Saltar ao contido

Avión

Modelo:Xeografía políticaAvión
Imaxe

Localización
lang=gl Editar o valor en Wikidata Mapa
 42°23′18″N 8°16′22″O / 42.388333333333, -8.2727777777778
EstadoEspaña
Comunidade autónomaGalicia
Provinciaprovincia de Ourense Editar o valor en Wikidata
CapitalSan Xusto Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación1.754 (2023) Editar o valor en Wikidata (14,48 hab./km²)
Xeografía
Superficie121,13 km² Editar o valor en Wikidata
Altitude380 m Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Organización política
• Alcalde Editar o valor en WikidataAntonio Montero Fernández (2019–) Editar o valor en Wikidata
Eleccións municipais en Avión Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal32... Editar o valor en Wikidata
Fuso horario
Código INE32004 Editar o valor en Wikidata

Páxina webconcelloavion.org Editar o valor en Wikidata

Avión é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca do Ribeiro. Segundo o IGE a súa poboación no ano 2016 era de 1910 habitantes[1] (1962 en 2015, 2730 no 2006, 2780 no 2005, 2804 no 2004, 2881 no 2003). O xentilicio é avionés.[2]

Xeografía

[editar | editar a fonte]
Casa consistorial.

Sitúase no noroeste da comarca do Ribeiro. Limita ao norte con Beariz, ao sur con Carballeda de Avia, ao leste con Boborás e Leiro, e ao oeste cos concellos da Lama, Fornelos de Montes e Covelo.

É un concello montañoso e de relevo accidentado. As serras do Suído e Faro de Avión limitan o concello polo oeste superando os 1.000 metros de altitude. Desde os cumios o relevo descende abruptamente, dando lugar a vales encaixados que dificultan as comunicacións.

A rede fluvial está formada polo río Avia e os seus afluentes. O Avia nace en Fonte Avia, parroquia de Nieva, e recibe en Avi�n tres afluentes de importancia: o Couso, o Valder�as e o r�o Cardelle, que forma o l�mite cos concellos de Bobor�s e Beariz.

O clima de Avi�n v�n condicionado polas diferenzas de altitude entre as distintas terras do concello. Nas serras do Su�do e Faro de Avi�n o clima � de monta�a, fr�o en inverno e con intensas precipitaci�ns mentres que nas zonas m�is baixas as temperaturas son m�is c�lidas aproxim�ndose ao tipo de clima mediterr�neo da comarca do Ribeiro. Na zona intermedia entre a monta�a e os vales pode dicirse que aparece un tipo de clima continental. O observatorio de Amiudal, a 553 m de altitude, rexistra unhas medias aproximadas de 5,5 �C en xaneiro e 19 �C en xullo.

Demograf�a

[editar | editar a fonte]
Censo total 1962 (2015)
Menores de 15 anos 94 (4,79 %)
Entre 15 e 64 anos 919 (46,84 %)
Maiores de 65 anos 949 (48,37 %)
Evoluci�n da poboaci�n de Avi�n   Fontes: INE e IGE.
1900 1930 1950 1981 2004 2009 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
4923 5186 5450 4120 2804 2561 1962 1910
(Os criterios de rexistro censual variaron entre 1900 e 2004, e os datos do INE e do IGE poden non coincidir.)
Festa Mexicana de Avi�n.

No s�culo XI Avi�n correspond�a ao territorio xurisdicional do Metropolitano de Braga, reco�ecido en 1010 polos bispos de Mondo�edo, Astorga, Lugo, Tui, Ourense, Lamego, Co�mbra, Porto e Viseu. Por�n, esa dependencia non debeu durar m�is al� da implantaci�n da Monarqu�a en Portugal en 1139.

En 1150, debido a unha competencia sobre l�mites das dioceses entre os prelados de Oviedo, Ourense e Astorga, o Papa Ux�o III encomendoulle a resoluci�n do conflito a Afonso VII de Castela. O rei dispuxo o 1 de marzo dese mesmo ano, que o Bispo de Oviedo cedese ao de Ourense a parte diocesana da Limia, desde o monte de Padr�n ata Donia, e desde o r�o Azor at� o Arnoia at� a s�a desembocadura no Mi�o; at� Barroso coas igrexas de Petrayn e as de Castela; a de Orcell�n; as igrexas de Avia e de Avi�n.

En 1156 o Bispo de Ourense e o Cabido de Tui fixeron unha partici�n de igrexas das s�as dioceses, na que figura o arciprestado de Novoa e Avi�n; segundo isto, parte do territorio de Novoa e Avi�n (mais non Ribadavia), pertenc�an xa a aquela diocese, e a outra parte do territorio, chamada terras de Avia e Avi�n, formaba parte da diocese de Ourense. En 1215 chega a Orde do Temple a Avi�n, � igrexa de San Andr�s de Abelenda.

En 1375 inst�urase o se�or�o dos Sarmiento, condes de Ribadavia. A s�a xurisdici�n abarcaba as fregues�as de Avi�n, Abelenda, Amiudal, Barroso, Nieva, Couso (que compart�a co mosteiro de Mel�n) e C�rcores. Todas elas deb�an pagar o tributo da "fumaza" ou "fogaza", abolido por Isabel II en 1837.

Trala divisi�n territorial de Espa�a en 1833 foi concello de seu at� xu�o de 1843, cando a casa consistorial se trasladou a Abelenda de Avi�n.

Toponimia

[editar | editar a fonte]

O seu nome procede do veci�o r�o Avia. Por�n popularmente asociouse o nome ao da Andori�a de cu branco, que tam�n recibe o nome de avi�n, polo que no escudo do concello aparece este animal. Avia procede da ra�z indoeuropea celta av- ou au-, fonte, corrente de auga. Comparte orixe co r�o Ave (chamado Av� na �poca da Gallaecia, hoxe Ave, ao norte do Porto) e con outros r�os franceses, espa�ois e italianos[3].

Patrimonio

[editar | editar a fonte]

Patrimonio natural

[editar | editar a fonte]

Salienta Pena Corneira, un espazo declarado monumento natural, onde atopamos formaci�ns rochosas senlleiras e un importante patrimonio natural.

Patrimonio etnogr�fico

[editar | editar a fonte]

Salientan, entre as innumerables construci�ns tradicionais, os chozos do Su�do.

Galer�a de imaxes

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Galer�a de imaxes de Avi�n.

Parroquias

[editar | editar a fonte]
Galicia | Provincia de Ourense | Parroquias de Avi�n

Abelenda (Santa Mari�a) | Amiudal (Santiago) | Avi�n (Santos Xusto e Pastor) | Baíste (Santa María) | Barroso (Santa Baia) | Córcores (Santa Mariña) | Cortegazas (Santo Antonio) | Couso (Santa María) | Nieva (Santa María)


Lugares de Avión

[editar | editar a fonte]

Para unha lista completa de todos os lugares do concello de Avión vexa: Lugares de Avión.

  1. Instituto Galego de Estatística (IGE). Xunta de Galicia, ed. (2017). "Poboación de Avión. Nomenclátor de Galicia. Ano 2016". Arquivado dende o orixinal o 30 de decembro de 2020. Consultado o 27 de febreiro de 2017. 
  2. Costas González, X.-H. (2015): "Os xentilicios en galego". En Eva M.Castro Figueiras; MªCristina Rodríguez Ricart. Na universidade en galego con seguridade, páx. 77. Universidade de Vigo. ISBN 978-84-8158-696-1
  3. Notas acerca de Hidronimia Gallega Abelardo Moralejo Laso, Universidade de Santiago de Compostela

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]

Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre concellos de Galicia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.