Glicosa
| Glicosa | |
|---|---|
   
| |
| Nome químico | 6-(hidroximetil)oxano-2,3,4,5-tetrol |
| Sinónimo da D-glicosa | Dextrosa |
| Variedades da D-glicosa | α-D-glicosa; β-D-glicosa |
| Abreviaturas | Glc |
| Fórmula química | C6H12O6 |
| Masa molecular | 180.16 g mol−1 |
| Punto de fusión | α-D-glicosa: 146 °C β-D-glicosa: 150 °C |
| Densidade | 1.54 g cm−3 |
| Número CAS | 50-99-7 (D-glicosa) |
| Número CAS | 921-60-8 (L-glicosa) |
A glicosa, glucosa ou dextrosa[1] é unha forma de azucre que se atopa nas froitas e no mel. É un monosacárido coa mesma fórmula empírica que a frutosa pero con diferente estrutura. É unha hexosa (6 átomos de carbono) do tipo aldosa (presenta e grupo carbonílico de tipo aldehido), mentres que a frutosa � do tipo cetosa (presenta o grupo carbon�lico de tipo cetona).
Todas as froitas naturais te�en unha certa cantidade de glicosa (a mi�do con frutosa), que pode ser extra�da e concentrada para preparar un azucre alternativo. Pero a nivel industrial tanto a glicosa l�quida (xarope de glicosa) como a dextrosa (glicosa en po) obt��ense a partir da hidr�lise enzim�tica do amid�n procedente de cereais (xeralmente trigo ou millo).
A mol�cula (C6H12O6) � unha aldohexosa (aldehido pentahidroxilado) de tipo monosac�rido. A glicosa � o segundo composto org�nico m�is abundante na natureza, despois da celulosa. � a principal fonte de enerx�a das c�lulas, mediante a degradaci�n catab�lica, e constit�e o compo�ente principal de pol�meros estruturais, como a celulosa, e de reserva enerx�tica, como o amid�n.
Na s�a forma (D-Glicosa) sofre unha ciclaci�n cara a s�a forma hemiacet�lica para lograr as s�as formas furano e pirano (D-glucofuranosa e D-glucopiranosa) que � s�a vez presentan an�meros Alpha e Beta. Estes an�meros non presentan diferenzas de composici�n estrutural, pero si difiren polas s�as caracter�sticas f�sicas e qu�micas. A D-(+)-glicosa � un dos compostos m�is importantes para os seres vivos, inclu�ndo os humanos.
Na s�a forma �-D-glucopiranosa, unha mol�cula de glicosa �nese a outra grazas �s -OH dos seus carbonos 1-4 para formar Celobiosa[1-4] a trav�s dun enlace �, e � unirse varias destas mol�culas, forma a celulosa.
Glicemia
[editar | editar a fonte]A glicemia ind�canos a taxa de glicosa no sangue. A glicemia normal establ�cese entre 0,8 e 1,1 gramos/litro. Esta taxa v�n regulada polo f�gado e polo p�ncreas. A glicosa almac�nase no f�gado en forma de glicóxeno e, cando o índice de glicemia baixa, un enzima encárgase de transformar o glicóxeno en glicosa e liberala no torrente sanguíneo. Pola contra, cando os niveis de glicemia son altos, unha hormona, a insulina, segregada polo páncreas axuda a que as células capten glicosa. No momento da contracción muscular, os músculos esixen glicosa e o fígado libéraa no torrente sanguíneo para que chegue ás células musculares.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Recibe o nome de dextrosa porque o plano de rotación da luz polarizada xira cara á dereita.
