado nas pizzas e outros pratos da coci�a italiana.
Tam�n se aproveitan a s�a carne e a s�a pel (ultimamente, usada con bastante frecuencia para forrar os cascos de motociclista).
Status de conservaci�n
[editar | editar a fonte]
A especie dom�stica non se considera en perigo (est�mase que debe haber uns 141 mill�ns de b�falos dom�sticos s� no continente asi�tico, o animal dom�stico do que m�is persoas dependen), pero a s�a existencia como animal salvaxe periga cada d�a m�is debido � desaparici�n do bosque tropical. S� quedan uns 3500 exemplares no sueste asi�tico, probablemente extinto en Vietnam. No subcontinente indio a especie est�n practicamente extinta. Hai mandas de exemplares salvaxes naturalizadas no norte de Australia.
En liberdade, os b�falos m�vense en mandas de escaso poucos individuos e s� contan co tigre como depredador frecuente. M�is raramente, os b�falos caen v�timas do crocodilo mari�o e as mandas de cuóns, que sempre andan molestando ás crías.
Taxonomía
[editar | editar a fonte]
A clasificación dos búfalos acuáticos é incerta. Algunhas autoridades mencionan unha soa especie, Bubalus bubalis, con tres subespecies:[6]
- Búfalo de río (B. bubalis bubalis) do subcontinente indio,
- Carabao ou búfalo de pantano (B. bubalis carabensis) de Filipinas e sueste de Asia e
- Arni ou búfalo acuático salvaxe (B. bubalis arnee).
Outros consideran que son especies estreitamente relacionadas, pero independentes, Bubalus bubalis, Bubalus carabanensis e Bubalus arnee, respectivamente.[7]
En 2003, a Comisión Internacional de Nomenclatura Zoolóxica (ICZN) ditaminou a favor de manter reunidos os búfalos acuáticos de pantano, e considerar un taxon separado para os búfalos de río, denominado Bubalus arnee, aínda que o uso antigo é aínda aceptábel para autores que o consideran conespecífico.
O búfalo acuático de pantano ten 48 cromosomas, mentres que o búfalo de río ten 50. Os dous tipos reprodúcense entre si, aínda que non facilmente, e poden producir descendencia fértil. Non se observou que se produzan híbridos con búfalos domésticos, e os embrións destes híbridos obtidos en laboratorio, non alcanzan a madureza.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ ICZN, 2003.
- ↑ Sharp, Kerry, "Frontier to the Crossroads", Outback Magazine, 67, Oct/Nov 2009. Outback Magazine Arquivado 18 de marzo de 2012 en Wayback Machine.
- ↑ Sheikh P. A., Merry F. D. e McGrath D. G. (2006): "Water buffalo and cattle ranching in the Lower Amazon Basin: Comparisons and conflicts" Arquivado 14 de novembro de 2008 en Wayback Machine., Agricultural Systems 87: 313–330.
- ↑ El búfalo en Venezuela[Ligazón morta]
- ↑ "The Woodstock Water Buffalo Company". Arquivado dende o orixinal o 02 de xaneiro de 2011. Consultado o 12 de maio de 2012.
- ↑ "Wilson, D. E. & Reeder, D. M. (editors). 2005. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed).". Arquivado dende o orixinal o 24 de xuño de 2011. Consultado o 12 de maio de 2012.
- ↑ Roth, J. e P. Myers (2004): "Bubalis Bubalis". Universidade de Michigan. Museo de Zooloxía. [1]
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Búfalo |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- "Vacas, bisontes e búfalos" na Lista Mundial de Vigilancia para la Diversidad de los Animales Domésticos da FAO. (en castelán) Consultada o 6 de agosto de 2019
| Control de autoridades |
|
|---|
