Gran Premio de Europa de 1999
| Nome oficial | Warsteiner Grand Prix of Europe  |
|---|---|
| Tipo | Gran Premio de Europa |
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1999 |
| Distancia do evento | 66 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Nürburgring (Renania-Palatinado - Rheinland-Pfalz) 50°20′08″N 6°56′51″L / 50.335555555556, 6.9475 |
| Lonxitude | 5,148 km |
| País | Alemaña |
| Data | 26 de setembro de 1999 |
| Competición | |
| Primeiro posto | Johnny Herbert |
| Pole position | Heinz-Harald Frentzen |
| Volta máis rápida | Mika Häkkinen |
O Gran Premio de Europa de 1999 (oficialmente o Gran Premio de Europa Warsteiner[1]) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 26 de setembro de 1999 no circuíto de Nürburgring en Nürburg, Alemaña. Foi a décimo cuarta carreira do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1999. A carreira de 66 voltas gañouna Johnny Herbert, pilotando un Stewart - Ford, xunto con Jarno Trulli nun Prost - Peugeot e o compañeiro de equipo de Herbert Rubens Barrichello terceiro.
Foi considerada unha das carreiras máis impactantes e emocionantes da tempada de 1999. Entrando na carreira Mika Häkkinen, Eddie Irvine, Heinz-Harald Frentzen e David Coulthard tiñan opcións a gañar o Campionato do Mundo. Häkkinen e Irvine empataban a puntos, con Frentzen a 10 puntos detrás deles e Coulthard dous puntos m�is atr�s. Na rolda anterior no Gran Premio de Italia de 1999, H�kkinen fixera un erro non forzado mentres lideraba, Coulthard e Irvine acabaron s� 5� e 6� e Frentzen logrou a s�a segunda vitoria na tempada.
Na carreira, cun gran n�mero de retirados viu a Marc Gen� ocupar o sexto lugar co equipo de Minardi, os seus primeiros puntos desde o de Pedro Lamy no Gran Premio de Australia de 1995. Os coches Stewart foron primeiro e terceiro, con Jarno Trulli de Prost terminando segundo. Como consecuencia da carreira, H�kkinen alzouse ao liderado, dous puntos por diante de Irvine, con Frentzen a doce detr�s. Na lista do Campionato do Mundo Construtores de F�rmula Un, McLaren ampliou o seu liderado a doce puntos sobre Ferrari.
Esta ser�a a �ltima vez ata o Gran Premio de Australia de 2003 que ning�n Ferrari acadou podio.
Informe
[editar | editar a fonte]Antecedentes
[editar | editar a fonte]Chegando � carreira, o piloto de McLaren, Mika H�kkinen, e o piloto da Scuderia Ferrari, Eddie Irvine, estaban empatados no liderado do Campionato Mundial de Pilotos con 60 puntos cada un. O piloto Heinz-Harald Frentzen de Jordan era terceiro con 50 puntos, seguido polo compa�eiro de H�kkinen David Coulthard con 48. Na lista dos Campionato de Construtores, McLaren lideraba sobre Ferrari por seis puntos, 108 a 102, con Jordan terceiro con 57.
Pr�ctica e cualificaci�n
[editar | editar a fonte]D�as sesi�ns de pr�cticas realiz�ronse antes da carreira do domingo, unha o venres de 11:00 a 14:00 hora local, e unha segunda o s�bado pola ma�� entre as 09:00 e as 11:00. A primeira sesi�n pr�ctica tivo lugar en condici�ns secas. A temperatura ambiente era de 19 �C e a temperatura da pista era de 25 �C durante un per�odo de duraci�n dunha hora.[2]
A sesi�n de cualificaci�n da tarde do s�bado realizouse de 13:00 a 14:00 hora local. Cada piloto estaba limitado a doce voltas coa introduci�n da regra do 107% para exclu�r aos pilotos lentos de competir na carreira do domingo. A sesi�n celebrouse nunha pista mollada, resultado das choivas previas con chubascos illados unhas horas antes de clasificarse. A temperatura ambiente variaba entre 14� e 15 �C, mentres que a temperatura da pista variaba entre 15� e 18 �C.[3] Frentzen logrou a segunda pole position da s�a carreira, no seu Jordan 199, cun tempo de 1 19.910. A�nda que estaba insatisfeito cos problemas anteriores que atoparon na configuraci�n ideal durante a pr�ctica, dixo que se sent�a fant�stico de estar na pole position, el cr�a que poder�a ter feito unha volta m�is r�pida, xa que levaba combustible para cinco voltas.[4] Frentzen compart�u a primeira fila con Coulthard que foi d�as d�cimas de segundo m�is lento.
Carreira
[editar | editar a fonte]No d�a da carreira a pista estaba seca, pero o inicio atrasouse cando Alessandro Zanardi e Marc Gen� se ali�aron f�ra da cuadr�cula e necesitaron outra volta de formaci�n. Cando se abortou a sa�da durante a secuencia de luces de inicio, os cinco mellores cualificados e outro coche realmente saltaron o comezo pero non foron sancionados debido ao aborto do inicio. Cando a carreira finalmente comezou, Frentzen liderou diante de H�kkinen, pero m�is atr�s houbo problemas na primeira curva. O Jordan de Hill sufriu un fallo el�ctrico no medio do paquete o que fixo que Wurz trantando de esquivalo golpease o Sauber de Diniz, provoc�ndolle unha volta de capit�n. O Sauber rompeu a barra antienvorco pero a�nda as� Diniz sa�u ileso. Despregouse o coche de seguridade Diniz era auxiliado, deixando a pista despois de seis voltas.
No reinicio, Frentzen continuaba l�der, seguido de H�kkinen, Coulthard, Ralf Schumacher, Fisichella e Irvine. Na volta 17, Irvine pasou a Fisichella despois de meter presi�n ao italiano para que se abrise na curva 8. S� uns momentos despois a choiva comezou a caer e Ralf Schumacher aproveitou a pista mollada para pasar a Coulthard. ao fin da volta 20 H�kkinen entrou en boxes para montar pneum�ticos de chuvia, o que resultou ser prematuro, xa que a choiva cesou rapidamente e a pista secou. Na seguinte volta Irvine entrou en boxes para cambiar pneum�ticos de seco, pero a parada durou 28 segundos cos mec�nicos da parte traseira dereita aparentemente confundidos durante o cambio de �ltima hora na elecci�n dos pneum�ticos. O compa�eiro de equipo Salo danara a s�a � na volta anterior deixando os boxes de Ferrari sen preparaci�n para Irvine. Na volta 24, H�kkinen, con pneum�ticos de mollado, corr�a uns sete segundos m�is lento que os l�deres e foi superado por Irvine na li�a de meta, caendo na d�cimo terceira posici�n. Pouco despois, cos seus pneum�ticos claramente sobrequentados, H�kkinen volveu a entrar para cambiar a pneum�ticos secos xusto diante de Fisichella, que en realidade era unha volta completa por diante do l�der do campionato.
Ralf Schumacher entrou a boxes cando marchaba na segunda posici�n ao final da volta 27 na s�a primeira parada programada deixando a Frentzen e Coulthard loitando � fronte seguidos por Fisichella doce segundos por detr�s dos l�deres no terceiro lugar. Ao final da volta 32, tanto Frentzen como Coulthard fixeron as s�as primeiras paradas programadas, os mec�nicos de Jordan e McLaren fixeron o cambio en 7 segundos, impecablemente e os dous volv�an comodamente por diante de Schumacher. Neste punto da carreira tanto Irvine como H�kkinen estaban f�ra dos puntos, o que significa que se a orde se mantivese igual, Frentzen, Irvine e H�kkinen estar�an empatados a puntos no liderado a falta de d�as carreiras, con Coulthard seis puntos detr�s deles.
O que seguiu foi unha serie de retiradas. O primeiro en caer foi Frentzen, que se detivo na primeira curva despois do seu pitstop co mesmo problema el�ctrico que tivera o seu compa�eiro de equipo. Coulthard herdou o liderado e mant�vose afastado ata que regresou a chuvia. O escoc�s optou por permanecer f�ra cos pneum�ticos de seco mentres que a maior�a entraba a cambiar pneum�ticos, o que acabou sendo un custoso erro, cando se sa�u da pista e abandonou a carreira na 38� volta a medida que empeoraban as condici�ns. Nun pu�ado de voltas dous contendentes do campionato viron as s�as esperanzas de ga�ar o t�tulo quedar polo cami�o. Ralf (a�nda con pneum�ticos de seco) herdou o liderado que mantivo ata o seu pitstop seis voltas m�is tarde. Isto permitiu a Fisichella (tam�n con pneum�ticos de seco) po�erse � cabeza con Ralf segundo, cando a choiva parou. Mentres tanto, Herbert escalara posici�ns silenciosamente logo de cambiar a pneum�ticos de chuvia xusto no momento adecuado.
A angustia alcanzou novos niveis. Na volta 49, Fisichella trompeou cando era l�der como Coulthard antes que el, devolv�ndolle o liderado a Ralf. Pero ent�n Ralf tam�n perdeu o liderado (e probable a primeira vitoria) cando picou o seu pneum�tico traseiro dereito, permitindo a Herbert acadar o liderado que xa non abandonar�a. M�is atr�s, os Minardis aproveitaron o imprevis�bel car�cter da carreira con Badoer cuarto e Gen� s�timo. Pero a tan s� 13 voltas do final, a caixa de cambios de Badoer fallou, negando ao piloto de probas de Ferrari os seus primeiros puntos na F�rmula 1 e deix�ndoo chorando desconsoladamente. Gen� ascendeu � sexta posici�n, que se converteu na quinta cando o coche de Jacques Villeneuve fallou, roubando ao equipo de BAR unha oportunidade de conseguir o seu primeiro punto. Detr�s del, Irvine e H�kkinen loitaran novamente para entrar nos puntos, con Irvine na sexta posici�n por diante de H�kkinen. Despois de marchar tranquilo durante a maior parte da carreira, H�kkinen volveu meter presi�n e, finalmente, forzou a Irvine a cometer un erro e ocupou o sexto lugar. Na fronte, Barrichello intentou todo para pasar a Trulli e facer o segundo dobrete de Stewart, pero finalmente tivo que conformarse co 3� posto. Mentres tanto, H�kkinen colleu e pasou a Gen� polo 5� posto para ga�ar 2 puntos inestimables, pero o espa�ol quedou sexto diante de Irvine para dar a Minardi o seu primeiro punto en catro tempadas.
Poscarreira
[editar | editar a fonte]Foi a �nica carreira que ga�ou o equipo Stewart Grand Prix, ademais de ser a �nica vez que Stewart terminou con dous pilotos no podio. Foi tam�n a �ltima vitoria nun Gran Premio para Johnny Herbert e o �ltimo podio para Prost Grand Prix. Jackie Stewart considerou a carreira m�is grande que calquera das s�as propias carreiras. Esta foi a �ltima vez que os dous Ferrari non conseguiron marcar ata o Gran Premio do Brasil de 2003.
A actuaci�n de Marc Gen�, ao terminar na sexta posici�n por diante do competidor do campionato Irvine, � considerada por moitos como o factor decisivo no Campionato de Pilotos, pois se adoita crer que se Irvine pasase a Gen� polo sexto posto, ter�a o punto extra para ga�ar o t�tulo (con Schumacher deixando que Irvine o pasase durante a carreira do Xap�n).
Clasificaci�n
[editar | editar a fonte]Cualificaci�n
[editar | editar a fonte]Carreira
[editar | editar a fonte]| Pos | N� | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 17 |  Johnny Herbert
|
Stewart-Ford | 66 | 1:41:54.314 | 14 | 10 |
| 2 | 19 |  Jarno Trulli
|
Prost-Peugeot | 66 | + 22.619 | 10 | 6 |
| 3 | 16 |  Rubens Barrichello
|
Stewart-Ford | 66 | + 22.866 | 15 | 4 |
| 4 | 6 |  Ralf Schumacher
|
Williams-Supertec | 66 | + 39.508 | 4 | 3 |
| 5 | 1 |  Mika H�kkinen
|
McLaren-Mercedes | 66 | + 1:02.950 | 3 | 2 |
| 6 | 21 |  Marc Gen�
|
Minardi-Ford | 66 | + 1:05.154 | 20 | 1 |
| 7 | 4 | Eddie Irvine
|
Ferrari | 66 | + 1:06.683 | 9 | |
| 8 | 23 | Ricardo Zonta
|
BAR-Supertec | 65 | + 1 volta | 17 | |
| 9 | 18 |  Olivier Panis
|
Prost-Peugeot | 65 | + 1 volta | 5 | |
| 10 | 22 |  Jacques Villeneuve
|
BAR-Supertec | 61 | embrague | 8 | |
| Ret | 20 | Luca Badoer
|
Minardi-Ford | 53 | Caixa de cambios | 19 | |
| Ret | 14 | Pedro de la Rosa
|
Arrows | 52 | Caixa de cambios | 22 | |
| Ret | 9 | Giancarlo Fisichella
|
Benetton-Playlife | 48 | Trompo | 6 | |
| Ret | 3 | Mika Salo
|
Ferrari | 44 | Freos | 12 | |
| Ret | 15 |  Toranosuke Takagi
|
Arrows | 42 | Accidente | 21 | |
| Ret | 2 | David Coulthard
|
McLaren-Mercedes | 37 | Trompo | 2 | |
| Ret | 11 | Jean Alesi
|
Sauber-Petronas | 35 | Palier | 16 | |
| Ret | 8 | Heinz-Harald Frentzen
|
Jordan-Mugen-Honda | 32 | El�ctrico | 1 | |
| Ret | 5 | Alessandro Zanardi
|
Williams-Supertec | 10 | Colisi�n | 18 | |
| Ret | 7 | Damon Hill
|
Jordan-Mugen-Honda | 0 | El�ctrico | 7 | |
| Ret | 10 |  Alexander Wurz
|
Benetton-Playlife | 0 | Colisi�n | 11 | |
| Ret | 12 | Pedro Diniz
|
Sauber-Petronas | 0 | Colisi�n | 13 | |
fonte:[5]
| |||||||
Posici�ns logo da carreira
[editar | editar a fonte]- Texto en grosa indica quen a�nda ten probabilidades te�ricas de converterse en campi�n do mundo.
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de Italia de 1999 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1999 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Malaisia de 1999 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Europa de 1997 |
Gran Premio de Europa | Carreira seguinte: Gran Premio de Europa de 2000 |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Motor Racing Programme Covers: 1999". The Programme Covers Project. Consultado o 3 de febreiro de 2018.
- ↑ "Johnny Herbert Website: Race News, European GP". The Johnny Herbert Website. Arquivado dende o orixinal o 28 de maio de 2014. Consultado o 26 de maio de 2014.
- ↑ "Frentzen on Pole". Gale Force F1. Arquivado dende o orixinal o 10 de decembro de 2006. Consultado o 26 de maio de 2014.
- ↑ Lupini, Michele (25 de setembro de 1999). "Hometown Heinz Forces the Door Open". Atlas F1.
- ↑ "1999 European Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 9 de xaneiro de 2015. Consultado o 24 de decembro de 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Europa de 1999 |