Pieter van Musschenbroek
Pieter van Musschenbroek, nado o 14 de marzo de 1692 en Leiden e finado o 19 de setembro de 1761, foi un médico, astrónomo, matemático, filósofo e físico holandés coñecido pola súa contribución á invención da coñecida como botella de Leiden que se pode considerar como a precursora dos actuais condensadores.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Botella de Leiden.
Nado dentro dunha familia de �pticos , estudou e exerceu a medicina , en 1718 obt�n o doutoramento. Durante unha estancia en Londres leu a John Theophilus Desaguliers e Isaac Newton cousa que ter�a unha grande influencia na s�a traxectoria cient�fica. En 1719 finaliza os seus estudos de filosof�a e marcha a Duisburgo onde ser�a profesor de matem�ticas, filosof�a e medicina na Universidade entre 1719 e 1723, durante este tempo mantivo contactos e unha correspondencia constante con Daniel Gabriel Fahrenheit. Deu clases de f�sica en Duisburg, Utrecht e en Leiden a partir de 1740. Realizou varios experimentos sobre a electricidade. Un deles chegou a ser famoso: prop�xose investigar se a auga encerrada nun recipiente pod�a conservar cargas el�ctricas. Durante esta experiencia uns dos seus asistentes, colleu a botella e recibiu unha forte descarga el�ctrica. Deste xeito foi descuberta a botella de Leiden e a base dos actuais condensadores.
No 1746 descobre o primeiro condensador, e ch�mao en honra � Universidade e Cidade de onde era ori�ndo "Botella de Leiden". A�nda que simultaneamente o mesmo aparello fose descuberto polo inventor alem�n Ewald Georg von Kleist, o nome da "Botella de Leiden" quedou na historia como un dos grandes descubrimentos da ciencia.
O primeiro condensador consist�a nunha botella de vidro parcialmente chea con auga e tapada cunha cortiza atravesada no seu centro por un cable cun dos seus extremos mergullado na auga. Cando se conectaba o cable a unha fonte de enerx�a est�tica a botella carg�base, e pod�a descargarse conectando o seu borne central a un punto de potencial cero (terra).
A "Botella de Leiden" evolucionou rapidamente cara a un recipiente de vidro con delgadas l�minas met�licas dentro e f�ra. Unha varilla met�lica atravesaba a tapa illante facendo contacto coa l�mina interna. Entre as placas interna e externa aplic�base unha diferenza de potencial que fac�a que a "Botella de Leiden" carg�sese. Unha vez cargada pod�alla descargar achegando o condutor central � placa externa, producindo a perforaci�n diel�ctrica do aire mediante unha fa�sca.
A "Botella de Leiden" pronto atopou interesantes aplicaci�ns pr�cticas para almacenar enerx�a est�tica, unha das m�is tradicionais foi a m�quina de Wimshurst. Naquela �poca foron tan importantes as aplicaci�ns da "Botella de Leiden" que se poden ver distintos modelos e dese�os en moitos museos do mundo da especialidade, pero todas conservan o mesmo principio de funcionamento.[1]
Publicaci�ns
[editar | editar a fonte]- De certa methodo philosophiæ experimentalis, 1723. Un discurso;
- Elementa Physica, 1726, reimpreso en 1762 co título Introductio ad philosophiam naturorum;
- Dissertationes physicae experimentalis et geometricae de magnete (1729) ;
- De methodo instituendi experimenta physices, 1730 ;
- Tentamina experimentórum naturalium in Accademia del Cimento [2] (1731) ;
- Institutiones physicæ, 1734);
- Æris praestantia in humoribus corporis humani (1739) ;
- Institutiones logicæ (1764).
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Biografía de Pieter van Musschenbroek Física.net [127-08-2012] (en castelán)
- ↑ Traducció al llatí de l'obra Saggi di Natvrali Esperienze fatte nell'Accademia del Cimento del 1666, l' Accademia del Cimento (Acadèmia de l'experiment) va ser la primera societat científica en utilitzar el mètode experimental galileà a Europa el 1657.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]| Control de autoridades |
|
|---|
