Fermín Bouza-Brey
Este artigo precisa de m�is fontes ou referencias que aparezan nunha publicaci�n acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicaci�ns especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde outubro de 2017.) |
A introduci�n deste artigo precisa dunha ampliaci�n, reduci�n, carece de contexto ou non fornece un resumo axeitado do artigo segundo indica o libro de estilo da Galipedia. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condici�ns semellantes. |
Escultura de Jos� Molares en Pontevedra | |
Biograf�a | |
---|---|
Nacemento | 31 de marzo de 1901 Ponteareas, España |
Morte | 11 de xuño de 1973 (72 anos) Santiago de Compostela, España |
Educación | Universidade de Santiago de Compostela |
Actividade | |
Ocupación | antropólogo, escritor, xurista |
Membro de | Real Academia Galega (académico de número) (1941–1973) Real Academia Galega (membro correspondente) (1925–1941) |
Xénero artístico | poesía, narrativa |
Familia | |
Cónxuxe | Emilia Álvarez Álvarez |
Fillos | Fermín Bouza Álvarez |
Pai | Luís Bouza Trillo |
Irmáns | Luís Bouza-Brey Trillo |
Premios | |
| |
Fermín Bouza-Brey Trillo, nado en Ponteareas o 31 de marzo de 1901 e finado en Santiago de Compostela o 11 de xuño de 1973, foi un xurista e escritor galego. En 1992 dedicóuselle o Día das Letras Galegas[1].
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Era fillo de Lu�s Bouza Trillo (1869-1941), un pol�grafo vilagarci�n, que viviu de a cabalo entre os dous s�culos, literato en castel�n, e, menos, en galego.
Estudou Filosof�a e Letras xunto con Dereito, nas universidades de Santiago de Compostela e Madrid, e acadou o t�tulo de doutor nesta �ltima. Logo opositou � maxistratura e exerceu como xu�z, sucesivamente, en Santiago de Compostela, Lleida, Pontevedra e Oviedo.[2]
En 1919 publicou o seu primeiro artigo, Teatro de anta�o en Santiago, en castel�n. Foi un dos fundadores do Seminario de Estudos Galegos en 1923 e no ano seguinte comezou a escribir pola primeira vez en galego co artigo Os estudantes ao arcebispo. Colaborou en revistas como Cristal, Resol e N�s. O Centro de Estudios Hist�ricos forneceulle unha bolsa de estudos na Breta�a francesa.
Xu�z dende 1929, durante a guerra civil puido salva-la vida de varios veci�os: sabendo que �an asasinar certas persoas, el mand�baas arrestar e gardar na cadea para as� protexelas. Por este motivo os falanxistas tentaron tiralo do medio, e desde ese momento e ata 1952, o seu labor como funcionario p�blico viuse constantemente dificultado polo r�xime de Franco e os seus inimigos. En 1937 foi denunciado, acusado de mas�n, galeguista e desafecto � r�xime, e foi apartado do seu posto. O seu pai, tenente de alcalde de Vilagarc�a, foi multado, e o seu irm�n Lu�s estivo preso no campo de concentraci�n da Illa de San Sim�n.
En 1939 foi rehabilitado como xu�z de Vielha, para pasar despois � Estrada, Lleida, Santiago, Pontevedra, Oviedo... Tentando manterse neutral no seu traballo pero sen perder os seus principios chegou ata maxistrado en 1945. Pero a presi�n dos seus inimigos foi crecendo (xa era un intelectual reco�ecido, profesor da Universidade de Santiago de Compostela, impulsor das investigaci�ns prehist�ricas) e en 1952 foi expulsado da maxistratura, as intrigas e acusaci�ns deron resultado. En 1941 foi nomeado membro de n�mero da Real Academia Galega[3]. Ingresou coa lectura do discurso La mitolog�a del agua en el noroeste hisp�nico[4], respondido polo presidente, Manuel Cas�s. En 1948 recibiu a condecoraci�n da Gran Cruz de San Raimundo Pe�afort polo seu �xito profesional.
Vivindo en Santiago de Compostela, na r�a do Vilar, onde abriu despacho de avogado, dirixiu exploraci�ns arqueol�xicas, publicaba traballos de lexislatura e reun�ase no caf� con Ram�n Otero Pedrayo.
Criticado e hipocritamente marxinado, presentar�anlle unha denuncia por asuntos extraprofesionais. En 1992 o alcalde do PP de Cortegada rexeitar�a en principio que o seu municipio fose sede dos actos de homenaxe polo D�a das Letras Galegas alegando que el non fixera nada polo concello (finalmente calar�a � ser chamado por Manuel Fraga).[C�mpre referencia]
Obra
[editar | editar a fonte]Como poeta destaca por se-lo iniciador do neotrobadorismo cuxa tendencia vai ser seguida, tam�n, por �lvaro Cunqueiro ou Xos� Mar�a �lvarez Bl�zquez. A s�a obra Nao senlleira � a m�xima representante xunto con Seitura.
Ademais da s�a faceta literaria, Ferm�n Bouza-Brey foi un investigador en campos variados: folclore e etnograf�a, arqueolox�a, her�ldica, arte, epigraf�a, historia, historia da literatura e cr�tica literaria etc. P�dese dicir que foi un dos m�ximos especialistas en Rosal�a de Castro. Posu�a unha vasta cultura e estaba � tanto, como outros membros da xeraci�n do Seminario, das publicaci�ns m�is recentes da �poca, tendo en conta as dificultades inherentes � franquismo, per�odo no que lle tocou vivir na segunda parte da s�a vida. A s�a extensa obra escrita -a Biblioteca Universitaria de Santiago ten catalogados m�is de 440 t�tulos seus- foi a dun pol�grafo completo e, ademais de se atopar en libros, enc�ntrase dispersa por innumer�beis publicaci�ns peri�dicas de Galicia e doutros pa�ses. Nalg�n caso foi recollida en escolmas.
Creaci�n literaria
[editar | editar a fonte]- Cabalgadas en Saln�s, 1925 (narrativa),[5][6] ilustrado por Camilo D�az Bali�o.[7]
- Nao senlleira, 1933, N�s (poemario).
- Seitura, 1955, Livraria Cruz, Braga (poemario).
- Obra literaria completa, 1981, Xerais.
Edici�ns
[editar | editar a fonte]- Gabriel Feijoo de Ara�jo, Entrem�s famoso sobre da pesca do r�o Mi�o. Transcrici�n limiar e notas de F. Bouza-Brey. Vigo. Editorial Monterrey. 1953.
- Rosal�a Castro de Murgu�a, Cantares gallegos. Vigo. Galaxia. 1963, edici�n cr�tica, con introduci�n e notas de F. Bouza-Brey, no centenario da aparici�n da obra.
Investigaci�n (selecci�n)
[editar | editar a fonte]- en colaboraci�n con Florentino L�pez Cuevillas, Prehistoria e folklore da Barbanza. Ourense 1927.
- en colaboraci�n con Xos� Ram�n Fern�ndez-Oxea e mais Manuel Fontes Canal, A eirexa de Santa Mar�a de Mix�s e as s�as aras romanas. Santiago. 1928.
- en colaboraci�n con Florentino López Cuevillas, Os oestrimnios, os saefes e a ofiolatría en Galicia. Santiago. 1929.
- Nomes galegos da "Digitalis pupurea L.", in rev. Nós, XIII, 95, Ourense. 1931.
- en colaboración con Florentino López Cuevillas, La civilización neo-eneolítica gallega. Madrid. 1931.
- en colaboración con Afonso Rodríguez Castelao, Escudos de Rianxo. Santiago de Compostela. 1933.
- A eirexa prerrománica dos Nogales. Santiago, Arquivo do Seminario de Estudos Galegos, VI. 1933.
- Aportación ao diccionario de artistas na Galicia nos séculos XVI ao XIX. in rev. Nós, nª 139-144. Ourense. 1935.
- La mitología del agua en el noroeste hispánico. A Coruña. 1941.
- La ceca suevo-visigoda de Laurencio. Madrid. 1942.
- Vestio Alonieco, nueva deidad galaica. Madrid. 1944.
- Identificación de cecas suevas y visigodas. Ourense. 1944.
- Noticia del linaje de Araújo según un genealogista gallego del siglo XVIII. Lugo. 1946.
- en colaboración con Jorge Lorenzo, La casa, el trabajo y la cantiga en Pías (Mondariz, Pontevedra), in Rev. Dial. Trad. Pop., III, Madrid. 1947.
- Onomástica y tradición de la fresa en Galicia y Asturias, in Rev. Dial. Trad. Pop., VIII, 1952.
- La ceca suevo-visigoda de Valencia del Sil. Salamanca. 1954.
- La joven Rosalía en Santiago, in Cuadernos de Estudios Gallegos, XXI, Santiago. 1955.
- Los tesorillos de monedas romanas de Tremoedo y Sarandón y su significación histórica en Galicia. Zaragoza. 1955.
- El tesoro romano de Deiro. Santiago. 1961.
- Platería civil compostelana hasta finales del siglo XIX. Santiago. CSIC. 1962.
- El grabador gallego Luis de al Piedra. Guimarães. 1962.
- Los "Cantares gallegos" o Rosalía y los suyos entre 1860 y 1863, in Cuadernos de Estudios Gallegos, XVII, 56, Santiago. 1963.
- El señorío de Villagarcía desde su fundación hasta su marquesado, 1461-1655. Santiago de Compostela. CSIC. 1965.
- El origen y descendencia de los Luaces: manuscrito del s. XVII, in Boletín de la Comisión Provincial de Monumentos (XVII, fasc. III). Ourense.
Escolmas
[editar | editar a fonte]Parte da súa obra folclórico-etnográfica foi recollida en
- Etnografía e folklore de Galicia, 2 t. Vigo. Ed. Xerais de Galicia. 1982, seleccionada por seu fillo José Luís Bouza Álvarez.
Os traballos sobre Rosalía de Castro en
- Artigos rosalianos. Prólogo de Xosé Carro Otero e Benito Varela Jácome. Santiago. Consellería de Cultura e Xuventude. 1992.[8]
En relación con Santiago de Compostela
- Artigos xacobeos e compostelanos. Introdución e bibliografía de Xesús Carro Otero; presentación de Manuel Fraga Iribarne. S.l., Consellería de Relacións Institucionais e Portavoz do Goberno. 1993.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Letras Galegas 1992: Fermín Bouza Brey". Real Academia Galega.
- ↑ cfr. in Bouza-Brey, F., Etnografía e folklore de Galicia (2). Vigo. 1982, na lapela
- ↑ "Fermín Bouza-Brey Trillo". Real Academia Galega.
- ↑ Bouza Brey, F. (1973). La mitología del agua en el noroeste hispánico. Real Academia Galega.
- ↑ Estudo da novela Cabalgadas en Salnés (1925) no Catálogo de novela histórica galega (UDC)
- ↑ Iglesias, Xabier: Cabalgadas en Salnés en Os libros de Ánxel Casal, 22/9/2012.
- ↑ Bangueses Vázquez, Mercedes (2010). Ilustradores galegos de preguerra (1880-1936). IEV. ISBN 978-84-89599-44-4.
- ↑ Bouza-Brey Trillo, Fermín (1992). Estudios rosalianos (PDF). Xunta de Galicia. ISBN 84-453-0434-8. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 14 de febreiro de 2017. Consultado o 14 de febreiro de 2017. (2º parte) Arquivado 14 de febreiro de 2017 en Wayback Machine.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Fermín Bouza Brey. Unha fotobiografía. 1992. Edicións Xerais de Galicia. ISBN 8475076394.
- Dicionario biográfico de Galicia 1. Vigo: Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 129.
- Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Carballo Calero, R. (1975) [1963]. Historia da literatura galega contemporánea. Galaxia. ISBN 84-7154-227-7.
- Couceiro Freijomil, A. (1951). "Bouza Brey, Fermín". Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán) I. Santiago de Compostela: Bibliófilos Gallegos. p. 164.
- González Martínez, Xosé e Pérez, Carme (coord) (2011) Fermín Bouza Brey “Xuíz e Galeguista” Deputación de Pontevedra.
- Méndez Ferrín, Xosé Luis (1984). De Pondal a Novoneyra. Edicións Xerais de Galicia. pp. 57–58. ISBN 84-7507-139-2.
- Pena, Xosé Ramón (2016). Historia da literatura galega. III. De 1916 a 1936. Xerais. ISBN 978-84-9121-107-5.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Fermín Bouza-Brey |