Saltar ao contido

Cánnabis (droga)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Flores secas da planta Cannabis sativa. Os tricomas conte�en grandes cantidades de THC, CBD e outros cannabinoides.

O c�nnabis � unha droga extra�da da planta Cannabis sativa. Na s�a forma vexetal ch�mase marihuana e na s�a forma resinosa ch�mase haxix.

Tr�tase dunha substancia psicoactiva que se consome habitualmente por v�a respiratoria, en forma de cigarro, a�nda que tam�n � posible o seu consumo por v�a oral, normalmente en preparados � efecto.

A marihuana pres�ntase en diferentes formas. A m�is co�ecida son as flores secas (normalmente os gromos das plantas femininas). Existe tam�n o "aceite de c�nnabis", en ingl�s honey oil ('aceite de mel'), que � un concentrado cuxa extracci�n xeralmente implica o uso de disolventes como o alcohol e os filtrados con carb�n activo, o cal potencia os seus efectos.

Unha variedade manufacturada da marihuana � o haxix (que en �rabe significa herba seca), e que � a secreci�n resinosa da planta (a resina), normalmente secada e cortada en bloques de cor casta�a bastante escura e levemente verdosa e do que tam�n existe unha variedade l�quida ou hash oil (aceite de haxix).

Formas de consumo

[editar | editar a fonte]

A forma m�is usual de consumo � en forma de cigarro leado � man: nestes casos �sanse directamente as follas ou os gromos, secos e desfeitos, ou ben a resina mesturada co tabaco louro. Outros m�todos incl�en o uso de pipas com�ns e de "narguiles" ou "cachimbas" (pipas de auga), para fumar o c�nnabis mentres arrefr�a o fume, ou no caso dos "bongs", quitando o alcatr�n ou as impurezas non desexadas.

O c�nnabis �sase tam�n na coci�a, para a preparaci�n de receitas como "space cake" ('torta espacial') e "hash brownies" ('bolos con haxix'). A inxesti�n por v�a oral debe ser sempre ben medida, xa que desta forma se ingresa moita m�is porcentaxe de THC que fumado ou vaporizado. Ademais, ao ser inxerido, o THC pasa polo f�gado antes de chegar ao cerebro, sufrindo leves cambios no f�gado, que converten o THC noutra substancia distinta, con m�is poder psicod�lico e que pode provocar ataques de p�nico. Tam�n pode tomarse disolv�ndoo en copas de caf�, creando as� un "bhang" (do hindi).

A posolox�a � variable, como � natural, e depende do x�nero consumido e da persoa, a�nda que alg�ns expertos[C�mpre referencia] no seu consumo informan que non se rexistra intoxicaci�n letal ningunha (nin sequera intoxicaci�n aguda) por v�a respiratoria. A intoxicaci�n aguda por v�a dixestiva require grandes cantidades do produto.

Actualmente invest�ganse os usos m�dicos da marihuana para diversas enfermidades, o que xerou, de novo, certa pol�mica. Os seus defensores afirman[C�mpre referencia] que hai evidencias segundo as cales � beneficiosa para eliminar as n�useas da quimioterapia e, no tratamento contra a sida, o seu efecto estimulante do apetito axuda a combater a inapetencia. Tam�n pode axudar a reducir a presi�n dos flu�dos nos ollos asociados ao glaucoma. Hai numerosos estudios[C�mpre referencia] que demostraron que pode axudar a reducir o medo e os tremores da esclerose m�ltiple. Outras visi�ns m�s restritivas afirman que actualmente existen tratamentos e medicaci�ns, sempre legais, para conseguir os mesmos efectos que se poidan lograr coa marihuana, se ben os cr�ticos argumentan que esa maior eficiencia non foi probada nin contrastada pola comunidade cient�fica.

Efectos do consumo de c�nnabis

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Toxicidade do c�nnabis.

Os efectos da marihuana dependen da interrelaci�n de diferentes factores, como as caracter�sticas da substancia e a forma en que se consuma ou as caracter�sticas persoais do consumidor (personalidade, peso, idade, estado de sa�de e de �nimo, as� como as experiencias pasadas). Tam�n dependen das circunstancias nas cales se consome a droga (compa��a, lugar, legalidade).

Basicamente a marihuana produce os seguintes efectos:

  • No plano fisiol�xico: aumento do apetito, secura da boca, enroibamento da conxuntiva dos ollos, brillantez da c�rnea, taquicardia, suoraci�n, analxesia moderada, somnolencia e dificultades na coordinaci�n motora.
  • No plano psicol�xico: sensaci�n de euforia, relaxaci�n, desinhibici�n, cambios sensoriais e perceptivos, perda de concentraci�n e diminuci�n da coordinaci�n. En altas doses pode provocar alucinaci�ns (este � o efecto que fai que alg�ns autores consideren � marihuana como un alucin�xeno menor).

Cando se consome fumada, o fume � rapidamente absorbido polos pulm�ns e chega ao cerebro nun curto per�odo de tempo, polo cal os seus efectos comezan a notarse aos poucos minutos, alcanzando o seu pico m�ximo ao cabo duns trinta minutos e prolong�ndose por dous ou tres horas.

Cando � inxerida por v�a oral, os efectos demoran m�is en aparecer e poden chegar a durar entre tres e catro horas.

En canto ao seu potencial adictivo, é dicir, en canto á súa capacidade para xerar dependencia, o cánnabis non parece dar lugar a dependencia física, aínda que se describiu certa reacción de abstinencia en usuarios crónicos ao interromper o seu consumo, caracterizada por ansiedade, irritabilidade, perda de apetito, tremores e insomnio.

Por outra banda, pode conducir a certa dependencia psicolóxica, entendendo por tal a dificultade para experimentar determinadas sensacións e facer fronte a certas esixencias cotiás se non se está baixo os efectos da substancia.

Os principais riscos do cánnabis están asociados aos efectos prexudiciais que podería chegar a xerar no sistema respiratorio cando é fumada. O fume da marihuana pode chegar a producir bronquite crónica, enfisema pulmonar e cancro de pulmón.

Debe terse en conta ademais que, para experimentar ao máximo os efectos desta substancia, os consumidores inhalan profundamente o fume, retéñeno ao máximo nos pulmóns e non usan filtro. Por outra banda, o consumo asociado de tabaco pode incrementar as probabilidades de que se dea algunha disfunción deste tipo no sistema respiratorio.

En canto ao sistema circulatorio, o consumo de cánnabis provoca de xeito case inmediato taquicardia, polo cal as persoas que padecen insuficiencia cardíaca ou hipertensión poderían ver empeorados os seus síntomas.

Pode entorpecer a memoria, sobre todo, a memoria a curto prazo, o cal dificulta a retención dos sucesos que se viviron baixo os efectos da substancia. Tamén pode alterar a capacidade de concentración.

En caso de ser consumida con alcohol, esta combinación pode dar lugar a lipotimias (mareos ou desmaios) como consecuencia da acción vasodilatadora do alcohol e o aumento no consumo cerebral de osíxeno que provoca o THC. O cerebro necesita máis osíxeno do habitual e dispón dunha cantidade menor do mesmo.

Podería ademais xerar certos problemas psiquiátricos naqueles usuarios crónicos cunha condición esquizofrénica preexistente.