Saltar ao contido

Olivier Picard

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaOlivier Picard
Biografía
Nacemento4 de marzo de 1940
Bernay, Francia Editar o valor en Wikidata
Morte1 de setembro de 2023 Editar o valor en Wikidata (83 anos)
Thasos (Grecia) Editar o valor en Wikidata
Director of the Maison des Sciences de l’homme Mondes (en) Traducir
1996 – 1999 – Pierre Rouillard →
Director of the French School at Athens (en) Traducir
1981 – 1992
← Pierre Amandry (pt) TraducirRoland Étienne (pt) Traducir →
Presidente Academia de Inscricións e Linguas Antigas

← Henri Lavagne (en) TraducirYves-Marie Bercé (pt) Traducir → Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancesa.
EducaciónEscola Normal Superior de París.
Q89547790Estudos helenísticos.
Actividade
Campo de traballoNumismática e arqueoloxía.
Ocupaciónprofesor universitario (1979–2007), docente (1976–1979), numismático, arqueólogo Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversité Paris-Sorbonne (1993–)
French School at Athens (en) Traducir, director (1981–1992)
Universidade de Paris X - Nanterre (pt) Traducir (1971–1993) Editar o valor en Wikidata
Membro de
Obra
DoutorandoMarie-Christine Marcellesi (pt) Traducir, Guy Meyer (en) Traducir, Gilles Gorre (en) Traducir, Évangéline Markou (pt) Traducir e Julien Fournier (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Familia
PaisGilbert Charles-Picard Editar o valor en Wikidata  e Colette Picard Editar o valor en Wikidata
Premios
(2013): Medalla Huntington (ANS).

Olivier Picard, nado o 4 de marzo de 1940 en Bernay, Normand�a, � un historiador, arque�logo e numism�tico franc�s especializado na Antiga Grecia.[1]

Picardo foi director da Escola Francesa de Atenas e � membro da Acad�mie des inscriptions et belles-lettres.[1]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Olivier Picard naceu na vila normanda de Bernay o 4 de marzo de 1940, o maior dos fillos dos historiadores e arque�logos Gilbert Charles-Picard e de Colette Durand, e neto do helenista Charles Picard. Graduouse en educaci�n secundaria en 1957 no instituto Fustel de Coulanges, en Estrasburgo.[2]

Picard formouse na �cole normale sup�rieure (1960) e acadou a agregaci�n para a docencia da historia no ensino secundario en 1964. No per�odo 1966-1971 foi membro da Escola Francesa de Atenas.[1] En 1976 acadou o seu doutoramento cunha tese titulada Chalcis et la Conf�d�ration eub�enne.[2]

Comezou a docencia universitaria como profesor axudante na Universidade de Par�s-Nanterre (Par�s X) en 1971, e xa como profesor titular entre 1979 e 1992.[1][2]

Entre 1981 e 1992 dirixiu a Escola Francesa de Atenas e logo regresou durante un ano o seu posto na Universidade de Par�s-Nanterre.[3] Finalmente, en 1993 foi nomeado profesor da Universidade de Par�s Sorbona (Par�s IV), na que desde 2004 dirixiu a escola de doutoramento "Mundos antigos e medievais".[1][2]

Como arque�logo, participou nas escavaci�ns de Thasos et Lato.[1] Entre 1996 e 1999 dirixiu a Maison Arch�ologie & Ethnologie Ren�-Ginouv�s, establecida no campus da Universidade Par�s-Nasterre. As� mesmo, Picard presidiu a Asociaci�n de Estudos gregos (1997-1998), de cuxa revista Revue des �tudes grecques foi nomeado director en 2000.[1][2]

Entre 1995 e 1997 foi o presidente da Sociedade Francesa de Numism�tica.[4][5] Tam�n codirixiu a revista desta sociedade, Revue numismatique, desde 1997 ata 2014.[1][2][6]

No ver�n de 1999 foi o profesor encargado do seminario estival da American Numismatic Society.[1][2]

Reco�ecementos

[editar | editar a fonte]

Olivier Picard foi elixido membro da Acad�mie des inscriptions et belles-lettres, de Par�s, en 2001. No seu pa�s tam�n foi reco�ecido como cabaleiro da Lexi�n de Honor, oficial da Orde nacional do M�rito e comendador da Orde das Palmas Acad�micas.[1][2]

Publicacións

[editar | editar a fonte]

Picard foi autor dun bo número de artigos publicados en diferentes revistas especializadas, así como de máis dunah ducia de traballos monográficos:[9][10][11][12][13]

Monografías

[editar | editar a fonte]
  • (1971). Collection Hélène Stathatos. Bd. IV, 1: Bijoux et petits objets
  • (1979). Chalcis et la confédération eubéenne. Étude de numismatique et d’histoire. École Française d'Athènes, Atenas.
  • (1980). Les Grecs devant la menace perse. Société d'édition d'enseignement supérieur, París. ISBN 9782718118192
  • (1981). Catalogue de la donation Henry Vernin. Monnaies grecques (con G. Reynaud). Archives de la ville de Marseille, Cabinet des médailles, Marsella.
  • (1992). La redécouverte de Delphes. École française d'Athènes, Atenas. ISBN 9782869580503
  • (2000). Guerre et économie dans l’alliance athénienne (490-322 av. J.-C.). Société d'édition d'enseignement supérieur, París. ISBN 9782718192918
  • (2003). Royaumes et cités hellénistiques de 323 à 55 av. J.-C. Société d'édition d'enseignement supérieur, París. ISBN 9782718194509
  • (2005). L’exception égyptienne? Production et échanges monétaires en Égypte hellénistique et romaine (con F. Duyrat). Institut français d'archéologie orientale, O Cairo. ISBN 9782724704105
  • (2007). Monnaies de Bronze de Marseille, Analyse, classement, politique monétaire (con J. N. Barrandon). Centre national de la recherche scientifique, París. ISBN 9782271064950
  • (2008). Économies et sociétés en Grèce ancienne (478-88 av. J.-C.): oikonomia et économie (con M. Brunet). Société d'édition d'enseignement supérieur, París. ISBN 9782301000040
  • (2011). Nomisma, La circulation monétaire dans le monde grec antique (con Th. Faucher, M. C. Marcellesi). École Française d'Athènes, Atenas. ISBN 9782869582248
  • (2012). Les monnaies des fouilles du Centre d’Études alexandrines, Les monnayages de bronze à Alexandrie de la conquête d’Alexandre à l’Égypte moderne. Centre d'études alexandrines, París. ISBN 9782111286160
  • (2017). The Hellenistic harbour of Amathus : underwater excavations, 1984-1986 (con J. Y. Empereur et al.). École française d'Athènes, Atenas. ISBN 9782869584464
  • (2019). Thasos: heurs et malheurs d'un Eldorado antique (con M. Brunet et al.). Ecole française d'Athènes, Atenas. ISBN 9782708410473
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 "Picard, Olivier". Académie des inscriptions et belles-lettres.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 "Curriculum Vitae: Olivier Picard". Academia.edu
  3. "1981-1992. Direction O. Picard". École française d'Athènes.
  4. "Les présidents de la SFN depuis 1965". En Bulletin de la Société Française de Numismatique. Decembro de 2014. Nº 10. Páxinas 313-314.
  5. "Les présidents de la SFN". Société française de numismatique.
  6. "Directeurs et sécretaires de la Revue Numnismatique 1836-1986". En Lafaurie, J. "La Revue Numismatique a 150 ans"". En Revue Numismatique. 1986. Páxinas 7-50 (para anos posteriores cómpre examinar cada número concreto da revista a través de Persée).
  7. "Recipients of the Huntington Medal Award". American Numismatic Society.
  8. "2012 and 2013 Huntington Awards for excellence in numismatic scholarship". Coins Weekly. 28 de marzo de 2013.
  9. "Bibliographie. Olivier Picard". Académie des Inscriptions et Belles-Lettres. Febreiro de 2014.
  10. "Digital Library Numis Arquivado 28 de xullo de 2021 en Wayback Machine.". Digital Library Numis.
  11. "Picard, Olivier (1940-)". Persee.fr
  12. "Picard, Olivier". WorldCat Identities.
  13. "Olivier Picard". Academia.edu

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Predecesor:
Sylvie de Turckheim-Pey
Presidente da
Sociedade Francesa de Numismática

1995-1997
Sucesor:
Jean Hiernard