Afonso VII
 | Este artigo precisa de m�is fontes ou referencias que aparezan nunha publicaci�n acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicaci�ns especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2010.) |
.svg){kind=small}
,_16th_Century.svg){kind=small}
Afonso Raim�ndez,[1] o Emperador, nado en Caldas de Reis o 1 de marzo de 1105 e finado en Fresneda (quizais El Viso del Marqu�s) o 21 de agosto de 1157, foi rei de Galiza, Le�n e Castela, o primeiro da dinast�a de Borgo�a. Foi fillo de dona Orraca (filla � s�a vez de Afonso VI) e do seu primeiro marido, o conde Raimundo de Borgo�a.
Afonso VII integrou na monarqu�a leonesa aquel sector da nobreza galega rebelde que representaba a Casa de Traba. Pero tam�n foi o rei que inauguraba a pol�tica de apoio � Igrexa, e polo tanto foi o primeiro que aplicou un certo criterio de centralizaci�n pol�tica.
Rei de Galiza, Le�n e Castela
[editar | editar a fonte]Foi proclamado rei en 1109 polo seu aio, Pedro Froilaz, Conde de Traba; dous anos m�is tarde, o 17 de setembro de 1111, o Bispo Diego Xelm�rez consagrouno como monarca na catedral compostel�. En realidade, a cerimonia tivo m�is de formal que de efectivo; con ela, Pedro Froilaz procuraba que, no caso de que a s�a nai, Orraca -casada con Afonso de Arag�n- vi�ese ter un fillo deste, non se visen afectados os dereitos do futuro Afonso VII ao trono e, en todo caso, puidese preservar sempre a herdanza do seu pai, Raimundo de Borgo�a. A�nda que alg�ns historiadores indican que, no acto compostel�n, foi proclamado "rei de Galiza", o certo � que as cr�nicas falan de que o bispo o consagrou apenas como "rei", entendendo, deste xeito, que era o lex�timo herdeiro do seu av�, Afonso VI. O arcebispo Xelm�rez, canda Pedro Froilaz e outros nobres galegos dirix�ronse a confirmar en Le�n a cerimonia de entronizaci�n, mais en Viadangos sa�ulles � paso Afonso de Arag�n, que presentou batalla, frustrando os plans de Xelm�rez.
O 10 de marzo de 1126, � morte da s�a nai, foi coroado rei de Le�n e de inmediato emprendeu a recuperaci�n do reino de Castela, que estaba baixo o dominio de Afonso I de Arag�n. Coas Paces de T�mara de 1127, p�xose fin � disputa entre os dous monarcas e Afonso VII foi reco�ecido como rei de Castela.
A pesar deste reco�ecemento, Afonso t�vose que enfrontar �s diversas rebeli�ns suscitadas nos territorios m�is pr�ximos a Arag�n, debido � longa autonom�a que estas rexi�ns atinxiran desde a morte do seu av�, o rei Afonso VI de Castela.
Aspiraci�ns territoriais
[editar | editar a fonte]Ap�s a morte, sen descendencia, do rei navarro-aragon�s Afonso I en 1134, Afonso VII pretendeu ao trono, mais sen �xito xa que, finalmente, a sucesi�n recaeu no irm�n de Afonso I, Ramiro II. A pesar disto, Afonso ocupou A Rioxa, conquistou Zaragoza e ditaminou de feito os gobernos de ambos os dous reinos en diante. Desde ent�n o escudo de Zaragoza figura no escudo de armas do Reino de Le�n. En escaramuzas varias, derrotou o ex�rcito navarro-aragon�s, sometendo este reino � s�a vasalaxe. Apoiado por nobres ao norte dos Pireneos, controlou amplos territorios do sur da Francia, chegando at� o r�o R�dano.
Axudou nas loitas do conde de Barcelona, Ram�n Berenguer IV contra os condados catal�ns, conseguindo unificar a Marca Hisp�nica.
En 1135 foi corado imperador nos Reinos Hisp�nicos na catedral de Le�n polo papa Gregorio VII, expresando as� a s�a pretensi�n de hexemon�a peninsular e de exclusividade na reconquista. Por�n, en 1123 tivo que reco�ecer a seu curm�n Afonso Henriques (Afonso I de Portugal) como rei de Portugal, as� como o matrimonio de Ram�n Berenguer IV con Petronila de Arag�n, que uniu definitivamente Arag�n cos condados catal�ns, creando as� a Coroa de Arag�n. Con este �ltimo acordar�a os l�mites da reconquista para cada un dos dous estados.
En 1137, Afonso Henriques adentrouse en terras de Afonso VII e ocupou Tui. A ocupaci�n finalizou trala sinatura do Tratado de Tui.
A entrega dunha p�la como s�mbolo do ben transmitido, cerimonia practicada no reino franco e rara na Pen�nsula Ib�rica, p�idose executar talvez en Galiza, ach�ndose presente tam�n no Tombo de Caaveiro (s�culo XIII).[2]
Reconquista
[editar | editar a fonte]Desde 1139 levou a cabo expedici�ns e ataques de saqueo incitando as sublevaci�ns das poboaci�ns almor�bides. A invasi�n dos almohades a partir de 1146 obrigouno a fortificar a fronteira e a pactar co almor�bide Ibn Ganiya para organizar a resistencia.
En 1144 chegou at� C�rdoba e en 1147 tomou Almer�a xunto co rei de Arag�n e Navarra e o conde de Barcelona.
En 1157 os almohades recuperaron o control de Almer�a e Afonso morreu en canto regresaba a Le�n.
Morte e soterramento
[editar | editar a fonte]No ano 1127, cando se cumpr�a o vinte aniversario da morte do seu pai, Raimundo de Borgo�a, Afonso fixo unha serie de doaz�ns � Catedral de Compostela que aparecen recollidas no Tombo A[3]; o cabido compostel�n acordou recibir ao rei como c�engo e este expresou os seus desexos de ser enterrado na catedral[4]. Os desexos do rei para recibir o enterro en Compostela rep�tense en 1140 e 1143, e chegou incluso a dispo�er como ser�an os funerais[5], por�n, malia as promesas e os preparativos, o lugar elixido para o seu enterro foi Toledo[6].
Os seus dous fillos repartiron o reino que, de novo, ficou dividido en dous, o Reino de Galiza-Le�n a Fernando II e o Reino de Castela-Toledo a Sancho III.
Matrimonio e descendencia
[editar | editar a fonte]En 1128 casou en Salda�a (Palencia) con Berenguela de Barcelona, filla do conde de Barcelona Ram�n Berenguer III e, polo tanto, irm� de Ram�n Berenguer IV. Desta uni�n naceron:
- Sancho III de Castela (1134 - 1158), rei de Castela entre 1157 e 1158.
- Ram�n de Castela (1136 - 1151)
- Sancha de Castela (1137 - 1179), casada en 1157 co rei Sancho VI de Navarra.
- Fernando II de Galiza e León (1137 - 1188), rei de Galiza e León entre 1157 e 1188.
- Costanza de Castela (1141 - 1160), casada en 1154 co rei Luis VI de Francia.
- García de Castela (1142 - 1146)
- Alfonso de Castela (1145 - 1149)
En xullo de 1152 casou con Riquilda de Polonia, filla do rei Ladislau II de Polonia. Tiveron dous fillos:
- Fernando de Castela (1153 - 1155)
- Sancha de Castela (1156 - 1208), casada en 1174 co rei Afonso II de Aragón.
Dos seus amoríos con Gontrada Pérez (o Guntroda Díaz) naceu:
- Orraca Afonso de Castela (1126 - 1189), casada en 1144 co rei García Ramírez de Navarra "o Restaurador".
Dous seus amoríos con Sancha Fernández naceu:
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Boullón Agrelo, A. I. (coord). Real Academia Galega, ed. "Orraca". Guía de Nomes Galegos.
- ↑ Pacheco Sampedro, Rogelio (1997). "El signum manuum en el cartulario del monasterio de San Juan de Caaveiro (s. IX-XIII)" (PDF). Signo: revista de historia de la cultura escrita (en castelán) (Universidade de Alcalá) (4): 27–37, en 32–33. ISSN 1134-1165.
- ↑ Lucas Álvarez, Manuel (1997). La documentación del Tumbo A de la catedral de Santiago de Compostela: Estudio y edición. (PDF). ISBN= mkt0003324545. Centro de Estudios e investigación San Isidoro. pp. 244–245.
Dota o seu aniversario co castelo de San Jorge na serra do Pindo.
- ↑ Lucas Álvarez, Manuel (1997). La documentación del tumbo A de la catedral de Santiago de Compostela : estudio y edición (PDF). ISBN= mkt0003324545. Centro de Estudios e Investigación San Isidoro. p. 246.
Debido o seu acceso o cabildo, este prometelle o rei unha serie de privilexios na hora do seu pasamento
- ↑ Lucas Álvarez, Manuel (1997). La documentación del Tumbo A de la catedral de Santiago de Compostela. Estudio y edición (PDF). ISBN= mkt0003324545. Centro de Estudios San Isidoro. pp. 261–263.
- ↑ "Los enterramientos de los reyes de León y Castilla hasta Sancho IV. Continuidad dinástica y memoria regia". e-spania. Consultado o 07/02/2018.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] Afonso VII. O tempo político do emperador galego. |
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Afonso VII  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- López Carreira, Anselmo (2003). Os reis de Galicia. Vigo: Edicións A Nosa Terra. pp. 46–47. ISBN 84-96203-44-1.
- López Ferreiro, Antonio (2006 [1885]). D. Afonso VII, Rei de Galiza, e o seu aio o Conde de Traba. Noia: Toxosoutos. ISBN 84-96673-01-4.
- Reilly, Bernard F. (1998). The Kingdom of León-Castilla under King Alfonso VII 1126-1157. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-3452-9.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]- Annales Cambriae
- Historia compostellana
- Robert de Torigni
- Lista de monarcas de Galicia
- Lista de monarcas de León
- O reino medieval de Galicia na historiografía
Afonso VII Nacemento: 1 de marzo 1105 Falecemento: 21 de agosto 1157
| ||
| Títulos Reais | ||
|---|---|---|
| Precedido por Urraca
|
Rei de Galiza 1111 – 1157 |
Sucedido por Fernando II |
| Rei de León 1126 – 1157 | ||
| Rei de Castela 1127 – 1157 |
Sucedido por Sancho III | |
| Rei de Toledo 1127 – 1157 | ||
| Títulos Honoríficos | ||
| Precedido por Novo título
|
Emperador 1117-1135 |
Sucedido por – |
| Outros títulos | ||
| Precedido por Novo título
|
Emperador 1135-1157 |
Sucedido por – |
| Reis suevos | Hermerico (409-438) · Requila (438-448) · Requiario (448-456) · Frant�n (456-457) · Agui�lfo (456-457) · Maldras (457-460) · Frumario (460-464) · Requimundo (459-463) · Remismundo (459-469) · Hermenerico · Veremundo · Teodemundo · Carriarico (550-559) · Teodomiro (559-570) · Miro (570-583) · Eborico (583-584) · Andeca (584-585) · Malarico (585) |  |
|---|---|---|
| Reis visigodos | ||
| Se�ores territoriais | ||
| Reis desde Oviedo | ||
| Reis desde Le�n | ||
| Reis de Galicia e Le�n | ||
