Saltar ao contido

Fermín Bouza-Brey

1000 12/16
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirecci�n desde �Ferm�n Bouza Brey�)

Modelo:Biograf�aFerm�n Bouza-Brey

Escultura de Jos� Molares en Pontevedra
Biograf�a
Nacemento31 de marzo de 1901 Editar o valor en Wikidata
Ponteareas, España Editar o valor en Wikidata
Morte11 de xuño de 1973 Editar o valor en Wikidata (72 anos)
Santiago de Compostela, España Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónantropólogo, escritor, xurista Editar o valor en Wikidata
Membro de
Xénero artísticopoesía, narrativa
Familia
CónxuxeEmilia Álvarez Álvarez Editar o valor en Wikidata
FillosFermín Bouza Álvarez Editar o valor en Wikidata
PaiLuís Bouza Trillo Editar o valor en Wikidata
IrmánsLuís Bouza-Brey Trillo Editar o valor en Wikidata
Premios
BNE: XX861106 BUSC: bouza-brey-fermin-1901-1973 Dialnet: 2110223 Discogs: 5147561 Editar o valor en Wikidata

Fermín Bouza-Brey Trillo, nado en Ponteareas o 31 de marzo de 1901 e finado en Santiago de Compostela o 11 de xuño de 1973, foi un xurista e escritor galego. En 1992 dedicóuselle o Día das Letras Galegas[1].

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Era fillo de Lu�s Bouza Trillo (1869-1941), un pol�grafo vilagarci�n, que viviu de a cabalo entre os dous s�culos, literato en castel�n, e, menos, en galego.

Estudou Filosof�a e Letras xunto con Dereito, nas universidades de Santiago de Compostela e Madrid, e acadou o t�tulo de doutor nesta �ltima. Logo opositou � maxistratura e exerceu como xu�z, sucesivamente, en Santiago de Compostela, Lleida, Pontevedra e Oviedo.[2]

En 1919 publicou o seu primeiro artigo, Teatro de anta�o en Santiago, en castel�n. Foi un dos fundadores do Seminario de Estudos Galegos en 1923 e no ano seguinte comezou a escribir pola primeira vez en galego co artigo Os estudantes ao arcebispo. Colaborou en revistas como Cristal, Resol e N�s. O Centro de Estudios Hist�ricos forneceulle unha bolsa de estudos na Breta�a francesa.

Xu�z dende 1929, durante a guerra civil puido salva-la vida de varios veci�os: sabendo que �an asasinar certas persoas, el mand�baas arrestar e gardar na cadea para as� protexelas. Por este motivo os falanxistas tentaron tiralo do medio, e desde ese momento e ata 1952, o seu labor como funcionario p�blico viuse constantemente dificultado polo r�xime de Franco e os seus inimigos. En 1937 foi denunciado, acusado de mas�n, galeguista e desafecto � r�xime, e foi apartado do seu posto. O seu pai, tenente de alcalde de Vilagarc�a, foi multado, e o seu irm�n Lu�s estivo preso no campo de concentraci�n da Illa de San Sim�n.

Casa de F.B.B. en Cortegada.
Primeira p�xina do Libro de Actas do Patronato Rosal�a de Castro.

En 1939 foi rehabilitado como xu�z de Vielha, para pasar despois � Estrada, Lleida, Santiago, Pontevedra, Oviedo... Tentando manterse neutral no seu traballo pero sen perder os seus principios chegou ata maxistrado en 1945. Pero a presi�n dos seus inimigos foi crecendo (xa era un intelectual reco�ecido, profesor da Universidade de Santiago de Compostela, impulsor das investigaci�ns prehist�ricas) e en 1952 foi expulsado da maxistratura, as intrigas e acusaci�ns deron resultado. En 1941 foi nomeado membro de n�mero da Real Academia Galega[3]. Ingresou coa lectura do discurso La mitolog�a del agua en el noroeste hisp�nico[4], respondido polo presidente, Manuel Cas�s. En 1948 recibiu a condecoraci�n da Gran Cruz de San Raimundo Pe�afort polo seu �xito profesional.

Vivindo en Santiago de Compostela, na r�a do Vilar, onde abriu despacho de avogado, dirixiu exploraci�ns arqueol�xicas, publicaba traballos de lexislatura e reun�ase no caf� con Ram�n Otero Pedrayo.

Criticado e hipocritamente marxinado, presentar�anlle unha denuncia por asuntos extraprofesionais. En 1992 o alcalde do PP de Cortegada rexeitar�a en principio que o seu municipio fose sede dos actos de homenaxe polo D�a das Letras Galegas alegando que el non fixera nada polo concello (finalmente calar�a � ser chamado por Manuel Fraga).[C�mpre referencia]

Obra

[editar | editar a fonte]

Como poeta destaca por se-lo iniciador do neotrobadorismo cuxa tendencia vai ser seguida, tam�n, por �lvaro Cunqueiro ou Xos� Mar�a �lvarez Bl�zquez. A s�a obra Nao senlleira � a m�xima representante xunto con Seitura.

Ademais da s�a faceta literaria, Ferm�n Bouza-Brey foi un investigador en campos variados: folclore e etnograf�a, arqueolox�a, her�ldica, arte, epigraf�a, historia, historia da literatura e cr�tica literaria etc. P�dese dicir que foi un dos m�ximos especialistas en Rosal�a de Castro. Posu�a unha vasta cultura e estaba � tanto, como outros membros da xeraci�n do Seminario, das publicaci�ns m�is recentes da �poca, tendo en conta as dificultades inherentes � franquismo, per�odo no que lle tocou vivir na segunda parte da s�a vida. A s�a extensa obra escrita -a Biblioteca Universitaria de Santiago ten catalogados m�is de 440 t�tulos seus- foi a dun pol�grafo completo e, ademais de se atopar en libros, enc�ntrase dispersa por innumer�beis publicaci�ns peri�dicas de Galicia e doutros pa�ses. Nalg�n caso foi recollida en escolmas.

Creaci�n literaria

[editar | editar a fonte]
Cabalgadas en Saln�s, A Cru�a, Lar, 1925.

Edici�ns

[editar | editar a fonte]

Investigaci�n (selecci�n)

[editar | editar a fonte]
Nao senlleira e Seitura compo�en o volume 23 da Biblioteca Galega 120.
  • en colaboraci�n con Florentino L�pez Cuevillas, Prehistoria e folklore da Barbanza. Ourense 1927.
  • en colaboraci�n con Xos� Ram�n Fern�ndez-Oxea e mais Manuel Fontes Canal, A eirexa de Santa Mar�a de Mix�s e as s�as aras romanas. Santiago. 1928.
  • en colaboraci�n con Florentino López Cuevillas, Os oestrimnios, os saefes e a ofiolatría en Galicia. Santiago. 1929.
  • Nomes galegos da "Digitalis pupurea L.", in rev. Nós, XIII, 95, Ourense. 1931.
  • en colaboración con Florentino López Cuevillas, La civilización neo-eneolítica gallega. Madrid. 1931.
  • en colaboración con Afonso Rodríguez Castelao, Escudos de Rianxo. Santiago de Compostela. 1933.
  • A eirexa prerrománica dos Nogales. Santiago, Arquivo do Seminario de Estudos Galegos, VI. 1933.
  • Aportación ao diccionario de artistas na Galicia nos séculos XVI ao XIX. in rev. Nós, nª 139-144. Ourense. 1935.
  • La mitología del agua en el noroeste hispánico. A Coruña. 1941.
  • La ceca suevo-visigoda de Laurencio. Madrid. 1942.
  • Vestio Alonieco, nueva deidad galaica. Madrid. 1944.
  • Identificación de cecas suevas y visigodas. Ourense. 1944.
  • Noticia del linaje de Araújo según un genealogista gallego del siglo XVIII. Lugo. 1946.
  • en colaboración con Jorge Lorenzo, La casa, el trabajo y la cantiga en Pías (Mondariz, Pontevedra), in Rev. Dial. Trad. Pop., III, Madrid. 1947.
  • Onomástica y tradición de la fresa en Galicia y Asturias, in Rev. Dial. Trad. Pop., VIII, 1952.
  • La ceca suevo-visigoda de Valencia del Sil. Salamanca. 1954.
  • La joven Rosalía en Santiago, in Cuadernos de Estudios Gallegos, XXI, Santiago. 1955.
  • Los tesorillos de monedas romanas de Tremoedo y Sarandón y su significación histórica en Galicia. Zaragoza. 1955.
  • El tesoro romano de Deiro. Santiago. 1961.
  • Platería civil compostelana hasta finales del siglo XIX. Santiago. CSIC. 1962.
  • El grabador gallego Luis de al Piedra. Guimarães. 1962.
  • Los "Cantares gallegos" o Rosalía y los suyos entre 1860 y 1863, in Cuadernos de Estudios Gallegos, XVII, 56, Santiago. 1963.
  • El señorío de Villagarcía desde su fundación hasta su marquesado, 1461-1655. Santiago de Compostela. CSIC. 1965.
  • El origen y descendencia de los Luaces: manuscrito del s. XVII, in Boletín de la Comisión Provincial de Monumentos (XVII, fasc. III). Ourense.
Un xuíz de lei, defensor da lingua e da
galeguización.

Escolmas

[editar | editar a fonte]

Parte da súa obra folclórico-etnográfica foi recollida en

  • Etnografía e folklore de Galicia, 2 t. Vigo. Ed. Xerais de Galicia. 1982, seleccionada por seu fillo José Luís Bouza Álvarez.

Os traballos sobre Rosalía de Castro en

En relación con Santiago de Compostela

  • Artigos xacobeos e compostelanos. Introdución e bibliografía de Xesús Carro Otero; presentación de Manuel Fraga Iribarne. S.l., Consellería de Relacións Institucionais e Portavoz do Goberno. 1993.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Letras Galegas 1992: Fermín Bouza Brey". Real Academia Galega. 
  2. ↑ cfr. in Bouza-Brey, F., Etnografía e folklore de Galicia (2). Vigo. 1982, na lapela
  3. ↑ "Fermín Bouza-Brey Trillo". Real Academia Galega. 
  4. ↑ Bouza Brey, F. (1973). La mitología del agua en el noroeste hispánico. Real Academia Galega. 
  5. ↑ Estudo da novela Cabalgadas en Salnés (1925) no Catálogo de novela histórica galega (UDC)
  6. ↑ Iglesias, Xabier: Cabalgadas en Salnés en Os libros de Ánxel Casal, 22/9/2012.
  7. ↑ Bangueses Vázquez, Mercedes (2010). Ilustradores galegos de preguerra (1880-1936). IEV. ISBN 978-84-89599-44-4. 
  8. ↑ Bouza-Brey Trillo, Fermín (1992). Estudios rosalianos (PDF). Xunta de Galicia. ISBN 84-453-0434-8. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 14 de febreiro de 2017. Consultado o 14 de febreiro de 2017.  (2º parte) Arquivado 14 de febreiro de 2017 en Wayback Machine.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fermín_Bouza-Brey&oldid=6767180»