Guy Môquet
 | Este artigo precisa de m�is fontes ou referencias que aparezan nunha publicaci�n acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicaci�ns especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xullo de 2017.) |
 (2003)  | |
| Biograf�a | |
|---|---|
| Nacemento | (fr) Guy Prosper Eustache M�quet 26 de abril de 1924 18.� arrondissement de Paris, Francia (pt)  |
| Morte | 22 de outubro de 1941 (17 anos) Ch�teaubriant, Francia |
| Causa da morte | ferida por arma de fogo execuci�n por arma de fogo |
| Lugar de sepultura | Cemiterio do P�re-Lachaise, 97 Grave of Timbaud (en) |
| Educaci�n | Lyc�e Carnot (pt) |
| Actividade | |
| Ocupaci�n | Estudante de secundaria, activista, membro da resistencia |
| Partido pol�tico | Partido Comunista Franc�s |
| Carreira militar | |
| Conflito | segunda guerra mundial |
| Obra | |
| Arquivos en |
|
| Familia | |
| Pais | Prosper M�quet e Juliette M�quet |
| Premios | |
Guy M�quet, nado o 26 de abril de 1924 e morto o 22 de outubro de 1941, foi un militante comunista, famoso por se-lo m�is novo dos vinte e sete prisioneiros do campo de Ch�teaubriant fusilados en represalia pola morte de Karl Hotz. Calific�selle a mi�do de membro da Resistencia francesa, mais tal afiliaci�n � disputada entre os historiadores.
A familia M�quet
[editar | editar a fonte]Guy M�quet era fillo de Prosper M�quet, un sindicalista ferroviario e deputado comunista polo distrito 17 de Par�s. Dado que o Partido Comunista Franc�s fora disolto polo seu apoio ao Pacto Molotov-Ribbentrop, Prosper foi arrestado o 10 de outubro de 1939 e posteriormente expulsado do seu cargo e enviado a un campo de concentraci�n franc�s na Alxeria.
Biograf�a
[editar | editar a fonte]Guy M�quet era un fervente militante das xuventudes comunistas, co�ecido no seu c�rculo pola s�a afecci�n a escribir poemas e a s�a habilidade en varias disciplinas deportivas.
Os comunistas franceses adoptaran a postura da URSS, que consideraba a guerra un conflito imperialista oposto aos intereses da clase obreira. Numerosos militantes comunistas, entre eles o pai de Guy M�quet, foron apresados por esta negativa baixo a acusaci�n de sabotaxe. Trala derrota francesa, os ocupantes alem�ns mantiveron na cadea aos comunistas presos baixo a III Rep�blica. Este feito afianzou a Guy M�quet na s�a militancia. Se ben ata ent�n se mantivera agochado coa s�a nai e o seu irm�n f�ra de Par�s, decide regresar al� en 1939. Reivindica a liberaci�n do seu pai e, trala instauraci�n do r�xime de Vichy, prosegue unha campa�a de oposici�n ao goberno e distribuci�n de propaganda.
� arrestado con dezaseis anos o 15 de outubro de 1940 na estaci�n de metro parisiense Gare de l'Est por tres polic�as franceses en aplicaci�n do decreto chamado Lei Daladier contra a propaganda comunista. � enviado ao campo de Ch�teaubriant, onde entra en contacto con outros militantes comunistas.
O 20 de outubro de 1941, Karl Hotz, comandante das tropas de ocupaci�n en Nantes, � executado por mozos comunistas. O xeneral von St�lpnagel, comandante das forzas de ocupaci�n en Francia, decide tomar en represalia a cincuenta ref�ns, escollidos polo ministro do interior do goberno de P�tain, Pierre Pucheu, entre os prisioneiros pol�ticos do momento. O m�is novo deles era Guy M�quet, que sufrir�a un esvaecemento na execuci�n que tivo lugar dous d�as despois. Ante a tentativa de protecci�n por parte dos seus compa�eiros presos, el afirmou que era tan comunista como os demais, rexeitando a posible axuda.
Correspondencia
[editar | editar a fonte]Durante todo o seu per�odo de detenci�n en Ch�teaubriand, Guy M�quet mandou unha considerable cantidade de correspondencia � s�a familia pr�xima. O seu escrito m�is famoso � o poema que adicou aos seus pais e irm�ns na v�spera da s�a execuci�n e que comeza as�:
"Ma petite maman ch�rie,
mon tout petit fr�re ador�,
mon petit papa aim�,
Je vais mourir!"
Traduci�n:
"�Mi�a naici�a querida,
irmanci�o meu adorado,
papa��o meu amado
Vou morrer!"
Tam�n son co�ecidas as li�as dirixidas a unha moza do campo de mulleres lindeiro que din:
"Ma petite Odette,
Je vais mourir avec mes 26 camarades, nous sommes courageux. Ce que je regrette est de n'avoir pas eu ce que tu m'as promis"
Traduci�n:
"Mi�a pequena Odette,
Vou morrer cos meus 26 camaradas, somos valentes. Do que me laio � que non terei o que me prometeras"
Conmemoraci�ns
[editar | editar a fonte]O 22 de outubro de 1944, primeiro cabodano dos fusilamentos trala liberaci�n de Francia, O Partido Comunista Franc�s|PCF organiza a primeira cerimonia de conmemoraci�n, � que asisten varias forzas da Resistencia. As cerimonias repet�ronse anualmente a partir de ent�n, mais dende 1947, a causa da guerra fr�a, rompeuse a unidade en dous bandos, o "oficial" e o comunista, que pasaron a render tributos separados. Volver�anse a unir en 1981.
En Par�s, o acto principal do 22 de outubro consiste nunha reuni�n ante a casa da familia M�quet na r�a Baron de Par�s.
Unha r�a do distrito 17 e unha estaci�n de metro foron bautizadas na s�a honra en 1946. F�ra de Par�s hai varios edificios e r�as co nome de Guy M�quet, entre eles un instituto en Ch�teaubriant e un estadio en Drancy.
O nome de Guy M�quet foi evocado por Nicolas Sarkozy na campa�a que o levar�a � presidencia de Francia. Marie-George Buffet, candidata apoiada polos comunistas, protestou contra o que consideraba unha utilizaci�n indebida da s�a memoria. Mesmo na s�a investidura volveu a nomea-lo provocando a l�xica controversia.
A s�a historia, en cine
[editar | editar a fonte]A s�a morte rec�llese na curtametraxe La Lettre, sendo M�quet interpretado polo actor franc�s Jean-Baptiste Maunier.
